Τον 18ο αιώνα το Βιετνάμ το κυβερνούσαν δύο εχθρικές οικογένειες πριγκίπων είχαν μοιράσει την χώρα, το βόρειο τμήμα το κυβερνούσαν οι Τσιν και το νότιο οι Νγκουέν, οι οικογένειες αυτές...
βρισκόντουσαν σε διαρκή πόλεμο που ερήμωνε την χώρα, την άνοιξη οι υπάλληλοι του Νγκουέν πήγαιναν στα χωριά του νότου και διάλεγαν δυνατούς άνδρες για να στρατευτούν, με τους άντρες αυτούς κτίστηκε στις απόκρημνες πλαγιές των βουνών ένα τείχος 18 χιλιομέτρων και ύψους 6 μέτρων. Τα στρατεύματα του Τσιν κάθε χρόνο το κατέστρεφαν αυτό το τείχος που η ανακατασκευή του από τους Νγκουέν απαιτούσε έξοδα και ανθρώπους που πέθαιναν από τις αρρώστιες και τον υποσιτισμό. Από όσους έμενα στα χωριά μετά τις στρατολογίες οι εισπράκτορες κάθε φθινόπωρο απαιτούσαν φόρους. Οι πρίγκιπες Νγκουέν και Τσιν κάλυπταν τις διαρκείς ανάγκες τους για όπλα από το εμπόριο που έκαναν με τους Πορτογάλους, οι οποίοι φυσικά πουλούσαν και στους δύο υπό όρους επωφελείς για αυτούς.
Ο εμφύλιος αυτός έφερε τεράστια δεινά στους πληθυσμούς του Βιετνάμ και οι εμπορικοί δρόμοι της χώρας έγιναν επικίνδυνοι. Την περίοδο αυτή εμφανίζεται ο υπάλληλος Νιάκ που προερχόταν από μικρεμπόρους του Νοτίου Βιετνάμ, τα αδέλφια του Χιουέ κα Λη άρχισαν να οργανώνουν ομάδες που στρεφόντουσαν κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων, δηλαδή δημιουργήθηκε ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στον ήδη υπάρχοντα εμφύλιο.
Το 1772 οι Νιακ, Χιουέ και Λη κατέφυγαν στα δυτικά και εκεί άρχισαν να συγκεντρώνουν δραπέτες από τον στρατό και κατεστραμμένους χωρικούς, οι επαναστατικές αυτές δυνάμεις ονομάστηκαν Ταϊσόν. Όταν απόκτησαν αρκετή δύναμη σε περίοδο εμποροπανήγυρης, όπου οι χωρικοί μαζευόντουσαν στις πόλεις οι δυνάμεις αυτές των επαναστατών αιφνιδίασαν τις κρατικές δυνάμεις και λεηλάτησαν σπίτια γαιοκτημόνων, τα γεγονότα αυτά έγιναν συντονισμένα σε πολλές πόλεις. Οι Νγκουέν έστειλαν στρατό για να συλλάβουν τους επαναστάτες, αλλά μεγάλο μέρος των στρατιωτών αυτών πέρασαν με το μέρος των Ταϊσόν. Οι Ταϊσόν πολέμησαν επί 16 χρόνια και νίκησαν την δυναστεία Νγκουέν, ο τελευταίος πρίγκιπας Νγκουέν Αν κατέφυγε στο Σιάμ και βρήκε άσυλο στον βασιλιά του Σιάμ.
Στην συνέχεια οι Ταϊσόν νίκησαν τους Τσιν και μετέτρεψαν το κράτος του Βιετνάμ σε ενιαίο κράτος, όχι για πολύ όμως, τα τρία αδέλφια χώρισαν πάλι το Βιετνάμ σε τρία κράτη το 1786 ο Νιάκ έγινε αυτοκράτορας του Κεντρικού βιετνάμ και όρισε αντιπροσώπους του το Χιουέ στο βόρειο τμήμα και τον Λη στο νότιο.
Το 1788 στο τμήμα του Λη εισέβαλαν στρατεύματα του βασιλιά του Σιάμ P'ya Taksin που ήθελε να αποκαταστήσει τον πρίγκιπα Νγκουέν Αν (Nguyen Anh) αλλά και στον βορρά εμφανίστηκε στα τείχη του Χανόκ ματζουριανός στρατός 200.000 ανδρών, ο Χιουέ με θαυμαστό ελισγμό συνέτριψε τις μαντζουριανές ορδές και υποχρέωσε τον αυτοκράτορα της Κίνας να αναγνωρίσει τους Ταϊσόν σαν κυβερνήτες του Βιετνάμ, Ο Χιουέ μεταβλήθηκε σε λαϊκό ήρωα και έγινε αυτοκράτορας του Βορείου τμήματος με το όνομα Κουάνγκ Τσουνγκ.
Οι Ταϊσόν πραγματοποίησαν πολλές και ωφέλιμες μεταρρυθμίσεις, όπως εξεδίωξαν τους απάτριδες υπαλλήλους, πήραν αυστηρά μέτρα κατά των ληστών, καθιέρωσαν ενιαίο νόμισμα σ όλο το Βιετνάμ, κατήργησαν την κινέζικη γλώσσα που μιλούσε μόνο η αριστοκρατία και μετάφρασαν όλα τα γραπτά στην βιετναμέζικη γλώσσα, μέρος των αγαθών των γαιοκτημόνων τα μοίρασαν στους χωρικούς, περιορίστηκαν οι φόροι παρ όλα αυτά απ ότι φαίνεται οι βασικές προσδοκίες του βιετναμικού λαού δεν πραγματοποιήθηκαν και αυτό φαίνεται από την βιετναμική παροιμία «Οι Ταϊσόν δεν ήξεραν να συγκινήσουν την καρδιά του λαού».
Εν τω μεταξύ ο πρίγκιπας Νγκουέν Αν (Nguyen Anh) στο Σιάμ έκανε προδοτική συμφωνία με τον γάλλο επίσκοπο ντε Μπεέν (Pigneau deBehaine) και όπως λένε οι βιετναμέζοι «Έβαλε στο σπίτι το φίδι για να φάει τα πουλιά». Ο ντε Μπεέν στρατολόγησε τυχοδιώκτες από τις γαλλικές αποικίες της Ινδίας και το 1792 οι γάλλοι νίκησαν τον στόλο των Ταϊσόν και αποβιβάστηκαν στο νότιο Βιετνάμ η τεχνολογική υπεροχή κατά ξηρά και θάλασσα των γάλλων άνοιξαν τον δρόμο, προς τους γάλλους έτρεξαν οι φεουδάρχες, η ολοκληρωτική κατάληψη του Βιετνάμ τελείωσε στα τέλη του 19ου αιώνα και η ολοκληρωτική κυριαρχία των γάλλων κράτησε επί 50 χρόνια, στις 2 Αυγούστου του 1945 κηρύχτηκε η επανάσταση της ανεξαρτησίας του Βιετνάμ… (pluton22)
