Δύο κυρίες, δυο διαφορετικές προσωπικότητες, κάθισαν...
μαζί μας και μας άνοιξαν την καρδιά τους:Χ.Α: Της αρέσει να ασχολείται με όλα και να δοκιμάζει τα πάντα… Είναι ένας άνθρωπος που εκδηλώνει τα θέλω της και εκφράζει τις ανάγκες του που δηλώνουν «ελευθερία»…
Ν.Κ: Από τη φύση της αισιόδοξη, ελπίζει σε κάτι καλύτερο που θα έρθει με υπομονή, επιμονή και θέληση…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Χ.Α: Οι επισκέψεις μου στο σπίτι της γιαγιάς μου κάθε απόγευμα
Ν.Κ: Μου λείπει η ανεμελιά, το παιχνίδι στην αυλή και οι παρέες στην γειτονιά.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Χ.Α: Ο Πινόκιο
Ν.Κ: Ο κοντορεβιθούλης... ο μικρός αδύναμος, συμπαθέστατος.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Χ.Α: Ναι
Ν.Κ: Μα φυσικά όλα τα μυστικά και τα βιώματα μου.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Χ.Α: Δε ξέρω αν θεωρείται αυτό θείο δώρο, αλλά το ότι είμαι καλοπροαίρετη
Ν.Κ: Το ότι έχω ανοχή και υπομονή με όλα και με όλους!!!
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Χ.Α: Το ότι καμμιά φορά είμαι εγωίστρια, ευτυχώς όχι πάντα
Ν.Κ: Είμαι λίγο πεισματάρα και εγωίστρια.
Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Χ.Α: Όχι δε νομίζω
Ν.Κ: Μα βέβαια πιστεύω στην μοίρα και το πεπρωμένο σαν οδηγός της ζωής μου.
Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Χ.Α: Κάνοντας δώρα τα οποία τα φτιάχνω εγώ
Ν.Κ: Με φιλιά χάδια και δυνατές αγκαλιές.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Χ.Α: Ναι
Ν.Κ: Είμαι κατά κόρον αισιόδοξο άτομο. Πάντα πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά και... πάνε.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Χ.Α: Με θέατρο και αλλά καλλιτεχνικά
Ν.Κ: Με την συγγραφή του δεύτερου βιβλίου.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Χ.Α: Συνοδοιπόρος δε θα έλεγα, αλλά τρελαίνομε για το «μια τρελή τρελή οικογένεια»
Ν.Κ: Αγαπημένες ταινίες πολλές. Ξεχωρίζω την «Πολίτικη κουζίνα». Μου φέρνει στην μύτη απίστευτες μυρωδιές και στην ψυχή αγαλλίαση.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Χ.Α: Δεν έχω γούρι
Ν.Κ: Τα πάντα είναι αγαπημένα, και όλα είναι γούρια. Έτσι τα βλέπω εγώ.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Χ.Α: Δεν έχω αγαπημένη ατάκα, ανάλογα τη περίσταση
Ν.Κ: Δεν θα πεθάνουμε ποτέ... νεκροθάφτη.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Χ.Α: Πιστεύω και τα δύο
Ν.Κ: Από φόβο φυσικά. Εκ διαμέτρου αντίθετα εξουσία και τέχνη. Το πρώτο είναι καλούπι, ενώ το δεύτερο σε απογειώνει.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Χ.Α: Καταρχάς δεν έχουμε παιδεία και κατά δεύτερον πιστεύω πως πρέπει να πέσουν λίγο οι τιμές στα βιβλία
Ν.Κ: Κυρίως η τηλεόραση αλλά ακόμη νοιώθω ότι το βιβλίο έχει τους εραστές του.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Χ.Α: Για νόμο δε ξέρω αλλά θα άλλαζα πολλά στην ιατρική περίθαλψη
Ν.Κ: Τον νόμο για αξιοκρατία ισονομία και ισότητα.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Χ.Α: Σκύλος επειδή είναι πιστός ή πουλί επειδή είναι ελεύθερο να πετάει
Ν.Κ: Ένα κάτασπρο άλογο να τρέχω πλάι στην θάλασσα.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Χ.Α: Μόνο όταν βγαίνουν
Ν.Κ: Ναι για μένα είναι προφητικά και με σημαδεύουν.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Χ.Α: Να γίνει πρώτα από όλα καλός άνθρωπος στη ζωή του και να μάθει να ακούει τους άλλους
Ν.Κ: Να έχει οδηγό μόνο την καρδιά του και να μην μετανιώνει για τίποτα.
Η Χαρούλα Αλβανίδου γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1965 στην Αθήνα. Μεγάλωσε σε μια συνοικία του Πειραιά στο Πέραμα. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Μεταξύ 1985-2013 εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα αυτό που πραγματικά λάτρευε και είχε έφεση από μικρή : την ενασχόληση με την τέχνη.
Το 2005 γράφτηκε στη θεατρική ομάδα «περαματιζώμαστε» του Στέλιου Καλαθά , που είχε δημιουργηθεί στο Πέραμα.
Μέχρι σήμερα, μετά από δεκατέσσερα χρόνια, αυτή η θεατρική ομάδα διαπρέπει όχι μόνο στο Πέραμα αλλά και σε πολλούς ακόμα δήμους, δίνοντας αξιόλογες παραστάσεις.
Κάποια στιγμή στη ζωή της ήρθε και η κατασκευή κοσμήματος και έγινε κι αυτή μεγάλη λατρεία. Κάποια χρόνια αργότερα ήρθε και η κεραμική. Αργότερα η μέθοδος decoupage, το πλέξιμο, οι κατασκευές από διάφορα υλικά…
Μέχρι και σήμερα ασχολείται με όλα τα παραπάνω και εύχεται να ασχολείται για πολλά χρόνια ακόμα.
Η Νέλλη Κανακάρη μεγάλωσε σε μια συνοικία του Πειραιά και ζει στον Κορυδαλλό.
Το "Ψυχές στο καμβά " είναι το πρώτο τους βιβλίο.
Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά