Στην «Τιτανομαχία» του Εύμηλου του Κορινθίου, του Ησίοδου αλλά και του Απολλόδωρου του Αθηναίου, πουθενά δεν αναφέρονταν ξεκάθαρα οι δυνάμεις των αντιπάλων.
Όμως, εκτός από τον Προμηθέα, η Ωκεανίδα Μήτις και η Τιτανίδα Θέμιδα βοήθησαν το Δία.
Η κόρη του αμέτοχου Ωκεανού, η Ωκεανίδα Στύγα, ήταν η πρώτη που μαζί με τα παιδιά της συντάχτηκαν στην παράταξη του Δία, καθώς γνώριζε ότι αυτός θα είναι ο νικητής. Το αποτέλεσμα από αυτή τη μάχη το είχε μάθει από τον πατέρα της πολλά χρόνια πριν.
Η Στύγα ήταν η γυναίκα του Πάλλαντα. Μαζί έκαναν τέσσερα παιδιά, που τα ονόμασαν: Κράτος (δύναμη), Βία, Ζήλος (άμιλλα) και Νίκη.
Απ’ αυτήν πήρε το όνομά της η πηγή των Δελφών (σημερινή Νεραϊδοράχη) με τα δηλητηριασμένα νερά, όπως πίστευαν, τα οποία εξαφανίζονταν στα έγκατα της γης και ξαναφαίνονταν στον Άδη.
Ο Δίας, τιμωρώντας τη Στύγα για τη βοήθεια που του παρέσχε, όρισε σ’ αυτή και στα νερά της να είναι αφιερωμένος ο φοβερότερος όρκος των θεών, η παράβαση του οποίου συνεπάγοντας δεκαετή βαρύ ύπνο στον επίορκο.
Η μουσίτσα
