του Χρήστου Πασαλάρη
Ώστε ο Νίκος Χατζηνικολάου, εκτός από..."μαφιόζος" και "αλήτης", είναι και μέγας...
Κάτι τέτοιο υπονόησε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, όταν κατηγόρησε τον εκδότη της Real News ότι δεν ζήτησε την άποψή του προτού εξαπολύσει τη βόμβα του. Ακόμη και οι νεαροί σπουδαστές της δημοσιογραφίας ξέρουν όμως ότι: Α) όταν έχουν στα χέρια τους μια μεγάλη επιτυχία οφείλουν να τη βγάλουν στο φώς το ταχύτερο, προτού τους προλάβει κάποιος ανταγωνιστής ή διαρρεύσει από στόμα σε στόμα. Και Β) ότι, μόνο μετά τη δημοσίευση θα ασχοληθούν με τις επιπτώσεις ή με τις απόψεις τυχόν εμπλεκομένων προσώπων, ώστε το θέμα τους να έχει συνέχεια και να αποβεί χρήσιμο για το κοινό.
Αν ο Χατζηνικολάου ζητούσε την άποψη του Μεϊμαράκη, του Βουλγαράκη και του Λιάπη πριν βγάλει στο φως την επιτυχία του, κινδύνευε: α) να διαρρεύσει από τους ίδιους και β) να δεχθεί ασφυκτικές πιέσεις (και δεν προχωρώ περισσότερο) για να ματαιωθεί η αποκάλυψη. Άρα πολύ σωστά έπραξε και προς τιμήν του, αφού άλλωστε δεν είναι το πρώτο σκάνδαλο που βγάζει στο φως.
Αυτά προβλέπει η δημοσιογραφική δεοντολογία και αυτά διδάσκουμε ως δάσκαλοι στις σχολές επί 45 χρόνια. Εκτός βεβαίως από την ευπρέπεια, την ευγένεια και την εντιμότητα, προσόντα που χαρακτηρίζουν το Νίκο, έναν από τους 5-6 υποδειγματικούς μαθητές και συνεργάτες μου, εντελώς ξένο προς τον κουτσαβακισμό και την γλωσσική αλητεία... (Enikos- real)
Paulitos