Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έβαζαν τόνους στις λέξεις...
Και αυτό γιατί έγραφαν μόνο με κεφαλαία γράμματα – γεγονός που πιστοποιείται από τις αρχαίες επιγραφές.Οι τόνοι είναι επινόηση Αλεξανδρινών γραμματικών, προκειμένου να κάνουν πιο εύκολη την ανάγνωση των ποιητικών, κυρίως, κειμένων. Έτσι εμφανίστηκαν και άρχισαν να χρησιμοποιούνται – περίπου το 200 π.Χ. – στα ελληνικά γράμματα η οξεία (=ανέβασμα φωνής), η βαρεία (= κατέβασμα φωνής) και η περισπωμένη (= ανεβοκατέβασμα φωνής στην ίδια συλλαβή).
Γιατί καθιερώθηκαν οι τόνοι;
Επισήμως οι τόνοι καθιερώθηκαν τον 9ο αι. μ.Χ. – μαζί με την μικρογράμματη γραφή. Δύο είναι οι πιθανοί λόγοι για την καθιέρωσή τους: α) επειδή οι ίδιοι οι Έλληνες χρειάζονταν καθοδήγηση για να προφέρουν σωστά λέξεις που δεν χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ομιλία και β) γιατί έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να μαθαίνουν να προφέρουν τα ελληνικά αυτοί που διδάσκονταν την ελληνική ως ξένη γλώσσα – εκείνη την περίοδο η ελληνική ήταν πολύ διαδεδομένη, όπως είναι σήμερα η αγγλική.
Από το πολυτονικό στο μονοτονικό
Οι τόνοι διατηρήθηκαν στην ελληνική γραφή μέχρι τις 12/01/1982, οπότε η Βουλή των Ελλήνων κατάργησε επίσημα το πολυτονικό σύστημα και καθιέρωσε το μονοτονικό, όπου χρησιμοποιείται μόνο η οξεία.
(Φωτό: © Depositphotos.com, bimag)
