Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, μακάρι να βγω ψεύτης, ο Αλαφούζος μέρα με τη μέρα φροντίζει να εξαφανίσει από τον ποδοσφαιρικό χάρτη τον Παναθηναϊκό, με έναν και μοναδικό στόχο. Να μην πουληθεί ΠΟΤΕ.
Λογικό είναι όπως το σκεφτείτε, καθώς ποιος θα ενδιαφερθεί για μια ομάδα που δεν έχει προσωπικότητα, αγωνιστικό θράσος και ομοιογένεια; Κανείς…
Έτσι, κανείς δεν θα του πάρει το «παιχνιδάκι» από το χέρι του, κανείς δεν θα ασχοληθεί με μια ομάδα «φάντασμα»!
Αλήθεια έχετε δει τα πρόσωπα των παιχτών; Αγνώριστοι έχουν γίνει. Χλωμοί και τρομαγμένοι, βιώνοντας καθημερινά καταστάσεις που τους «μηδενίζουν» ως προσωπικότητες πρώτα και μετά ως αθλητές.
Για όλα έφταιγε ο Δώνης…
Αυτός που έκανε το λάθος και με τους πιτσιρικάδες έφτιαξε ομάδα, έδεσε ένα σύνολο που το ζήλευαν όλοι… μαζί και κείνος.
Εκείνος που δεν νοιάζεται για επιτυχίες, παρά μόνο του αρέσει να μετράει αποτυχίες και ξευτυλίκια!!!
Πάει ο Δώνης… πάνε και ένας ένας οι παίχτες που έκαναν τη διαφορά. Μπουζούκης, Κουρμπέλης, Χατζηγιοβάνης, Διούδης και πάει λέγοντας.
Με ένα προπονητή, που βλέποντάς σου αναρωτιέσαι σε ποια ταβέρνα στη Χασιά δουλεύει, πάει να παίξει μπάλα… σε ένα τερέν που δεν τον υπολογίζει κανένας, που όλοι τον θεωρούν αμελητέα ποσότητα...
Οι παίχτες έχασαν το κέφι τους, τα νεύρα πάνε να σπάσουν, οι αμφιβολία γυρίζει πάνω από τα κεφάλια τους και εκεί που παρά τις αντίξοες συνθήκες πάνε να «πάρουν» ένα παιχνίδι… έρχεται ο γερασμένος σερβιτόρος και με τις αλλαγές τον εξαφανίζει!!!
Και τώρα θες εσύ, όσο και γω… να ξαναδούμε ομάδα.
Αμ δε… Αν δεν ξορκιστεί το κακό, άσπρη μέρα δεν θα δούμε, εκτός και αν κάποιος αποφασίσει ν’ ασχοληθεί σοβαρά με τον Παναθηναϊκό…
Άντε και του χρόνου με υγεία, φτου ξελευτερία…