Στη Θεσσαλική Πίνδο υπήρχε ένα αεροδρόμιο που συνέδεε την ελεύθερη Ελλάδα με την Αφρική, το αεροδρόμια αυτό είχε κατασκευαστεί στο υψίπεδο της Νεβρόπολης σε υψόμετρο 800 μέτρων, που έχει 13 χιλιόμετρα μήκος και 3 χιλιόμετρα πλάτος. Στην θέση αυτή σήμερα είναι...
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τά Ἂγραφα ἦταν ἡ καρδιά τῆς Ἀντίστασης. Γιά τίς ἀνάγκες επικοινωνίας τῶν ἀνταρτῶν μέ τό συμμαχικό στρατηγεῖο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἀποφασίστηκε νά κατασκευαστῆ ἓνα πρόχειρο ἀλλά καλά προφυλαγμένο ἀεροδρόμιο στό ὀροπέδιο τῆς Νεβρόπολης ἐκεῖ ὃπου σήμερα βρίσκεται ἡ λίμνη Πλαστῆρα.
Τα σχέδια του αντάρτικου αεροδρομίου έκαναν οι μηχανικοί , Γ Βλάβος και Λ Σαμουλίδης και την γενική επίβλεψη είχε ο Άγγλος λοχαγός Ντένις.Για την πληρέστερη κατασκευή του αεροδρομίου χρησιμοποιήθηκε ο αρχιτέκτονας - ο Ταγματάρχης Άρθρουρ Τζίπσον ο οποίος είχε εντολή να μετατρέψει τον υπάρχοντα στην Νεράιδα μικρό διάδρομο προσγείωσης αεροσκαφών σε πρόχειρο αεροδρόμιο, ώστε να μπορούν τα μεταγωγικά αεροπλάνα να προσγειώνονται και ν απογειώνονται με σχετική ασφάλεια. Η (η πρώτη Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια) η οποία βρισκόταν εκεί για μια αποστολή της, έσπευσε να βοηθήσει τον Άγγλο αξιωματικό στην εργασία του. Σύντομα συγκέντρωσε αρκετές γυναίκες από τα γύρω χωριά και σε πολύ λίγο χρόνο ετοίμασαν, με τις οδηγίες του ταγματάρχη, ένα πρόχειρο αεροδρόμιο διαστάσεων 2.000 Χ 600μ.
Το αεροδρόμιο το χρησιμοποιούσαν μόνο κατά την νύχτα για προσγειώσεις και απογειώσεις, Οι συνεννοήσεις με τα αεροπλάνα πού πετούσαν πάνω από το αεροδρόμιο γίνονταν με φωτεινά σήματα, κατά την προσγείωση παρατάσσονταν δεξιά και αριστερά στο διάδρομο πολλές δεκάδες ανδρών που κρατούσαν αναμμένες λάμπες θυέλλης.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η μοναδική Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια του Β’ Π.Π. (Σόνια – Σοφία Στεφανίδου).
Η κάλυψη του αεροδρομίου ήταν αριστοτεχνικά φτιαγμένη, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί παρά τις διαρκείς πτήσεις τους δεν κατάφεραν να το εντοπίσουν, σαν μέσω καμουφλάζ του συμπεριλαμβανόταν και ένα ψεύτικο αεροδρόμιο, με άσπρα παραπήγματα στα βορεινά υψώματα του πραγματικού αεροδρομίου, αυτό το ψευδο- αεροδρόμιο το πολυβολούσαν συστηματικά τα γερμανικά αεροπλάνα. Για αντίποινα οι Γερμανοί έκαψαν πολλά ελληνικά χωριά όπως το Βουνέσι, το Μεσενικόλα, την Πεζούλα και άλλα. Τόσο πολύ ήταν αόρατο, ώστε οι Άγγλοι πού το κατασκεύασαν, στάθηκε αδύνατον να το αναγνωρίσουν την πρώτη φορά πού ήρθαν από αέρος. Το πλήρωμα του αεροπλάνου επέστρεψε στο Κάιρο χωρίς να το αναγνωρίσει. Από αυτό το περιστατικό το αεροδρόμιο το αποκαλούσαν και το «αεροδρόμιο φάντασμα». Την μέρα ο διάδρομος προσγείωσης γινόταν… δάσος. Το τμήμα των ανταρτών πού ήταν επιφορτισμένο με την φύλαξη του αεροδρομίου έκοβε δέντρα από το γειτονικό δάσος και τα «φύτευε» στον αεροδιάδρομο. Τοποθετούσαν επίσης κατά διαστήματα κάρα φορτωμένα με σανό, τα οποία έμοιαζαν από ψηλά με θημωνιές. Με αυτόν τον τρόπο εξαπατούσαν τα εχθρικά αεροπλάνα. Φυσικά τη νύχτα απομάκρυναν όλα τα εμπόδια και ὁαεροδιάδρομος καθαριζόταν.
Στο, στο ήταν εγκατεστημένος με τον ασύρματό του ο Άγγλος λοχαγός Ντένις που ήταν ο συμμαχικός διοικητής του αεροδρομίου, υπήρχε και Έλληνας διοικητής του αεροδρομίου, από την ταράτσα του σπιτιού ο Ντένις παρακολουθούσε τις μάταιες επιθέσεις των Γερμανικών αεροπλάνων στο ψευδο-αεροδρόμιο.
Στο αντάρτικο αεροδρόμιο αυτό έριχναν εφόδια Πολλά από τα δέματα πού ρίχνονταν με αλεξίπτωτα, τα παρέσερνε ὁάνεμος και χάνονταν στα πυκνόφυτα δάση.
Είναι γνωστό το περιστατικό της αναζήτησης ενός κιβωτίου πού περιείχε 5.000 χρυσές λίρες Αγγλίας, το οποίο ρίφθηκε μαζί με άλλα εφόδια στις αρχές του καλοκαιριού του 1943. Το αλεξίπτωτο παρασύρθηκε από τον αέρα και έπεσε σε δάσος κοντά στο Μοναστήρι της Κορώνας. Το πολύτιμο περιεχόμενο θα είχε κάνει πλούσιους τούς κατοίκους του Μεσενικόλα, αν οι Άγγλοι δεν είχαν προνοήσει να έχουν ως προειδοποίηση στο κιβώτιο μία νεκροκεφαλή με δύο χιαστή κόκαλα και την προειδοποίηση στα ελληνικά ότι το περιεχόμενο είναι εκρηκτική ύλη, έτσι η εύρεση του έγινε από τους ανυποψίαστους χωρικούς με κάθε προσοχή για να παραδοθεί στους Άγγλους.
Αλλά και γινόταν η επικοινωνία άφιξη και αναχώρηση αντιπροσωπειών και απεσταλμένων, έτσι εδώ αποβιβάστηκε η αντιπροσωπεία του ΕΑΜ (Π Ρούσος, Α Τζήμας, Κ Δεσποτόπουλος, Η Τσιριμώκος) αλλά και οι αντιπρόσωποι του ΕΔΕΣ (Κ Πυρομάγλου), της ΕΚΚΑ (Γ Καρτάλης ) και ο Ευριπίδης Μπακιρτζής (ο «κόκκινος συνταγματάρχης») όταν επέστρεψαν από την Μ Ανατολή. Στο ίδιο αεροδρόμιο έφτασαν οι δύο Αμερικανοί αξιωματικοί του 7ου Ιππικού Συντάγματος (επίλαρχος Έργκοτ και ίλαρχος Φορντ). Το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο προσγειώθηκε σε αυτό ήταν στις 9 Αυγούστου 1943 από ένα στρατιωτικό Ντακότα στο οποίο επέβαινε ὁ , εδικός για τον έλεγχο του αεροδρομίου. Την ίδια νύχτα, με το ίδιο αεροπλάνο, αναχώρησε για το Κάιρο αντιπροσωπεία του Ε.Α.Μ. πού αποτελούνταν από τον Σαράφη, τον Σβώλο, τον Ρούσσο και γύρισαν πάλι με Ντακότα στο ίδιο αεροδρόμιο. Ἡ προσγείωση του αεροπλάνου ήταν σχετικά εύκολη. Ἡαπογείωση όμως ήταν πολύ δύσκολη. Το πρόχειρα διαμορφωμένο έδαφος δεν ήταν επικαλυμμένο ούτε με απλό σκυρόδεμα και πολλές φορές αποχωρούσε από το βάρος του αεροπλάνου, ειδικά όταν έβρεχε... (
pluton22)
