«Να κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς…», ήταν τα πρώτα της λόγια με το που πάτησε το πόδι στην αυλή μας, ανοίγοντας έτσι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Έζησα πολύ ευτυχισμένα παιδικά χρόνια! Μου λείπουν πολύ ο παππούς μου και η γιαγιά μου που τους λάτρευα.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών ποιος ήταν;
Η χρυσομαλλούσα
Τι είναι για εσάς οι φίλοι;
Στήριγμα στις δυσκολίες, οι λίγοι άνθρωποι που μοιράζεσαι τις χαρές και τις λύπες μαζί τους.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Φυσικά. Πάντα πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την ειλικρίνειά μου.
Τι είναι για εσάς η δυστυχία;
Να μην κοιμάσαι με ήσυχη συνείδηση τα βράδια.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η ανεκτικότητά μου. Δύσκολα λέω όχι.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Θα της έγραφα ένα βιβλίο, με ηρωίδα την ίδια.
Τι είναι για εσάς η ευτυχία;
Να είμαστε υγιείς εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Να μπορώ να κάνω όλα όσα ονειρεύομαι.
Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Είμαι άνθρωπος της αγκαλιάς και θέλω δίπλα μου ανθρώπους «ζεστούς» και εκδηλωτικούς.
Έχετε προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη του άλλου;
Δεν κάνω ποτέ ό,τι δε θέλω να μου κάνουν.
Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι;
Για δυο πράγματα δεν πρέπει να μετανιώνει κανείς: γι΄ αυτά που διορθώνονται και γι΄ αυτά που δε διορθώνονται. Οπότε το να μετανιώνει κανείς είναι χάσιμο χρόνου.
Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια;
H ενασχόληση με πράγματα που αγαπώ και η επαφή με τη φύση.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Φυσικά. Όταν συναναστρέφεσαι με παιδιά μόνο αισιόδοξος μπορεί να είσαι.
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί η καθημερινότητα;
Νιώθω ευγνωμοσύνη που καθημερινά κάνω όλα όσα επιθυμώ, που εισπράττω αγάπη από τα παιδιά.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με τους μαθητές μου, με το Εργαστήρι Λογοτεχνικής & Δημιουργικής Έκφρασης, με το βιβλίο μου και όχι μόνο…
Τι δεν θα θέλατε να σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την παιδικότητά μου…
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;
Αυτό που δεν έχω γράψει ακόμη…
Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Μια μικρή εικόνα. Την έχω πάντα μαζί μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Να κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς.
Ποιο υπουργείο θα θέλατε να αναλάβετε και για ποιο λόγο;
Το Υπουργείο Πολιτισμού, για να αναδείξω τους θησαυρούς της Ελλάδας.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Έναν νόμο για την προστασία και την καλύτερη περίθαλψη των ηλικιωμένων ανθρώπων.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Το ότι κάποιοι θέλουν να υποβιβάσουν τους άλλους, αντί να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Κάνω όνειρα… που ελπίζω να γίνουν πραγματικότητα.
Τι κάνετε πριν πέσετε το βράδυ για ύπνο;
Προσεύχομαι και ευχαριστώ το Θεό για όλα όσα μου έχει δώσει.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να θέτει στόχους και να κάνει ό,τι του λέει η καρδιά του χωρίς να θίγεται η αξιοπρέπειά του.
Η Έλενα Νταβλαμάνου γεννήθηκε στο Βόλο. Ολοκλήρωσε με υποτροφίες τις σπουδές της στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με «Άριστα».
Ακολούθησαν Μεταπτυχιακές Σπουδές και το 2006 απέκτησε Master στα «Σύγχρονα Περιβάλλοντα Μάθησης και Παραγωγή Διδακτικού Υλικού». Από το 2003 διδάσκει στο Δημοτικό Σχολείο «Άγιος Ιωσήφ» Βόλου και έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα, σε συνέδρια με ανακοινώσεις, ενώ έχει παρακολουθήσει δεκάδες σεμινάρια και ημερίδες στον τομέα της εκπαίδευσης.
Από το 2012, ως υπεύθυνη του Εργαστηρίου Λογοτεχνικής και Δημιουργικής Έκφρασης των «Πολιτών Εν Γνώσει», φέρνει σε επαφή τα παιδιά με τον κόσμο του βιβλίου μέσα από παιγνιώδεις δραστηριότητες. Η αδυναμία της στα παιδιά και τα παραμύθια την οδήγησαν στο πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, «Μπορώ και χωρίς αυτά», από τη ΔΥΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά)
