Κάποτε ένας άντρας που η γυναίκα του φερόταν πολύ άγρια σ’ όλους τους δούλους του, θέλοντας να τη δοκιμάσει, τη στέλνει στον πατέρα της για να δει αν η συμπεριφορά της θα είναι ίσια και με τους δούλους εκείνου.
Σε λίγες μέρες ξαναγύρισε κι ο άντρας της τη ρώτησε πως τη δέχτηκαν οι άνθρωποι στο σπίτι του πατέρα της. «Οι βουκόλοι κι οι βοσκοί, δε με κοίταζαν με καλό μάτι» είπε εκείνη. «Βρε γυναίκα, της απάντησε ο άντρας της, αν σε σιχάθηκαν αυτοί που έβγαιναν έξω τα χαράματα και γύριζαν το βράδυ, τότε τι ήθελες να κάνουν εκείνοι που ήσουν όλη τη μέρα μαζί τους;»
Ο μύθος αυτός θέλει να μας πει, ότι πολλές φορές μπορούμε από τα μικρά να εννοήσουμε τα μεγάλα κι από τα φανερά τα κρυμμένα.
«Αισώπου Μύθοι»
