Ο Ζήνων ο Κιτιεύς ήταν ιδρυτής της Στωικής φιλοσοφίας. Μετά το 310 π.Χ. ίδρυσε δική του σχολή στην Αθήνα και είχε πολλούς μαθητές. Ζούσε σαν ερημίτης, τρώγοντας συνήθως ψωμί, σύκα, μέλι και πίνοντας μόνο νερό. Την απλή ζωή του δεν απαρνήθηκε ακόμα κι όταν ο μαθητής του Αντίγονος Γονατάς, βασιλιάς της Μακεδονίας, τον προσκάλεσε να μείνει στην αυλή του.
Οι Αθηναίοι τον είχαν ως πρότυπο εγκράτειας και τον τίμησαν ιδιαίτερα, τόσο ενώ βρισκόταν στη ζωή όσο και μετά τον θάνατο του, ανεγείροντας προς τιμή του μνημείο με επιγραφή, που δήλωνε ότι η ζωή του υπήρξε σύμφωνη με τα διδάγματά του.
Γι’ αυτό και η φράση «Ζήνωνος εγκρατέστερος» λέγεται για άνθρωπο λιτό, ολιγαρκή και κυρίαρχο των παθών του.
Η μουσίτσα
