«Δεν έχει σημασία το τι φαντάζομαι, αλλά το τι επιδιώκω…»
μας είπε μεταξύ άλλων ο Χρήστος, ένας άνθρωπος που λατρεύει αυτό που κάνει, αλλά και ξέρει να το υποστηρίζει…Ποια γεύση, σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Χμμμ… μαλλί της γριάς και κοκοράκι γλειφιτζούρι…
Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν; Αυτός που το έκανε επάγγελμά; Εγώ!
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική; Θα έλεγα πώς δεν μου αρκεί μια ζωή, μια προσωπικότητα, ένας κόσμος, μια πραγματικότητα… Θέλω να ζήσω πολλά, να έχω την ευκαιρία να εκφραστώ με κάθε τρόπο…
Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση; Το Θάρρος ή Αλήθεια είναι ένα θρίλερ δωματίου, ένα πρωτότυπο, σύγχρονο, φρέσκο έργο, γραμμένο και σκηνοθετημένο από τους Παύλο και Chris Πιέρρο. Είναι ένα έργο που οι ισορροπίες διαρκώς ανατρέπονται και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται… Κι εγώ κλήθηκα να ερμηνεύσω έναν dj-διακινητή ναρκωτικών… Έξτρα πρόκληση, δηλαδή, σ’ ένα ήδη προκλητικό έργο…
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση; Τον λόγο της ύπαρξής της. Αν μια παράσταση είναι ξεκάθαρη στο τι έχει να δώσει στον θεατή, πόσο μάλλον σε δύσκολους καιρούς, τότε έχει κερδίσει το παιχνίδι.
Πώς φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Δεν έχει σημασία το τι φαντάζομαι, αλλά το τι επιδιώκω. Κι επιδιώκω η δουλειά μου να ξαναγίνει δουλειά, γιατί μπορεί να μην το παραδεχόμαστε αλλά τείνει να γίνει χόμπι. Τώρα, το πώς το επιδιώκω; ‘’Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι είσαστε χαμένοι’’, έλεγε ο Μπρέχτ. Η τέχνη μας, δεν είναι μια πνευματική πολυτέλεια από δυνάμεις που περισσεύουν. "Αλλιώς θα μείνουν τα τραγούδια μας πάνω στις σκάλες των αιώνων ταριχευμένα, ωραία, ανώφελα πουλιά", όπως γράφει ο Ρίτσος.
Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα; Η τηλεόραση είναι αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο μέσο προβολής, χωρίς να σημαίνει ότι είναι πάντα το καλύτερο, και εδώ είναι που παραμονεύει η φθορά. Είναι στο χέρι του καθενός, βάσει των επιλογών του, αν θα τον αγγίξει ή αν θα την αποφύγει.
Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε; Μάλλον με ένα θεατρικό έργο θα την ταύτιζα…. με το “Ένας εχθρός του Λαού” του Ερρίκου Ίψεν.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας έχει περιορίσει τις εξόδους του στο θέατρο; Αναμφισβήτητα ο κύριος λόγος είναι οικονομικός.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί; «Πρέσβης» της ελληνικής θεατρικής σκηνής δεν θα γίνω, μάλλον… Αλλά, είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω, στο έργο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκι, που έκανε πρεμιέρα στο Παρίσι κι εκτός από την Αθήνα παίχτηκε και στο Λονδίνο. Και στους Πέρσες του Αισχύλου, επίσης σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκι, που παίχτηκε στην Αβινιόν πριν την Ελλάδα. Με βάση αυτή την εμπειρία θα σας πω πως υπάρχει μεγάλη δίψα και θαυμασμός για το αρχαίο ελληνικό θέατρο στο εξωτερικό… Τώρα, αν πρέπει να προτείνω κάποιο, θα έλεγα τους Πέρσες, γιατί πρόκειται για μια πολεμική - αντιπολεμική τραγωδία και ίσως μας βάλει στη διαδικασία να αναλογιστούμε για ποιον λόγο τελικά σηκώνουμε ακόμα τουφέκια για να σκοτώσουμε…
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας; Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε ή ποιο ρόλο έχετε παίξει και σας είχε «κερδίσει»;Από τους ρόλους που έχω ήδη παίξει, αναμφισβήτητα, με έχει κερδίσει ο Ανακτορικός Εξάγγελος, στο έργο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή. Ο λόγος; Βαρύ φορτίο να εξαγγείλεις τα τραγικότερα μαντάτα στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου…
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Δεν έχω κάποιο γούρι... Αν χρειαστώ βοήθεια θα απευθυνθώ στους ανθρώπους γύρω μου, και είμαι πολύ τυχερός σ’ αυτό.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Μικρός ειν’ ο κόσμος, σαχλαμάρα η ζωή, Λοιπόν, απάνω τους! (Αντώνης απ’ τους Αμπελοκήπους, Ιάκωβος Καμπανέλης, Μαουτχάουζεν)
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία; Είμαι λάτρης του ελληνικού κινηματογράφου οπότε μου είναι δύσκολο να επιλέξω μόνο μια.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Αν θες να γίνεσαι όλο και καλύτερος, μη βάζεις στόχο να ξεπεράσεις τον διπλανό σου, αλλά τον εαυτό σου.
Ο Χρήστος Μπαλτάς γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Νέα Αρτάκη Ευβοίας. Από τα 19 του ζει στην Αθήνα που ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο ΤΕΙ Αθήνας στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του τμήματος Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών, κι έπειτα στην Ανώτερη Σχολή δραματικής Τέχνης ΒΕΑΚΗ.
Από το 2013 έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις όπως “Μαουτχάουζεν”, “Ιφιγένεια εν Ταύρις”, “Πέρσες” που παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ της Αβινιόν στην Γαλλία το 2014, “Οιδίποδας Τύραννος” που παίχτηκε σε Ελλάδα, Παρίσι και Λονδίνο, σε πολλές διαφημίσεις καθώς και σε ταινίες, μπροστά και πίσω απ’ την κάμερα.
Η ενασχόληση του με την υποκριτική είναι ένα παιδικό όνειρο που έχει την ευτυχία να το κυνηγάει καθημερινά.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
