Καλοκαίρι, θάλασσα, νερό και παιχνίδι, έννοιες άμεσα συνδεδεμένες με τη χαρά αλλά και με τη φοβία ορισμένων παιδιών. Πολλοί είναι οι γονείς που αντιμετωπίζουν τη φοβία των παιδιών με άγχος, αδιαφορία ή υστερικές κινήσεις...
Τι κρύβεται όμως πίσω από τη φοβία του νερού, ίσως να μην γνωρίζουν, ίσως πάλι να ανησυχούν πιστεύοντας πως κάτι σοβαρό συμβαίνει.
Ο φόβος του υγρού στοιχείου, όπως αρκετές θεωρίες εξηγούν, βασίζεται αρκετές φορές στη συμπύκνωση πολλών φόβων μαζί. Όπως είναι ο φόβος της απομάκρυνσης, του άγνωστου στοιχείου και της εγκατάλειψης.
Ο χωρισμός από κάτι οικείο είναι επίπονος, δημιουργώντας ανασφάλεια και φοβίες. Σύμφωνα με τον Άλφρεντ Άντλερ (Αυστριακός ψυχολόγος, θεμελιωτής της ατομικής ψυχολογίας), είναι σημαντικό να «ακούμε» τους φόβους του παιδιού, αρκεί αυτοί να μη έχουν σαν σκοπό να τραβήξουν την προσοχή μας και να εκμεταλλευτούν καταστάσεις.
Βασικό λοιπόν είναι, να κατανοήσουμε αν ο φόβος είναι πραγματικός ή είναι ένα από τα παιχνίδια των παιδιών για να μας «κάνουν ό,τι θέλουν».
Εντοπίζουμε τις φοβίες του, τις σεβόμαστε, του δείχνουμε εμπιστοσύνη και όχι οίκτο. Το συναίσθημα της λύπης είναι καταστρεπτικό για το παιδί, τόσο στην ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη, όσο και στην κοινωνικοποίηση του.
Υποτιμώντας το συναίσθημα του φόβου, το καταπιέζουμε γεμίζοντας το ενοχές, ότι κάτι κακό είναι αυτό που νιώθει. Έτσι χάνουμε την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη του παιδιού μας.
Από την άλλη, ακούγοντας τα συναισθήματα του, το διευκολύνουμε να εκφραστεί και να αναπτυχθεί. Αν δεν το ακούμε, είναι σαν να του στερούμε το δικαίωμα να μεγαλώσει και να ωριμάσει. Αποκτά έτσι εμπιστοσύνη στον εαυτό του και είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τις φοβίες του.
Συνήθως καθετί άγνωστο και νέο προκαλεί την αίσθηση του φόβου. Όταν προσπαθήσουμε να κάνουμε το άγνωστο οικείο, μέσω της συστηματικής και σταδιακής πληροφόρησης, τότε θα βοηθήσουμε το παιδί να ξεπεράσει τη φοβία του.
Προσοχή. Δεν πετάμε το παιδί στη θάλασσα με το σκεπτικό ότι θα αναγκαστεί να κολυμπήσει, αλλά παίζουμε μαζί του πρώτα στα ρηχά και σταδιακά προχωράμε πιο μέσα.
Καλές βουτιές, χωρίς φόβο και σπασμωδικές κινήσεις!
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος- Παιδαγωγός
