«Αν και ένα ψυχρό βράδυ του Οκτωβρίου του 2004, ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, κήρυξε τον πόλεμο προς τους ''νταβατζήδες'' της ελληνικής κοινωνίας, έκτοτε...
Ο... πόλεμος των ΜΜΕ
Ένα πλέγμα πολιτικής, ιδιωτικών συμφερόντων και ΜΜΕ βρίσκεται «πίσω» από την ελληνική κρίση,σημειώνει το πρακτορείο, επικαλούμενο κριτικές αναγνώσεις του ελληνικού φαινομένου (ΕΔΩ).
Κάνοντας αναφορά στον «Μπαϊρακτάρη» και την πρωτοβουλία του Κώστα Καραμανλή για την καταπολέμηση της διαπλοκής, το Reuters «θυμάται» τις κατά μέτωπο επιθέσεις των ελληνικών ΜΜΕ στη νομοθετική ρύθμιση για την ιδιοκτησία στα Μέσα Ενημέρωσης (βλ. «βασικό μέτοχο»), αλλά και την ανατροπή των σχετικών κυβερνητικών προθέσεων το 2005 από τη στάση που διατήρησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το Reuters, επικαλούμενο πρώην υπουργό, του οποίου όμως η ανωνυμία διατηρείται, αναφέρεται στον... πόλεμο που δέχεται ένα πολιτικό πρόσωπο όταν αρνείται να διαμεσολαβήσει σε«εκκρεμότητες» ιδιωτικών συμφερόντων με το Δημόσιο.
Μάλιστα, γίνεται συγκεκριμένη αναφορά σε ιδιοκτήτη ΜΜΕ με... ανοιχτά ζητήματα με τη Δικαιοσύνη,αλλά και σε εκδότη εφημερίδας που χρωστούσε περισσότερα από 1 εκατ. ευρώ σε κρατική εταιρεία. Αμφότεροι επεδίωξαν την πολιτική διαμεσολάβηση. Όταν αυτή δεν ήρθε, αμέσως ξεκίνησαν τα αρνητικά δημοσιεύματα για τον εν λόγο πολιτικό «πρώτης γραμμής».
Ο... θεσπισμένος εξαιρετισμός των ισχυρών
Υπογραμμίζοντας το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, το πρακτορείο αναφέρεται στις καταγγελίες του επικεφαλής της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, Νίκου Φωτόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο, μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα δεν αποπληρώνουν το «χαράτσι» της ΔΕΗ.
«Ήταν ένα δώρο στα πραγματικά αφεντικά, στους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας... Οι πλούσιοι δεν πληρώνουν, ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες», τονίζει ο κ. Φωτόπουλος, για να επισημάνει το Reuters πως ο ελληνικός Τύπος ελάχιστα ανέδειξε το θέμα αυτό, εξηγώντας αυτό ως απόρροια της «τριγωνικής διαπλοκής» στην Ελλάδα, η οποία αποτρέπει, από κοινού με άλλους παράγοντες, την ανάκαμψη της χώρας, αφού τα εμφωλευμένα συμφέροντα δεν επιτρέπουν το... άνοιγμα του ανταγωνισμού.
Σύμφωνα με το Reuters, πολλοί ιδιοκτήτες ΜΜΕ αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν τις κατηγορίες ή δεν απάντησαν καν σε σχετικό ερωτηματολόγιο που τους απεστάλη από το πρακτορείο, με θέμα το ρόλο των media στην Ελλάδα.
ΜΜΕ ως πολιτικοί πολιορκητικοί κριοί
Εν τω μεταξύ, όπως σημειώνεται, το 2009, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνταν δυσανάλογα πολλά ΜΜΕ (με βάση υπολογισμού τον πληθυσμό) σε σύγκριση με κάθε άλλο Κράτος-Μέλος της ΕΕ. Χαρακτηριστικά, οι εφημερίδες που κυκλοφορούσαν στη χώρα, ήταν περισσότερες από τις αντίστοιχες στη Γερμανία ή και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Επικαλούμενο τις -μέσω Wikileaks- δημοσιευμένες εκθέσεις της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα το 2006, το Reuters σημειώνει ότι «είναι αδύνατο να συντηρηθούν οικονομικά τόσα ΜΜΕ στην Ελλάδα... Οπότε χρηματοδοτούνται από τους ιδιοκτήτες τους ώστε αυτοί να τα χρησιμοποιούν για ενισχύουν την πολιτική και οικονομική εξουσία τους».
«Οι περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα ουσιαστικά περιμένουν χρήματα από το κράτος... Η Ελλάδα τυπικά είναι καπιταλιστική, πρακτικά όμως, σοσιαλιστική», επισημαίνει ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Ρουσόπουλος.
Από την πλευρά του, ο Γιάννης Αλαφούζος, δηλώνει στο Reuters πως κάποια ΜΜΕ στη χώρα είναι «γραφεία Τύπου επιχειρηματικών ομίλων». «Είναι οικοδομημένα σ' ένα εντελώς μη υγιές περιβάλλον. Τα ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό έχουν εξυπηρετήσει τους ιδιοτελείς σκοπούς των ιδιοκτητών τους».
Για τρίγωνο πολιτικής, οικονομικής και μιντιακής διαπλοκής κάνει λόγο και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ,Δημήτρης Τρίμης, ενώ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σημειώνει ότι η αληθινή εξουσία στην Ελλάδα εκπηγάζει από την ισχύ των τραπεζιτών, τα μέλη του διεφθαρμένου πολιτικού ακτεστημένου και των εξίσου διεφθαρμένων ΜΜΕ, δηλαδή από το «αληθινό τρίγωνο της αμαρτίας», καταγράφει το Reuters, το οποίο αναφέρεται σε σχετικές απόψεις που διατηρεί και ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος.
Κανάλια, εφημερίδες και κρατικά συμβόλαια
Το δημοσίευμα του πρακτορείου κάνει εκτενή αναφορά και στους ιδιοκτήτες του τηλεοπτικού σταθμούMEGA, τον οποίο κατέχουν «επιχειρηματίες που διακρίνονται ή έχουν ισχυρούς δεσμούς με άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας».
Το Reuters αναφέρεται στις δραστηριότητες της οικογένειας Μπόμπολα και συγκεκριμένα στην εφημερίδα «Έθνος», στην εταιρεία «Τηλέτυπος» του Φώτη Μπόμπολα και στην κατασκευαστική«Ελλάκτωρ» του Λεωνίδα Μπόμπολα «που έχει συνάψει συμφωνίες πολλών δισ. με το ελληνικό Δημόσιο».
Το δημοσίευμα εξιστορεί την «κόντρα» με την οικογένεια Μπόμπολα, με αφορμή την αποστολή ερωτηματολογίου του πρακτορείου στην εφημερίδα σχετικά με τη σχέση ελληνικών ΜΜΕ-διαπλοκής (βλ. πιο πάνω) και τη σκληρή απάντηση του Γιώργου Μπόμπολα κατά του Reuters «περί στόχευσης της ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας». Ο Φώτης Μπόμπολας, μάλιστα, δηλώνει προς το πρακτορείο ότι ουδέποτε έχει χρησιμοποιήσει «τα ΜΜΕ για την προώθηση συμφερόντων της κατασκευαστικής εταιρείας της οικογένειας».
Παράλληλα, επισημαίνεται και η παρουσία της οικογένειας του Βαρδή Βαρδινογιάννη και του Σταύρου Ψυχάρη στην ηγεσία του τηλεοπτικού σταθμού. Ως προς τον ιδιοκτήτη της Μotor Oil καταγράφεται και η ιδιοκτησία του Star Channel, ενώ για την πετρελαϊκή εταιρεία επισυνάπτονται οι δηλώσεις εκπροσώπου της οικογένειας, η οποία τόνισε ότι «οι δραστηριότητες της εταιρείας βρίσκονται κυρίως στο εξωτερικό και δεν σχετίζονται με κυβερνητικά συμβόλαια ή συμφωνίες».
Για τον Σταύρο Ψυχάρη το πρακτορείο υπογραμμίζει ότι εκδίδει κορυφαίες εφημερίδες και «έκανε συμβόλαια με το κράτος στους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού και του ταξιδιού», ενώ κάνει λόγο και για την εμπλοκή του στην για τη συμφωνία των Eurofighters. Στο δημοσίευμα γίνεται μνεία και στην κόντρα του με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Απόστολο Κακλαμάνη, έπειτα από τη ρήση του τελευταίου περί... παρέλευσης της εποχής που το «Συγκρότημα» εξέλεγε πρόεδρο του Κινήματος, αλλά και τις διαδοχικές έντυπες «ριπές» που ακολούθησαν από τον ισχυρό άνδρα της ενημέρωσης.
Το αβέβαιο μέλλον
Με τα ισχυρά και διαπλεκόμενα, συχνά, ιδιωτικά συμφέροντα να... φυγοπονούν από την εθνική προσπάθεια ανάκαμψης, όπως σημειώνει το Reuters, το μέλλον των ΜΜΕ είναι εξαιρετικά αβέβαιο, αφού η κατάρρευση της διαφήμισης και τα μεγάλα χρέη προς τα πιστωτικά ιδρύματα καθιστούν αμφίβολη τη βιωσιμότητα σε μία περίοδο εξαιρετικής ύφεσης και δρακόντειων ελέγχων και περιορισμών της τρόικας σε σχέση με όλες τις δραστηριότητες του Δημοσίου και των τραπεζών. (newpost)
