Γράφει ο Peter Burns
Η καλύτερη συμβουλή: Η θεωρία της ευτυχίας του Albert Einstein
Συμβουλή που δόθηκε σε έναν γκρουμ ξενοδοχείου το 1922 για το πώς να είναι ευτυχισμένος στη ζωή.
Αν ρωτούσατε τρεις τυχαίους ανθρώπους στο δρόμο τι ήταν για αυτούς η ευτυχία, πιθανότατα θα λαμβάνατε τέσσερις διαφορετικές απαντήσεις. Γιατί αυτή η έννοια είναι άπιαστη, αλλάζει με βάση το άτομο, τις περιστάσεις ή ακόμα και την ώρα της ημέρας. Είναι κάτι για το οποίο οι άνθρωποι προσπαθούν, αλλά συχνά δεν μπορούν να το πετύχουν.
Αν τους έλεγαν ότι μπορούσαν να λάβουν το μυστικό της ευτυχίας, οι περισσότεροι άνθρωποι θα πλήρωναν χιλιάδες ή και εκατομμύρια δολάρια για να το αποκτήσουν. Και κάποιοι στην πραγματικότητα έκαναν ακριβώς αυτό. Πριν από λίγα χρόνια έγινε μια μικρή δημοπρασία στην Ιερουσαλήμ. Στο μπλοκ πώλησης υπήρχαν δύο συνηθισμένα κομμάτια χαρτιού. Ένα από αυτά έπιασε τιμή 1,56 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Το άλλο έφτασε στις 240 χιλιάδες.
Τι το ιδιαίτερο είχαν αυτά τα δύο χαρτιά που οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να παραιτηθούν από μια περιουσία για να τα πάρουν; Δεν ήταν άλλο από το μυστικό της ευτυχίας, όπως επινοήθηκε από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον άνθρωπο συνώνυμο της ιδιοφυΐας.
Η Επιλογή του Αχιλλέα
Σε μια από τις πιο οδυνηρές σκηνές της «Ιλιάδας», όπως αφηγείται ο αρχαίος βάρδος, ο Όμηρος, ο Αχιλλέας αναφέρει την επιλογή που του είχε δώσει κατά τη γέννηση η μητέρα του, η θεά Θέτιδα. Να ζήσει μια σύντομη, δύσκολη, αλλά ένδοξη ζωή, αξιομνημόνευτη για όλη την αιωνιότητα. Ή, να ζήσει μια μακριά, χαρούμενη, ειρηνική ζωή, αλλά που θα ξεχαστεί γρήγορα.
Ο Αχιλλέας επιλέγει να αγωνιστεί για τη δόξα. Παλεύοντας συνεχώς και αγωνιζόμενος, σκοτώνει τον Έκτορα, τον μεγάλο υπερασπιστή της Τροίας, αλλά με τη σειρά του πηγαίνει στον Κάτω Κόσμο από το ένα βέλος του Πάρη που καρφώθηκε στη φτέρνα του. Τα κατορθώματά του γίνονται θρύλος, που εξακολουθεί να συζητείται χιλιάδες χρόνια αργότερα ως η επιτομή ενός ήρωα.
Ωστόσο, αν εξετάσετε προσεκτικά το κείμενο του έπους του Ομήρου, θα δείτε ότι ο Αχιλλέας αμφιταλαντευόταν για το ποιο δρόμο να πάρει. Αρχικά, έκλινε προς την επιστροφή στο σπίτι για να ζήσει μια ζωή γαλήνης και ευτυχίας. Κατά κάποιο τρόπο, κατά βάθος, ο μεγάλος ήρωας ήξερε ότι αυτός θα ήταν ο καλύτερος προσωπικός δρόμος που έπρεπε να ακολουθήσει.
Το μονοπάτι του Αϊνστάιν
Πάμε τώρα γρήγορα μπροστά χιλιάδες χρόνια αργότερα. Το 1921, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν βρίσκεται στην κορύφωση της διαδρομής του. Του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσικής εκείνης της χρονιάς. Ο λαμπρός επιστήμονας πραγματοποιεί εκτενείς περιοδείες στο εξωτερικό, συμμετέχοντας σε διαλέξεις και δεξιώσεις και μοιράζοντας τις γνώσεις του με τα πλήθη. Ως μέρος της διαδρομής του, ο Αϊνστάιν επισκέπτεται την Ιαπωνία τον επόμενο χρόνο.
Η ιστορία λέει ότι καθώς έβγαινε από το ξενοδοχείο του στο Τόκιο, ένας γκρουμ ήρθε κοντά του για να του παραδώσει κάτι. Για κάποιο άγνωστο λόγο, ο Αϊνστάιν δεν του έδωσε φιλοδώρημα όπως συνηθιζόταν, αλλά αντίθετα έβγαλε ένα στυλό και ένα χαρτί και έγραψε κάτι.
Παρατηρώντας ότι μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμα στο μέλλον, ο Αϊνστάιν έδωσε στον εργαζόμενο στο ξενοδοχείο δύο κομμάτια χαρτί. Στο πρώτο, χάραξε αυτό που τώρα ονομάζεται θεωρία της ευτυχίας του Αϊνστάιν.
