Μια ιστορία συνηθισμένη, απλή και καθημερινή.
Ένας τυφλός ηλικιωμένος κύριος , με ένα μεταλλικό δοχείο μπροστά του και ένα κομμάτι χαρτί που γράφει « Είμαι τυφλός, βοηθήστε με» περιμένει να ακούσει τον ήχο...
Μερικοί περνάνε, ρίχνουν λίγα ψηλά και απομακρύνονται βιαστικοί.
Άλλοι κοιτούν με αδιαφορία το χαρτί και τον ηλικιωμένο, και συνεχίζουν τη πορεία τους.
Μια νεαρή δεσποινίς περνάει, σταματάει για λίγο μπροστά του, και κάτι κάνει, κάτι γράφει..
Ο ηλικιωμένος αισθάνεται τη παρουσία της και την καταλαβαίνει να απομακρύνεται,
Ξαφνικά ακούγονται τα νομίσματα να πέφτουν…. Σαν βροχή..
Όπως είναι λογικό ο γεράκος παραξενεύεται.
Όταν γυρίζει η κοπέλα, οι απορίες όλες λύνονται..
Γιατί η δύναμη που έχουν οι λέξεις, είναι μεγαλύτερη από ότι μπορεί να βάλει ο νου σας! (nocomments)
