Θρήνος για το δράμα… της Αλέκας!



Πανικός επικράτησε στη Βουλή, όταν όλοι τους είδαν την Αλέκα να καταρρέει και λιπόθυμη να πέφτει στο πάτωμα…



Οι σύντροφοι έτρεξαν και της πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες, συμβάλλοντας έτσι στο να ανακτήσει τις αισθήσεις της.

Με ένα νεύμα του χεριού της τους ευχαρίστησε και υποβασταζόμενη από τον σύντροφο Παφίλη, αποχώρησε από την αίθουσα, για να φτάσει λίγο αργότερα στο σπίτι της, όπου αδύναμη αρκέστηκε να ξαπλώσει και να ξεκουραστεί.

Το άγχος της όμως και η θλίψη της για τα όσα συμβαίνουν μες τη Βουλή, δεν της επέτρεψαν να κρατήσει τα μάτια της για αρκετή ώρα κλειστά!

Με αργές κινήσεις σηκώθηκε από το κρεβάτι και ρίχνοντας μια ρόμπα επάνω της κατευθύνθηκε προς τη σερβάντα όπου πάνω από αυτή είχε τοποθετήσει το πορτρέτο του Μαρξ.

Σήκωσε τα χέρια σε στάση δέησης και με ευλάβεια άρχισε να μονολογεί!

«Ναι, εγώ είμαι η πιστή σου η Αλέκα, αυτή που ποτέ μέχρι τώρα δεν παραβίασε τους κανόνες σου, δεν προσπάθησε να παραποιήσει το λόγο σου και ποτέ πολύ περισσότερο δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη θέση που μου έδωσες.

Ναι εγώ η πιστή σου κόρη, που από μικρό παιδί αγωνίζομαι για τη διάδοση και εδραίωση του κουμμουνισμού στη χώρα μου, εγώ που κατάντησα η τελευταία της Βουλής… γνωρίζοντας ότι όλοι με θεωρούν είδος προς εξαφάνιση.

Εγώ, που έφτασα να είμαι η ουρά της κυράς του τραγουδοποιού της τσιμινιέρας, που τότε τον είχαμε πάρει για δεύτερη φωνή και τώρα δεν ξέρει σε ποια τρύπα μπαίνει το κάθε κλειδί… σε βίλα, αποθήκη κατοικία εξοχική.

Εγώ που μπροστά στα λούσα της Ελενίτσας και της Ευούλας δεν πιάνω μια, εγώ που και για καφέ… να πάω, ενημερώνω το κόμμα που έχει κατέβει σε πορεία.

Δεν αντέχω άλλο αυτή την αδικία, θα τα παρατήσω τον Απρίλη, θα φύγω δάσκαλε από την εξουσία. Θα πάω να μονάσω, θα πάω να ξεκουραστώ, δεν το αντέχω να είμαι η τελευταία στο χωριό…

Δώσε μου πατέρα την ευχή, δεν μπορώ να συναναστρέφομαι με «κροίσους» στη Βουλή. Εγώ να φοράω ταγιέρ από της Φρόσως το μαγαζί κι οι άλλες να κυκλοφορούν με Prada, Louis Vinton και να φτιάχνουν βλεφαρίδες με της maxfactor την υπογραφή.

Εγώ γεννήθηκα να υπηρετώ το λαό και όχι να κάνω πιλάτες και αερόμπικ σε γυμναστήριο φτιαγμένο… από πηλό, με χρήμα αρπαγμένο από κονδύλι ευρωπαϊκό», είπε κοιτάζοντας τον βαθιά μέσα στα μάτια, μέχρι που το «Πουλάκι τσίου» ως ήχος κλήσης του κινητού της, τους διέκοψε…


Υ.Γ. Ίσως η δασκάλα να είναι η τελευταία κυρία που πέρασε από πολιτική σκηνή αυτής της χώρας και που έμεινε ΚΥΡΙΑ.



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35