Συνήθως όλοι πέφτουμε στην παγίδα της υπερεκτίμηση του εαυτού μας. Όλοι νομίζουμε ότι είμαστε οι αλάνθαστοι, οι τέλειοι και για ότι λάθος μας συμβαίνει...
φταίνε οι άλλοι!
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Τη λάθος ζαριά την έχουμε ρίξει εμείς, αλλά λόγω του εγωισμού μας, είναι αδύνατον να το δεχθούμε. Να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να δεχθούμε την «τιμωρία».
Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύνολο των ανθρώπων που μας περιβάλει έχει και αυτό τις αξίες του, τις ανάγκες του, τα προβλήματά του.
Για να έχουμε λοιπόν μια ισορροπία και για να υπάρχει μια εποικοδομητική επικοινωνία, χρειάζεται να είμαστε ειλικρινής πρώτα απέναντι στον εαυτό μας και μετά απέναντι στους άλλους.
Για να πάρεις, πρέπει να δώσεις.
Για να αγαπηθείς, πρέπει να αγαπήσεις.
Για να λυτρωθείς, πρέπει να είσαι ο εαυτό σου, ο δικαστής του ψέματος και της υποκρισίας.
Παύλος Ανδριάς
