Είναι φορές που κάθεσαι να χαλαρώσεις αλλά κάτι μέσα σου δε σε αφήνει. Σαν ένα μικρό πετραδάκι μέσα στο παπούτσι σου, που σε αναγκάζει να σταματήσεις, να βγάλεις το παπούτσι σου, να το τινάξεις για να διαπιστώσεις πώς ένα τόσο δα μικρό πραγματάκι μπορεί να γίνει τόσο ενοχλητικό!
Η απλή ενόχληση
Τις περισσότερες φορές συμβαίνει που έχεις καθίσει να ηρεμίσεις λίγο και ξαφνικά κάτι μέσα σου εμφανίζεται, κάτι σαν να σε τρώει και δε λέει να σταματήσει. Σαν να μη είναι κάτι σοβαρό, φεύγει και ξαναέρχεται και κατά καιρούς επιμένει. Σαν να θέλει απλά να κάνει αισθητή τη παρουσία του. Ζητάει και θέλει την προσοχή σου.
Όταν εσύ θες να ηρεμίσεις, έρχεται αυτό και τσαπ, εμφανίζεται! Μια ενόχληση που όταν αναρωτιέσαι “τι είναι αυτό;” δείχνει να έχει βάθος. Σαν κάτι σπυράκια που τα σπας και αναρωτιέσαι: «μα καλά, είναι δυνατόν να έχει τόσο πράγμα μέσα του;»
Η σωστή στιγμή
Πολλές οι φορές που πιθανότατα να το έχεις παραβλέψει. Είπες ‘άστο μωρέ τώρα’ … και αυτό έπεσε στη χειμερία νάρκη του, μόνο για να ξυπνήσει σε μια άλλη στιγμή ηρεμίας. Μια άλλη στιγμή που αυτό αποφασίζει να σου θυμίσει, ότι είναι εκεί και περιμένει την προσοχή σου και σε κάνει να αναρωτιέσαι από που να το πιάσεις και τι ακριβώς θέλει.
Το μήνυμα
Έχει πολλά να πει και να θυμίσει. Εμένα, κατά κανόνα, συνοδεύονται με θυμό. Έχουν πάντα μια ιστορία, ένα συμβάν ή μια ανάμνηση, συνοδευόμενο με ένα συναίσθημα. Ένα συναίσθημα πολύ έντονο.
Καπάκι & Στρουθοκαμηλισμός
Τις περισσότερες φορές, ακολουθώ τη μέθοδο της κατσαρόλας! Εκεί που κοχλάζει το φαγητό πιέζω το καπάκι για να μην χυθεί. Το πιέζω μέσα μήπως και δεν τα κάνω χάλια.
Το ίδιο και εδώ. Κάνω ότι δεν το βλέπω, σαν να μην υπάρχει, γυρίζω το κεφάλι μου από την άλλη μεριά και κάνω ότι δεν καταλαβαίνω. Ναι, σωστά όπως ακριβώς και η στρουθοκάμηλος.
Η αποκάλυψη
Και έρχεται εκείνη η στιγμή, που αποφασίζω να κάνω κάτι και αυτό, αποκαλύπτεται. Βλέπουμε το σκηνικό, βιώνουμε το συναίσθημα και πολλές οι φορές που ακούμε και τα λόγια που είχαν ειπωθεί. Όσο πιο έντονο το συναίσθημα που νιώθω, τόσο μεγαλύτερη η αντίδραση μου.
Εκεί νιώθω στον εσωτερικό μου κόσμο μια τρικυμία! Το ένα φέρνει το άλλο και αυτό συμπαρασείρει το επόμενο κοκ. Τα συναισθήματα πολλά και έντονα. Σαν κύματα που έρχονται επάνω μου, το ένα μετά το άλλο. Τρικυμία εν κρανίο!
Η διαχείριση
Εδώ θέλει ψυχραιμία! Τα βήματα είναι απλά που πρέπει να γίνουν για να μπορέσουμε να το διαχειριστούμε, να το βάλουμε στη σωστή του διάσταση και αποκωδικοποιήσουμε το μήνυμα που κουβαλάει, και το πάθημα να γίνει μάθημα.
Βήμα 1ο – πρόθεση
Προτεραιότητά μας είναι να εξετάσουμε το γεγονός και να ανακαλύψουμε τι μήνυμα κουβαλάει για εμάς. Το κρατάμε ζωντανό με όλο του το θάρρος.
Βήμα 2ο – ίσως το ποιο σημαντικό βήμα από όλα!
Δεν βγάζουμε ευκολά & γρήγορα συμπεράσματα (πχ φταίει αυτός ή η άλλη). Μένουμε στα γεγονότα, χωρίς να τα ερμηνεύουμε! Στόχος μας σε αυτό το σημείο, δεν είναι να αποδώσουμε ευθύνες, τουλάχιστον όχι πριν αναλύσουμε.
Βήμα 3ο
Δεν καλούμε κατευθείαν κάποιον να κάνουμε παράπονο ή να εξιστορήσουμε το γεγονός γιατί μπορεί να το εξασθενήσουμε ή να το αποδυναμώσουμε.
Βήμα 4ο – το περιβάλλον
Αναλύουμε τη δυναμική της κατάστασης. Ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές; Σε τι κατάσταση ήταν αυτοί και σε τι εμείς; Εξετάζουμε και τις συνθήκες του χώρου και του χρόνου και πως αυτός μπορούσε να επηρεάσει τόσο εμάς όσο και τους άλλους.
Βήμα 5ο – οι άλλοι
Αυτοί οι πρωταγωνιστές (μαζί με εμάς) πώς συσχετίζονται ο ένας με τον άλλον και όλοι μαζί ως ένα σύνολο; Υπήρχαν και άλλοι στα παρασκήνια (κρυφοί και φανεροί) και ποιος ο ρόλος αυτών; Ποιος ο ρόλος ο δικός μου εκεί;
Βήμα 6ο – η πρόθεση
Τι στόχος υπήρχε για τον κάθε έναν ξεχωριστά; Ποιο ήταν η πρόθεση που είχαν; Μήπως ήθελαν να κάνουν κάτι καλό αλλά βγήκε σε κακό; Απλά εγώ δεν το διαχειρίστηκα καλά;
Βήμα 7ο – εμείς
Τι πληροφορία είχα διαθέσιμη τότε, που δεν την αξιολόγησα και αξιοποίησα; Πώς οι κινήσεις και τα λόγια επηρέασαν την κατάσταση;
Βήμα 8ο – το μήνυμα
Τι θέλει να μεταφέρει αυτό το συνοδό συναίσθημα; Αυτό που μας αποσυντόνισε στην αρχή, τι θέλει να μας πει για εμάς; Ποιο είναι το μήνυμα που μεταφέρει και τι θέλει να μας διδάξει; Πώς πρέπει εμείς να ‘μεγαλώσουμε’ μέσα από όλο αυτό;
Το πάθημα που μπορεί να γίνει μάθημα
Σχεδόν όλες αυτές οι περιπτώσεις έρχονται με ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα που ίσως να μας βοηθήσει να διευθύνουμε τις δυνατότητες μας στη διαχείριση κατάστασης. Ίσως να έρχονται να μας πουν ότι δεν θέσαμε τα όριά μας. Ίσως ότι δε σεβαστήκαμε αλλά ούτε στηρίξαμε τον εαυτό μας και αφήσαμε τους άλλους να μας εκμεταλλευτούν. Ίσως και ότι ήμασταν άδικοι με κάποιον. Ίσως απλά ότι κάτι μας λείπει ή απλά μας ενοχλεί.
Στο χέρι μας
Όποιο και να είναι το μάθημα που έρχεται να μας διδάξει, καλό θα είναι να το ακούσουμε. Να το αξιολογήσουμε χωρίς να το κρίνουμε. Να δούμε τι μπορεί να μας διδάξει και όχι σε ποιόν να ρίξουμε την ευθύνη. Ναι, να το εκμεταλλευτούμε για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε.
Γιάννης Αθανασόπουλος / Founder of repebu.gr – Senior Partner nlpgreece® - https://enallaktikidrasi.com/
