Απ' όλα τα σημεία του ορίζοντα την βλέπουμε να κολυμπάει στο αίμα των θυμάτων και των θυτών.
Το χρώμα της πια είναι κατακόκκινο.
Τα δάκρυα στερέψανε και δεν επαρκούν να ξεπλύνουν την παγκόσμια υποκρισία, που δεν ξέρει τούτη την ώρα της σφαγής, με ποιόν να πάει και ποιόν ν' αφήσει.
Η ιστορία είναι πάντα εδώ, για να γράψει για το δίκιο και τo άδικο.
Γι' αυτούς, που κυβερνάνε τον κόσμο και έχουν αργή πάντα περπατησιά, που δεν προφταίνουν το κακό.
Η σωτηρία της ειρήνης έχει πάντα ένα τίμημα, που τ’ όνομά του είναι:
Ανθρώπινα θύματα
Όλοι μας τρέχουμε όμως στους τάφους των ηρώων, ν 'αφήσουμε ένα λουλούδι.
Το καθήκον μας το κάναμε...
Ο καναπές είναι ο άξιος θρόνος, που μας περιμένει με συνείδηση σε τέλεια υπνηλία.
Ευχαριστώ
Από τους ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Ντίνα Μανωλοπούλου
