Μα πόσο «Ντάλια» είσαι; Τεστ γνώσεων, δίχως δικαίωμα λάθους!!!

Μα πόσο «Ντάλια» είσαι; Τεστ γνώσεων, δίχως δικαίωμα λάθους!!!

Για ένα πράγμα που είμαι υπερήφανος σε τούτη τη χώρα, είναι η δημοσιογραφία, η μη ελεγχόμενη φυσικά, και κατ’ επέκταση για τους Έλληνες δημοσιογράφους που δεν αφήνουν να πέσει τίποτα κάτω. Που καυτηριάζουν ό,τι χαζό, ηλίθιο και κακόγουστο κυκλοφορεί ανάμεσά μας, σεβόμενοι το επάγγελμα τους και τηρώντας τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Βέβαια, όσους τόνους μελάνι κι αν καταναλώσουν, όσα άρθρα κι αν γράψουν, αν οι παραλήπτες των μηνυμάτων δεν τα πάρουν στα χέρια τους να τα μελετήσουν και να συλλέξουν τις κατάλληλες πληροφορίες, μια ζωή κι εσύ κι εγώ, θα αναρωτιόμαστε και θα απορούμε γιατί όλοι μαζί λειτουργούμε σα χαζοί καθώς αγνοούμε βασικές ονομασίες περιοχών της πόλης που ζούμε.

Ρόμπες ξεκούμπωτες θα γίνουμε και ρεζίλι των σκυλιών αν κάποια στιγμή μας ρωτήσει ένας ξένος, οι δικοί μας δεν μπαίνουν στον κόπο, από πού πήρε το όνομά της η πλατεία Κολωνακίου.

Άμα ψάξεις, άμα διαβάσεις, γι’ αυτό βγάζω το καπέλο στους αφανείς δημοσιογράφους που κάνουν ολόκληρα αφιερώματα σε περιοχές, σε προσωπικότητες, σε ήθη και έθιμα, θα ξεστραβωθείς και εκτός του ότι θα πλουτίσεις τις γνώσεις σου, θ’ αγαπήσεις και την κάθε γωνιά του τόπου μας και τη ιστορία του.

Το φυσάω ακόμα και δεν κρυώνει το ρεζιλίκι που έφαγα από έναν ανιψιό της πεθεράς μου που ήρθε από την Αυστραλία για διακοπές στην Ελλάδα κι εγώ το στειλιάρι το απελέκητο δεν ήξερα να του δώσω μια σωστή απάντηση στα ερωτήματα που μου έκανε!

Η ειρωνεία της τύχης όμως ήταν ότι το ίδιο βράδυ καθίσαμε να δούμε μαζί τηλεόραση και εκεί πέσαμε πάνω στη «Ντάλια» που ρωτούσε: «τα Πατήσια είναι πολλά;».

Τα γέλια έβαλε ο ξάδερφος και πριν προλάβει να με ρωτήσει, με ελαφρά πηδηματάκια την έκανα για την τουαλέτα, ντροπιασμένος για μια ακόμα φορά, καθώς ούτε αυτό το γνώριζα, ο στούρνος.

Επειδή λοιπόν δεν ξέρεις αν υπάρχει τουαλέτα ή κρυψώνα για να κρυφτείς αν σε ρωτήσει ένας ξένος για παράδειγμα, τι σπουδές κάνει κάποιος στη Σόλωνος, γιατί άκουσε ότι βράδυ εκεί γίνονται οι καλύτερες κοινωνικές επαφές, ρίξε μια ματιά σ’ αυτά που ακολουθούν.

Αν όμως τα γνωρίζεις, συγνώμη που σε κατέταξα στην κατηγορία τη δική μου. Συγνώμη και πάλι συγνώμη κι αν δεν σου είναι κόπος, γύρισε μερικές σελίδες και πήγαινε σε κάποιο άλλο θέμα, που ίσως σε ενδιαφέρει.

Σε περίπτωση όμως που θέλεις να τσεκάρεις αυτά που λέω, ρίξε μια ματιά και μη χλευάζεις με την αμάθεια του άλλου.

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ: Εκτός του ότι εκεί είναι το ΚΤΕΛ του Κηφισού, η περιοχή πήρε το όνομά της από τον αρχαιολογικό χώρο της πλατωνικής Ακαδημίας και δεν έχει καμία σχέση με τις πλατωνικές σχέσεις.

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ: Επειδή η περιοχή είχε πολύ νερό, κάποτε την έλεγαν Αμπολότοποι, αλλά στον πολύ κόσμο, ακόμα και σήμερα ονομάζεται έτσι γιατί στον παρελθόν υπήρχαν αρκετοί κήποι με αμπέλια.

ΒΑΘΗ: Αν και η περιοχή είναι επίπεδη, πιθανόν η ονομασία να είναι αρβανίτικη όπου Βάθη, σημαίνει μαντρί. Για να είμαστε σίγουροι συλλέγουμε πληροφορίες από παλιούς κατοίκους της Αθήνας.

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ: Εδώ μιλάμε για τον κήπο του Γεωργικού Πανεπιστημίου Αθηνών και όχι για το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού.

ΓΚΑΖΙ: Πήρε το όνομα από το «Εργοστάσιο Αεριόφωτου Αθηνών» που υπήρχε εκεί.

ΓΟΥΔΙ: Ναι, ναι. Το γουδί το γουδοχέρι. Καλά το πας, αλλά κάποιοι λένε ότι το όνομα το πήρε η περιοχή από μια μεσαιωνική οικογένεια Γουδή, που είχε πολλά κτήματα.

ΔΑΦΝΗ: Από το όνομα της αρχαίας νύμφης που μεταμορφώθηκε σε δέντρο από τη μητέρα της Γαία, για να αποφύγει τον σφοδρό έρωτα του θεού Απόλλωνα.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Η περιοχή πήρε το όνομα από το Θεό της γονιμότητας και του κρασιού που ήταν γιος του Δία και της Σεμέλης.

ΔΕΞΑΜΕΝΗ: Από τη δεξαμενή του Αδριάνειου Υδραγωγείου που υπήρχε εκεί, από την αρχαιότητα.

ΕΛΕΥΣΙΝΑ: Δε νομίζω ότι χρειάζεται ανάλυση!

ΕΞΑΡΧΕΙΑ: Όσο τρελό κι αν ακούγεται, το όνομά τους το πήραν από ένα μπακάλη του 19ου αιώνα, το Νίκο Έξαρχο.

ΘΗΣΕΙΟ: Αν και εκεί είναι ο ναός του Ηφαίστου, η περιοχή πήρε τ’ όνομα της από τον ήρωα Θησέα.

ΙΛΙΣΙΑ: Στην αρχαιότητα ήταν κάτι σαν παράδεισος. Στη συνέχεια ήταν κάτι ως εξοχικό περίπτερο της Δούκισσας της Πλακεντίας και σίγουρα έχει σχέση με το ποτάμι Ηλυσό. Μιλάμε για πολύ μπέρδεμα, που μέχρι και μπιραρία έκαναν το κτίριο για να βρουν άκρη, αλλά κάπου το 1950 το γκρέμισαν.

ΚΟΛΩΝΑΚΙ: Το δικό μου βασανάκι. Πήρε λοιπόν τ’ όνομα της η περιοχή από ένα τελετουργικό κολωνάκι που βρέθηκε στην εκεί περιοχή, που άμα ήταν πάσσαλος, πιθανόν να λεγόταν Πασσαλάκι!

ΚΥΨΕΛΗ: Καμία σχέση με κυψέλες και μέλισσες. Πιθανολογείτε ότι λεγότανε Γυψέλη λόγω του ότι η περιοχή ήταν γεμάτη από γύπες, όπως λένε αρχαία κείμενα.

ΛΟΦΟΣ ΣΚΟΥΖΕ: Από τα κτήματα της ξακουστής αθηναϊκής οικογένειας Σκουζέ.

ΛΟΦΟΣ ΣΤΡΕΦΗ: Επειδή εκεί υπήρχε ο λόφος και το λατομείο της οικογένειας Στρέφη, που το 1914 το απαλλοτρίωσε το Δημόσιο. Αλήθεια γιατί δε μετονομάστηκε σε Λόφος Δημοσίου;

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ: Από το εργοστάσιο επεξεργασία μεταξιού που λειτουργούσε εκεί.

ΜΕΤΣ: Από τη μπιραρία που ίδρυσε ο Κάρολος Φιξ το 19ο αιώνα. Η συνοικία αυτή παλαιότερα ονομάζονταν και «Παντρεμενάδικα».

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ: Από κάποιο μοναστήρι της Παναγίας που υπήρχε εκεί, εξού κα το εκκλησάκι που δεσπόζει στην περιοχή.

ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: Μια ελπίδα φωτός στους εκεί κατοίκους της περιοχής που στο παρελθόν πιθανόν να ήταν αιχμάλωτοι της φτώχειας.

ΟΜΟΝΟΙΑ: Συμβολική η ονομασία της, φωτογραφίζοντας το τέλος των εμφύλιων μαχών μεταξύ «Ορεινών» και «Πεδινών» κατά το 19ο αιώνα.

ΠΑΤΗΣΙΑ: Η μια εκδοχή λέει ότι είναι παραφθορά του Παραδείσια, του αρχαίου Δήμου Βατής, ενώ η άλλη κάνει λόγο για προτροπή σε μεθυσμένο Τούρκο «πάτα ίσια»!

ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ: Λειτούργησε ως στρατιωτικός πολυχώρος στο παρελθόν και σε συνδυασμό με το όνομα του Θεού του πολέμου Άρη, έμεινε στην περιοχή αυτή η ονομασία.

ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ: Το λέει η λέξη. Πέτρινα αλώνια.

ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ: Από ένα παλιό επιφανή κάτοικο της περιοχής με το όνομα Ριζόπουλο.

ΡΟΥΦ: Από το κτήμα και σπίτι ενός Βαυαρού αξιωματικού του Όθωνα με το όνομα Ρουφ.

ΣΕΠΟΛΙΑ: Κάτι έξω από την πόλη, που πιθανόν και εδώ να υπάρχει παραφθορά του Εξωπόλια.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Πήρε το όνομα του από συνθήματα κατά του Όθωνα «Σύνταγμα, Σύνταγμα», ενώ στο παρελθόν είχε ονομαστεί και «Πλατεία Πυροβολικού»!

ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ: Όπως ακούγεται, έτσι έχει μείνει. Ο φίλος του παππού, που έφτιαξε το μνημείο προς τιμήν του ευεργέτη της Συρίας Γαίου Ιούλιου Αντιόχου Φιλόπαππου.

ΧΑΜΟΣΤΕΡΝΑ: Πήρε το όνομα από τα νερά που μαζεύονταν και λίμναζαν σε χαμηλές στέρνες.

ΧΑΥΤΕΙΑ: Από τον αγωνιστή του 1821 Χάφτα που είχε το καφενείο «ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ».

ΨΥΡΗ: Έτσι ονόμασαν οι πλούσιοι κάτοικοι της Πλάκας, τους φτωχούς κατοίκους της περιοχής, κατηγορώντας τους ακόμα ότι η φτώχεια, συνοδεύεται και από ψείρες.

Και επειδή κανείς δεν είναι τέλειος και καθώς η μόρφωση δεν μπαίνει σε καλούπια, αν κι εσύ μάθεις κάτι, μη διαστάσεις να το πεις στο φίλο σου, στον συνεργάτη σου, στο διπλανό σου.

Μη φοβάσαι, καλό θα του κάνεις…

(απόσπασμα από το βιβλίο «Άντε και σας πίστεψα» του Παύλου Ανδριά, που  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ, Χ. Τρικούπη 31, τηλ. 210-3300443)



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35