Παλαιότερα ο μύλος, ως τόπος συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού ανθρώπων, αποτελούσε τόπο επικοινωνίας και μέρος κοινωνικής ζωής της περιοχής. Εκεί κυκλοφορούσαν τα νέα του χωριού και της περιφέρειας, αφού οι πελάτες του πήγαιναν παρέες – παρέες και συζητούσαν οτιδήποτε συνέβαινε. Ο μύλος δηλαδή διαδραμάτισε ρόλο ειδησεογραφικού πρακτορείου της εποχής. Επιβεβαίωση της είδησης ήταν η φράση «το είπε ο τάδε στο μύλο».
Η ζωή των μυλωνάδων κυλούσε μέσα στο πανδαιμόνιο που δημιουργούσε η κίνηση της φτερωτής, οι φωνές των ανθρώπων, των ζώων και του νερού. Η κάθε μέρα στο μύλο θύμιζε πανηγύρι. Ο συρφετός λοιπόν και οι πολυάριθμες δυνατές φωνές από τις ποικίλες συζητήσεις δημιουργούσαν οχλαγωγίες. Έτσι, κάθε φορά που θέλουμε να περιγράψουμε μια χαώδη κατάσταση λέμε «έγινε μύλο».
Η μουσίτσα
