Γράφει η Κατερίνα Κυπρίου
Στη ζωή μου, γνώρισα ανθρώπους και ανθρωπάκια! Φίλους καλούς και ύπουλα φίδια! Είδα την καλοσύνη και την κακία, το μίσος και την ψευτιά τους! Γνώρισα ανθρώπους με μπέσα αλλά και ανθρωπόμορφα τέρατα!
Κάποιους τους συγχώρεσα και κάποιους τους διέγραψα.
Μα αυτούς που δεν ανέχομαι με τίποτα, είναι τους μίζερους ανθρώπους…
Αυτούς που κολλούν πάνω σου σαν βδέλλα και σου ρουφάνε όλη την ενέργεια.
Αυτούς που δεν σε κοιτούν ποτέ στα μάτια γιατί το βλέμμα τους είναι στραμμένο στα πατώματα.
Αυτούς που μόνιμα γκρινιάζουν για το κάθε τι και δεν ευχαριστιούνται με τίποτα.
Αυτούς που όσα καλά και να τους κάνεις, θα θυμούνται πάντα αυτό που δεν έκανες γιατί είναι και αγνώμονες!
Σου μιλάω για εκείνους που στην όψη τους συναντάς μόνο την κατήφεια και το βλέμμα τους είναι πάντα σκοτεινό.
Εκείνους που τους μιλάς για τη χαρά σου και βρίσκουν χίλιους λόγους για να στην κάνουν λύπη.
Αυτούς που σου μιλούν μόνο για τα δικά τους υποτιθέμενα προβλήματα….και λέω υποτιθέμενα, γιατί τις περισσότερες φορές τα δημιουργούν μόνοι τους, μόνο και μόνο γιατί έτσι σου τραβούν την προσοχή και γίνονται το επίκεντρο του κόσμου!
Σου μιλάω γι’ αυτούς που ζηλεύουν ακόμα και τον αέρα που αναπνέεις γιατί τον θεωρούν δικό τους.
Ζηλεύουν τη ζωή σου αλλά δεν μπαίνουν ποτέ στον κόπο να ρωτήσουν πώς την απέκτησες και με ποιο κόστος! Ζηλεύουν το θάρρος και την τόλμη σου, τον αγώνα που κάνεις και μισούν θανάσιμα τη δύναμή σου!
Οι ώμοι τους όταν σου μιλούν είναι μονίμως κυρτοί, σαν ο Θεός να έχει ρίξει όλο το βάρος πάνω τους!
Γιατί ούτε κι ο Θεός δεν τους αντέχει φίλε μου….
Δεν τους βλέπεις ποτέ να γελούν με την ψυχή τους και το χαμόγελο που προσπαθούν να σου χαρίσουν, μοιάζει με γκριμάτσα ειρωνείας!
Άτιμη φάρα οι μίζεροι άνθρωποι φίλε μου!
Μη τους ανοίξεις ποτέ την αγκαλιά σου.
Μη τους δεχτείς ποτέ στο σπιτικό σου..
Μην προσπαθήσεις να τους αλλάξεις, δεν θα τα καταφέρεις.
Απομάκρυνέ τους απ’ τη ζωή σου προτού σου την ρουφήξουν στάλα-στάλα…
Δείξε τους το δρόμο ,πριν σε μολύνουν και σένα και αρρωστήσεις!
Γιατί αυτό ακριβώς θέλουν. Να σε κάνουν όμοιό τους και λίγο λίγο να σε θανατώσουν ψυχικά και όταν τα καταφέρουν, θα περάσουν στο επόμενο θύμα τους χωρίς κανέναν δισταγμό!
Άτιμο πράγμα η μιζέρια φίλε μου!
Μακριά από μίζερο άνθρωπο σου λέω..