Στο Τσεσμέ της Μ. Ασίας, οι ραγιάδες χάρηκαν πολύ όταν τσακίστηκε η σουλτανική αρμάδα από τον τσαρικό στόλο του Ορλόφ. Ένας γκεβεζές (αστείος) στοιχημάτισε τότε μ’ έναν πλούσιο Ρωμιό να καταραστεί φωναχτά, μπρος στους σουλτανικούς, το στόλο τους κι αυτοί να το πάρουν ως ευχή!
Στον γιαλό, εκεί που ήταν μαζεμένοι οι ντόποιοι, την ώρα που σαλπάριζαν όσα σουλτανικά καράβια ήταν σε κατάσταση κάπως να ταξιδέψουν, ο γκεβεζές φώναξε:
«Ώρα καλή στην πρύμνη σας και αέρα στα πανιά σας κι ούτε πουλί πετούμενο να μην βρεθεί μπροστά σας!»
Οι άνθρωπο του Δοβλετιού ευχαριστημένοι είπαν:
«Βάι! Βάι! Να κι ένας πιστός μας, γιοννάν! Εύχεται στο στόλο μας να ταξιδέψει χωρίς να βρει καμία δυσκολία.
Ο γκεβεζές όμως εννοούσε άλλο, πηγαίνετε κατ’ ανέμου και μη φτάσετε ποτέ πουθενά (δηλαδή να χαθείτε, χωρίς να συναντήσετε ούτε πουλί! (όπου στη θάλασσα πετούν πουλιά, η στεριά είναι κοντά).
Ο πλούσιος του έδωσε το ποσό που είχαν στοιχηματίσει.
Από τότε ο λαός χρησιμοποιεί την έκφραση αυτή άλλοτε ως ευχή και άλλοτε ως κατάρα.
Η μουσίτσα
