Το «σύνδρομο του απατεώνα» είναι η συνεχής αίσθηση αποτυχίας, ο δολοφόνος των ονείρων και η σιωπηλή εσωτερική μοναξιά.
Το να είμαστε το «φρέσκο αίμα» σε μια υπερκορεσμένη βιομηχανία φαντάζει εφιάλτης, είναι τρομακτικό είτε ξεκινάμε μια νέα εργασία, μια νέα επιχείρηση, είτε έχουμε μετακομίσει σε μια νέα πόλη/ χώρα. Νιώθουμε ερασιτέχνες στα πάντα, είτε πρόκειται για μια νέα δεξιότητα είτε για μια νέα καριέρα και αυτό μπορεί να δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο αυτo–απέχθειας και έλλειψης αυτοπεποίθησης, γνωστό ως σύνδρομο της απάτης.
Προσδιορίζοντας τη φύση του συνδρόμου
Το «σύνδρομο του απατεώνα» είναι η συνεχής αίσθηση αποτυχίας, ο δολοφόνος των ονείρων και η σιωπηλή εσωτερική μοναξιά. Η καταστροφή της αυτοπεποίθησης, η ματαίωση της επιθυμίας προέρχονται όλα από ένα μέρος: από την εκκωφαντική κραυγή του νου μας. Αυτό το «σύνδρομο», όπως συνηθίζεται πια να το ονομάζουμε, χτίζεται πάνω σε μια εύθραυστη βάση, πάνω στην οποία ζούμε και αναπνέουμε: στο δικό μας, προσωπικό σύστημα πεποιθήσεων.
Τα συμπτώματα του «συνδρόμου του απατεώνα» περιλαμβάνουν: έλλειψη αυτοπεποίθησης, συνεχή ανάγκη επιβεβαίωσης, συνεχή επιζήτηση απόψεων για τον εαυτό και τη δουλειά μας και στο τέλος παραίτηση.
Νιώθοντας «απατεώνας»
Ως ελεύθερος επαγγελματίας, προσπάθησα, πέτυχα και απέτυχα να ξεκινήσω πολλές φορές διάφορες μικρές επιχειρήσεις. Μέχρι πρόσφατα, προκάλεσα την δική μου παρακμή. Μέσα από την έλλειψη κουράγιου, αυτοπεποίθησης και πολλών αμφιβολιών, ποτέ δεν πέτυχα σε ό,τι επέλεγα να ξεκινήσω.
Το «σύνδρομο του απατεώνα» έγινε ο κοινός μου παρανομαστής: ποτέ δεν ήμουν δασκάλα, makeup artist ή αισθητικός. Ποτέ δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να λάβω ό,τι μου άξιζε και γι’ αυτό όλες οι προσπάθειές μου αποτύγχαναν. Το «σύνδρομο του απατεώνα» έδειξε το άσχημο πρόσωπό του ξανά, όταν άφησα αυτή την καριέρα και ξεκίνησα νέα.
Ξεκίνησα να προωθώ τον εαυτό και τον ρόλο μου ως web developer. Ένιωθα χαμένη σε έναν τεράστιο ωκεανό τεχνολογίας. Με κάποιο τρόπο, καθώς ανακάλυπτα το δρόμο μου, έφτιαξα ένα όμορφο βιογραφικό και επέμενα στους φίλους και στην οικογένειά μου ότι όχι, δεν θα επέστρεφα στην αισθητική ή στην πνευματική διδασκαλία. Δεν ένιωθα όμως ακόμα ότι ήμουν web developer.
Ήταν από εκείνη την επιμονή και επιθυμία να βοηθήσω και άλλους να κατακτήσουν την τεχνοφοβία που ανακάλυψα ότι ασχέτως πόσοι άνθρωποι πίστευαν ή δεν πίστευαν σε εμένα, δεν ήταν αυτό που είχε σημασία. Ο μόνος άνθρωπος στον οποίο χρειαζόταν να πιστέψω ήταν ο εαυτός μου.
Κατακτώντας το σύνδρομο
Μια ατυχής, επαναλαμβανόμενη συμβουλή που άκουγα όλα αυτά τα χρόνια ήταν: «Να θυμάσαι, εσύ είσαι η ειδικός!». Το «σύνδρομο του απατεώνα» είναι κάτι παραπάνω από το να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε οι νέοι ειδικοί σε μια θάλασσα άλλων ειδικών. Η κατάκτηση του «συνδρόμου» έρχεται μόλις πιστέψουμε ότι είμαστε αυθεντικοί στον επιλεγμένο τομέα εργασίας μας.
Αν έχετε πάθος, κίνητρο και επιθυμία, μπορείτε να τελειοποιήσετε τις δεξιότητές σας, να αναπτύξετε την τέχνη σας και να αφοσιωθείτε στην αυτοεξέλιξη, ώστε να μπορείτε πράγματι να γίνετε ειδικοί και να αφήσετε πίσω την αίσθηση της απάτης. Δημιουργήστε ένα δίκτυο υποστηρικτικών φίλων και συναδέλφων που πραγματικά αγαπούν αυτό που κάνετε. Ύστερα, εξασκηθείτε και εργαστείτε πάνω σε αυτό.
Το πιο σημαντικό είναι να θυμάστε ότι χρειάζεται μόνο ένα μικρό βήμα ώστε να αρχίσετε να βγαίνετε από τη ζώνη ασφαλείας σας, ένα μικρό άλμα, ώστε η αίσθηση του «απατεώνα» να ξεθωριάσει για πάντα. Μην ακούτε τη φωνή στο κεφάλι σας που σας λέει να παραμείνετε μικροί και ακούστε την καρδιά σας. Να θυμάστε ότι το μόνο άτομο που μπορεί να σας απομακρύνει από την αίσθηση αυτοπραγμάτωσης είστε εσείς.
Crystal Fitzgerald (enallaktikidrasi.com)