Γονείς και νηπιαγωγοί έχουν ως αντικείμενο την αγωγή και την μόρφωση των παιδιών. Ο καθένας ενεργεί με μια σχετική αυτονομία. Αρκετές φορές ό, τι είναι σωστό για την οικογένεια είναι λάθος για το σχολείο και τανάπαλιν.
Λογικό λοιπόν είναι οι συγκρούσεις να είναι πολλές φορές αναπόφευκτές, αφού η ευθύνη της αγωγής των παιδιών μοιράζεται σε δυο φορείς.
Από την πλευρά των γονιών επικρατεί συνήθως μια αρνητική αντίληψη για το νηπιαγωγείο και του νηπιαγωγούς, που απορρέει απ’ τις επιλεκτικές αρνητικές αναμνήσεις τους απ’ τη σχολική ζωή και από κάποιες αφηγήσεις των ίδιων των παιδιών.
Από την άλλη, οι νηπιαγωγοί πιστεύουν πως οι γονείς δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά όσο θα έπρεπε για τα παιδιά τους, θεωρώντας του ίδιους αρμοδιότερους για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών, λόγω της κατάρτισης και της φύσης του επαγγέλματος.
Για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, τη συνεργασία γονέων νηπιαγωγών, θα πρέπει να καταργηθούν οι ιεραρχικοί ρόλοι και να οριοθετηθούν οι ευθύνες και απ’ τις δυο πλευρές. Το παιδί δεν είναι πειραματόζωο. Προσπαθεί να διαμορφώσει το χαρακτήρα του, να κοινωνικοποιηθεί, να αναπτυχθεί ομαλά.
Οι γονείς λοιπόν, καλό θα είναι να λάβουν ενεργητικό μέρος στο έργο του σχολείου, να συμμετέχουν στη διαδικασία μόρφωσης, χωρίς φυσικά να παρεμβαίνουν στο έργο της νηπιαγωγού, απλά να έχουν ένα βοηθητικό ρόλο.
Οι νηπιαγωγοί απ’ την άλλη καλό είναι να γνωρίσουν καλά την οικογενειακή και κοινοτική πραγματικότητα στην οποία ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά που καθημερινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν στα χέρια τους.
Δυστυχώς αυτή η σχέση, στις μέρες μας, καλείται να αντιμετωπίσει και έναν τρίτο ισχυρό πόλο διαπαιδαγώγησης, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικά την τηλεόραση.
Γνωρίζουμε όλοι μας την επιρροή της και τις επιπτώσεις της, τον αποπροσανατολισμό, την παραπληροφόρηση, τη σχέση-εξάρτηση, που στην τρυφερή προσχολική ηλικία υπερδιπλασιάζεται.
Ο καθημερινός διάλογος, η κοινή γραμμή αγωγής και η σωστή-υγιείς συνεργασία γονέων-νηπιαγωγών μπορούν να βοηθήσουν το νήπιο να αναπτυχθεί ομαλά χωρίς να δέχεται επιρροές από «τρίτους πόλους διαπαιδαγώγησης».
Τα ερεθίσματα, οι δραστηριότητες και η σωστή επικοινωνία λειτουργούν-βοηθούν το παιδί να αποκτήσει τις κατάλληλες εμπειρίες, ώστε να μην υπάρξουν αργότερα προβλήματα.
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος- Παιδαγωγός
