Το καλοκαίρι είναι, μεταξύ άλλων, αυτή η περίοδος του χρόνου που...
τρώμε έξω τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας -όταν βρισκόμαστε σε διακοπές. Εστιατόρια, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία, κουτούκια, new age κουζίνες 5 αστέρων, πάμε παντού και τρώμε τα πάντα, διακοπές είναι, ας το ρίξουμε και λίγο έξω.Επειδή, όμως, άλλο η διασκέδαση και άλλο η στυγνή εξαπάτηση, καλό θα είναι να γνωρίζετε τις παγίδες που κρύβουν τα μενού των εστιατορίων ώστε να απολαμβάνετε την εμπειρία χωρίς να σας πιάνουν κορόιδο.
Οι παρακάτω 6 παγίδες είναι οι πιο διαδεδομένες και, φυσικά, δεν ισχύουν μόνο για την καλοκαιρινή περίοδο αλλά για όλη τη χρονιά.
Αν το φαγητό στον κατάλογο συνοδεύεται από φωτογραφία, είναι πιο πιθανό να το επιλέξετε
Τα εστιατόρια γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τη σημασία του «μια εικόνα, χίλιες λέξεις» για αυτό και ξέρουν πως αν δίπλα σε ένα φαγητό στο μενού (ειδικά αν είναι αυτό που θέλουν να «σπρώξουν» περισσότερο) βάλουν μια καλοστημένη φωτογραφία του, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να το επιλέξει ο πελάτης.
Υπάρχει λόγος που τα πιο φτηνά φαγητά μπαίνουν τελευταία στις λίστες
Μην αναρωτιέστε γιατί πρέπει να φτάσετε στο τέλος της κάθε λίστας φαγητών στο μενού για να βρείτε τις πιο οικονομικές επιλογές. Μπορεί μεν το φτηνό μπέργκερ να είναι πεντανόστιμο, αν όμως ο καταστηματάρχης σας έχει αναγκάσει να διαβάσετε την περιγραφή των υπόλοιπων, πιο ακριβών μπέργκερ του μενού και να σας τρέξει το σαλάκι με αποτέλεσμα να επιλέξετε ένα από αυτά («έλα μωρέ, 3€ παραπάνω είναι μόνο»), τότε έχει πετύχει το στόχο του.
Το κόλπο με το πανάκριβο πιάτο
Αν η μερίδα με τα ολόφρεσκα μύδια σας φαίνεται κάπως υπερβολικά ακριβή για πιάτο που δεν είναι κυρίως, δεν έχετε άδικο. Είναι. Η λογική των εστιατορίων είναι πως, αν κοστολογήσουν ένα φαγητό στο μενού τρεις φορές περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα στη λίστα, όσο διαβάζεις παρακάτω και βρίσκεις πιο ακριβά πιάτα (που, ωστόσο, είναι κυρίως), θα σκεφτείς «εντάξει, δεν είναι και τόσο ακριβό τελικά, θα κερδίσω κιόλας». Ναι, όχι. Αυτό το κόλπο λειτουργεί επίσης και ως ύπουλο χτύπημα στη ματαιοδοξία του πελάτη, ο οποίος μπορεί να σκεφτεί πως, εντάξει, για να είναι τόσο ακριβό πρέπει να είναι πολύ ιδιαίτερο πιάτο. Εννιά στις δέκα φορές, βέβαια, δεν είναι.
Τα φαγητά που είναι διαθέσιμα σε δύο διαφορετικές ποσότητες
Να πάρω την ατομική σαλάτα ή να μοιραστούμε μια μεγάλη; Να πάρουμε την μικρή ποικιλία κρεατικών ή τη μεγάλη; Κι αν δε φτάσει; Τα εστιατόρια ξέρουν το τεράστιο δίλημμα στο οποίο βάζουν τον πελάτη με το κόλπο των δύο διαφορετικών μερίδων για ένα πιάτο, όπως επίσης ξέρουν πως, στη συντριπτική πλειονότητά τους, οι πελάτες διαλέγουν πάντα τη μεγαλύτερη μερίδα -κυρίως από ανασφάλεια.
Οτιδήποτε βρίσκεται μέσα σε «κουτάκια»
Οι προτάσεις των μενού που βρίσκονται μέσα σε κουτάκια είναι το αντίστοιχο των μπιχλιμπιδιών που υπάρχουν στα ταμεία των καταστημάτων και τα οποία αγοράζεις τελευταία στιγμή χωρίς καν να το σκεφτείς, απλά επειδή τα χαζεύεις όσο περιμένεις στην ουρά για να πληρώσεις. Τα φαγητά αυτά βρίσκονται μέσα σε κουτάκια για να τραβήξουν την προσοχή του πελάτη και, συνήθως, είναι λαχταριστά ορεκτικά με 2.000 θερμίδες έκαστο. Φαινομενικά είναι φτηνά, αν σκεφτείτε όμως πως, κανονικά, δεν θα τα παίρνατε καν, σε τελική ανάλυση επιβαρύνουν κατά πολύ το πορτοφόλι σας.
Μην πιστεύετε τις «συνταγές της γιαγιάς»
«Κοκκινιστό της γιαγιάς Μαρίκας», «Τηγανιτές πατάτες με τη μυστική συνταγή της γιαγιάς Ελένης», «Η φρουτάλια της γιαγιάς μας», σίγουρα έχετε δει πολλές φορές κάτι ανάλογο σε κάποιον κατάλογο -κυρίως ταβέρνας. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που επιλέγουν το παραδοσιακό πιάτο της γιαγιάς τάδε, επειδή η κοινή λογική υπαγορεύει πως, φυσικά και θα είναι πεντανόστιμο. Έλα όμως που, αρκετά συχνά, η εν λόγω γιαγιά μπορεί να μην έχει καμία ανάμειξη στο συγκεκριμένο πιάτο και να έχει χρησιμοποιηθεί, απλά και μόνο, για εντυπωσιασμό… (huffingtonpost)
