Δε λέω, να σωθούμε ! Γιατί να μη σωθούμε; Το σωστό είναι να σωθούμε. Όλοι το λένε, κι όλοι το προσπαθούνε, έλληνες και ξένοι. Διότι, σου λέει, δεν είναι μόνο σωστό, είναι και αναγκαίο. Θέλετε να το πείτε απαραίτητο ; Να το πείτε και …αναπόφευκτο ; Να το πείτε, το ίδιο κάνει και το ίδιο μου… κάνει! Πολλοί οι σωτήρες, όμως , ρε παιδί μου.
Το κατάλαβαν αυτό και σε επίπεδο …υπουργείων, βέβαιαιαια! Κοντά 50. Παγκόσμια πρωτοτυπία. Μοναδικό φαινόμενο… προσφοράς. Έτσι , όπως πάει το πράμα, σε λίγο θα είναι περισσότεροι οι σωτήρες από τους προς σωτηρία!
Έναν αντιπρόεδρο , κοτζάμ Αμερική – εμείς δύο. Παντού ένας να κάνει κουμάντο στο Άμυνας, εμείς τέσσερεις. Αμ στο υπουργείο Ανάπτυξης ; Ίσως γιατί ήμαστε υπο-ανάπτυξη!
Άμα θα γίνεται υπουργικό θα πρέπει να τηλεφωνούν πάνω από πενήντα φορές – χώρια άμα δεν τους βρίσκουνε ή είναι απασχολημένοι, πάει η μισή μέρα. Έπειτα για να κάτσουν, τόσοι άνθρωποι, να συνεδριάσουν στο υπουργικό, θα χρειασθούν άλλη μισή μέρα – έχουμε μια μέρα. Τώρα θα μου πεις ,δε θα πούνε και τις απόψεις τους ; Θα τις πουν, θέλεις από δέκα λεπτά ο καθένας ; αυτό μας κάνει κάπου οκτώ ώρες κι αφού αποκλείεται να το πάνε σερί – υπάρχουν και …τεχνικά προβλήματα- έχουμε πιάσει όλη τη νύχτα και πάμε για την άλλη μέρα. Όμως δε θα έχουμε και δευτερολογίες , κάτι διακοπές, τυχόν προσωπικά ή διευκρινίσεις ,θα πάρουνε, δε θα πάρουνε πέντε ώρες - φάγαμε και την άλλη μέρα. Κι όλα αυτά για ένα υπουργικό – άμα χρειαστεί , δηλαδή, να κάνουν 6 και 7 υπουργικά ,τι θα γίνει; Άσε που με τέτοια κούραση πως θα πάνε την άλλη μέρα στη …δουλειά;
Μαζευτήκανε πολλοί! Είναι σίγουρο! Τώρα θα μου πεις η ισχύς και τα λοιπά και τα λοιπά. Ναι, μεν αλλά θυμηθείτε και τα πολλά κοκόρια που αργεί να …ξημερώσει! Όσο για μας, δε ξέρω τι θα μας …ξημερώσει αλλά ότι θα ξημερώσει ( ; ) να ήμαστε απολύτως σίγουροι!
(από το συγγραφέα του βιβλίου «η ζωή αστειεύεται», εκδ. Περίπλους, ΝΙΚΟ Κ. ΜΟΥΛΙΝΟ)
