«Κουβέντα στην αυλή…»
…με την ηθοποιό Νεκταρία Γιαννουδάκη
Συμμετέχετε σε ένα έργο που ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει τον οδυνηρό και ηδονικό κόσμο του συγγραφέα, κάτω από το βασανιστικό φως του Μεξικού. Ποσό εύκολο είναι για εσάς, να μεταφέρεται αυτό το «μήνυμα» σε μια χώρα ανίκανη να αντιδράσει;
Και το Μεξικό του τότε και η Ελλάδα του σήμερα είναι κάτω από τη γερμανική απειλή. Οπότε μιλάμε –δυστυχώς– για κοινό παρονομαστή.
Το τότε του Μεξικού, έχει κοινά σημεία πλεύσης με την Ελλάδα του σήμερα; Υπάρχουν κρίκοι ελπίδας ή η αλυσίδα ζωής, χάθηκε στο «κενό» του χρόνου;
Μια που η ερώτηση έχει τις λέξεις «κρίκος» και «αλυσίδα», αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως τόσο η ιγκουάνα όσο και τα πρόσωπα του έργου αγωνίζονται να σπάσουν τα δεσμά τους και –ναι!– αυτό είναι ελπιδοφόρο.
Ένα έργο γεμάτο προβληματισμούς, πιστεύετε ότι λειτουργεί ευεργετικά στον ψυχικό κόσμο του θεατή;
Αδύνατον να πω πώς μπορεί να εισπράττει ο κάθε θεατής τη συγκεκριμένη παράσταση – αν και όλοι οι συντελεστές έχουμε εισπράξει εξαιρετικά σχόλια. Πάντως, αισθάνομαι πως τους κινητοποιεί. Κι αυτό δεν είναι λίγο.
Είναι αλήθεια ότι ο ηθοποιός «λυτρώνεται» μέσα από ένα κείμενο, μέσα από ένα ρόλο, μέσα από την κορύφωση και τα «θέλω» του συγγραφέα;
Η ερώτηση είναι το ζητούμενο του ηθοποιού, αλλά δε συμβαίνει πάντα για πολλούς και διαφόρους λόγους. Στο συγκεκριμένο ρόλο με την καθοδήγηση του Αλέξανδρου Κοέν μπορώ να πω ότι ευτύχησα ως προς το ζητούμενο της λύτρωσης.
Όταν τα φώτα σβήνουν και επιστρέφεται στην καθημερινότητα, τι είναι αυτό που σας συνοδεύει, μέχρι την επόμενη μέρα της παράστασης;
Η φράση που λέει κάποια στιγμή ο Σάννον στην πρώτη πράξη: «Όλοι έχουμε ανάγκη από ανθρώπινη επαφή, ομορφιά μου».
Η Νεκταρία Γιαννουδάκη γεννήθηκε στα Χανιά. Αριστούχος απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών με τιμητική υποτροφία. Πτυχιούχος απόφοιτος Γαλλικής Φιλολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Αθηνών στο τομέα Φιλοσοφίας. Παρακολούθησε σεμινάρια ορθοφωνίας, υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού και αρχαίου δράματος. Έλαβε μέρος ως ιέρεια στην τελετή της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Αλ. Κοέν («Η νύχτα της ιγκουάνα, Θέατρο Αργώ), Γ. Νανούρη («Η πέτρα της υπομονής», Θέατρο Χώρα, και «15 λεπτά», Ίδρυμα Κακογιάννης), Κ. Τσιάνο («Ματωμένος γάμος», ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης), Γ. Βόγλη («Καπετάν Μιχάλης», ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης)κ.α.
Συμμετείχε σε θεατρικά αναλόγια του Εθνικού Θεάτρου, του Πολεμικού Μουσείου, του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, της Τράπεζας της Ελλάδος, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του κρατικού ραδιοφώνου. Σκηνοθέτησε τη θεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης στο θεατρικό έργο «Φαλακρή Τραγουδίστρια». Συνεργάστηκε με τον Ο.Ν.Α. του Δήμου Αθηνών για θέματα πολιτισμού, διδάσκει αγωγή του προφορικού λόγου και υποκριτική στο Ι.Ε.Κ. ΑΚΜΗ. Επίσης δίδαξε υποκριτική και αυτοσχεδιασμό στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα και στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Θεατρικά Δρώμενα Ίασμος». Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές: «Χωρίς όρια» (σκην. Σ. Μαρκίδης), «Μωβ ροζ» (σκην. Λ. Ζαρουτιάδης), «Μάγισσες της Σμύρνης» (σκην. Κ. Κουτσομύτης) και «Γιούγκερμαν» (σκην. Γρ. Καραντινάκης).
Παύλος Ανδριάς
