Tη σύσταση νέου φορέα για το βιβλίο ετοιμάζει το υπουργείο Πολιτισμού, με νομοσχέδιο για το Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου, που πρόσφατα παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο. Η δημιουργία ενός φορέα που θα έχει την ευθύνη της χάραξης και υλοποίησης της εθνικής πολιτικής για το βιβλίο αποτελεί σταθερό αίτημα του πνευματικού κόσμου της χώρας, δέκα χρόνια μετά την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ.
Ωστόσο, εκδότες και συγγραφείς διαμαρτύρονται καθώς παρά τις επιστολές τους προς το ΥΠΠΟ, επιδιώκοντας διάλογο, δεν κλήθηκαν να συνεργαστούν, προκειμένου ο φορέας για το βιβλίο να δομηθεί με τρόπο που να εγγυάται απρόσκοπτη λειτουργία, οικονομική αυτοτέλεια και τη δυνατότητα να αναβαθμίσει τη φιλαναγνωσία στη χώρα.
Οι βιβλιοθήκες του «μαζί»
Το 1931, η πρώτη βιβλιοθήκη στην πρωτεύουσα της Κένυας, Ναϊρόμπι, άνοιξε τις πόρτες της – μόνο για λευκούς επισκέπτες. Σχεδόν έναν αιώνα μετά, το έργο της αποκατάστασης των βιβλιοθηκών της πόλης με σκοπό να γίνουν «Παλάτια για ανθρώπους» τίθεται σε εφαρμογή. Η αποκατάσταση της βιβλιοθήκης McMillan Memorial και άλλων στην πόλη είναι το πνευματικό τέκνο του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Book Bunk, που εργάζεται από το 2017. Στόχος τους είναι να αφήσουν πίσω το παρελθόν των διακρίσεων και να μετατρέψουν τις βιβλιοθήκες σε χώρους χωρίς αποκλεισμούς, όπου οι Κενυάτες μπορούν να μοιράζονται συλλογικές αναμνήσεις, να συμμετέχουν σε δημιουργικές αναζητήσεις και να έχουν στη διάθεσή τους την τεχνολογία συλλογής και διάδοσης πληροφοριών.
Ο Ρουσντί μετά την επίθεση
«Το κύριο συναίσθημα που με κατακλύζει είναι ευγνωμοσύνη», τόνισε ο 75χρονος συγγραφέας Σαλμάν Ρουσντί στο περιοδικό New Yorker, στην πρώτη του συνέντευξη μετά την επίθεση που δέχτηκε με μαχαίρι στον λαιμό και στον θώρακα πριν από έξι μήνες, όταν έδινε μια διάλεξη στη Νέα Υόρκη. Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Ρουσντί παραδέχθηκε ότι υποφέρει από μετατραυματικό στρες και του είναι πολύ δύσκολο να γράψει. Πρόσφατα, όμως, εκδόθηκε το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Victory City» και όπως είπε, ελπίζει ότι η προσωπική του περιπέτεια δεν θα επισκιάσει το συγγραφικό του έργο. «Πάντα θεωρούσα ότι τα βιβλία μου είναι πιο ενδιαφέροντα από τη ζωή μου. Δυστυχώς, ο κόσμος φαίνεται πως διαφωνεί», σημείωσε ο Ρουσντί.
