Το ονομά σου είναι ο ίδιος ο εαυτός σου και κρύβει μέσα του κάτι μαγικό και μοναδικό!
ΜΑΡΙΝΑ: Μες τον αφρό της θάλασσας η αγάπη μου κοιμάται, αλλά εσύ παιδάκι μου στα κύματα λαγοκοιμάσαι.
Και πώς να σε πάρει ο άλλος στα σοβαρά, όταν είσαι μια του ύψους και δέκα του βάθους. Όταν γίνεσαι τη μια χαλί να σε πατάνε και την άλλη ξινή, με τις πέτρες να σε κυνηγάνε.
Μ΄ αρέσεις όμως γιατί δεν παρασύρεσαι σε πάθη και κολασμένες καταστάσεις και άμα πεις ότι θα κάνεις κάτι, ο κόσμος να χαλάσει θα το κάνεις πράξη!
Ρίξε όμως λίγο νεράκι στο κρασί άμα θες άντρας να σε δει και βαλε και το κοντό το φουστανάκι, για να φανεί το στρουμπουλό σου το μπουτάκι…
Κατίνα Αγραμματίδου, η νονά!
