Και εκεί που είχαν μαζευτεί όλοι και έκαναν ότι συζητούσαν και έπαιρναν αποφάσεις για το καλό του εργαζόμενου και κατ’ επέκταση της χώρας, μπήκαν στην αίθουσα μερικοί απρόσκλητοι επισκέπτες για να τους «ευχαριστήσουν»!
Αυτοί, αντί να τους υποδεχθούν και να τους πουν ένα έστω «καλώς ήρθατε», κατέβασαν τα μούτρα, άλλοι έφυγαν από την «πλαϊνή» πόρτα, άλλοι πήγαν στην τουαλέτα με τη συνοδεία του «φουσκωτού» και άλλοι συνέχιζαν να τους κοιτάζουν… με την ίδια ερώτηση καρφωμένη στο μυαλό τους: «που πάνε»!
Η χώρα της φιλοξενίας σου λέει μετά… και ο διάλογος με τον εργάτη! Βρέ παιδιά...
Ο ρουφιάνος
