Σοφία  Λιπαντετζόγλου: «Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από το πεπρωμένο του...»

Σοφία Λιπαντετζόγλου: «Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από το πεπρωμένο του...»

Κουβέντα στην αυλή με την ηθοποιό Σοφία  Λιπαντετζόγλου

 ue

 

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Σπούδασα θετικές επιστήμες (Μικροβιολογία), εργάστηκα αρκετά χρόνια στο εργαστήριο και έκανα καριέρα ως διευθυντικό στέλεχος σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Μέσα σε ένα «αποστειρωμένο» περιβάλλον, παρόλο που η εργασία μου μ’άρεσε, όσο μεγάλωνα, μου έλειπε όλο και περισσότερο ένας δικός μου χώρος έκφρασης και δημιουργίας. Να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, να νιώθω έντονα συναισθήματα, να μην ακολουθώ συνεχώς κανόνες. Αυτό γίνονταν ολοένα και πιο έντονο ώσπου έγινε «ανάγκη». Αυτή η «ανάγκη» ήταν που με ώθησε να ασχοληθώ με την υποκριτική.

 

Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση «Γίνε η Βασίλισσά Μου» & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;  

Σε αυτήν την παράσταση υποδύομαι μια νησιώτισσα γεροντοκόρη, μια κοπέλα πολύ αληθινή, σχεδόν αθώα, που «ζει» σε μια άλλη εποχή. Δεν έχει βρεθεί ποτέ με άνδρα και ονειρεύεται τον έρωτα σαν μέσα σε παραμύθι... Δεν ξέρει πως είναι να ερωτεύεσαι αλλά θέλει να το ζήσει όσο τίποτα στον κόσμο. Ο κύριος λόγος λοιπόν που συμμετέχω σε αυτήν την παράσταση, είναι αυτός ο ρόλος, που είναι τόσο γοητευτικός αλλά και τόσο απαιτητικός. Είναι μια όμορφη πρόκληση για μένα. Αλλά και όλη η παράσταση είναι γεμάτη αντιθέσεις και έντονα συναισθήματα και με ιντριγκάρει...

 

Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;

Θα του έλεγα ότι τον περιμένουμε σε μια παράσταση που θα έρθει σε επαφή με την ψυχή του... θα γελάσει αλλά και θα δακρύσει...

 

Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;

Κάτι που δύσκολα συναντάμε στις μέρες μας... αλήθεια και συναίσθημα.

 

Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς;

Δυο λέξεις μόνο: κατάθεση ψυχής...

 

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;

Θα πρότεινα του Σοφοκλή το «Οιδίπους τύραννος». Θεωρείται από πολλούς κριτικούς αλλά και από τον ίδιο τον Αριστοτέλη η σπουδαιότερη Ελληνική τραγωδία. Προσωπικά θεωρώ ότι πραγματεύεται κάτι τρομακτικό και συνάμα  συγκλονιστικό... ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από το πεπρωμένο του...

 

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;

Ο William Shakespeare. Τον έχω μελετήσει αρκετά και θεωρώ ότι ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του γιαυτό τα έργα του είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρα. Τα έργα του είναι ρομαντικά αλλά και καυστικά, περιέχουν στοιχεία κωμωδίας αλλά και τραγωδίας ενώ σε αρκετά από αυτά προβάλλεται  ακόμα και η διαφορετικότητα. Οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι και για να ερμηνευτούν χρειάζεται κανείς να τους μελετήσει σε πολλά επίπεδα, κάνοντάς το μια μεγάλη πρόκληση.

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Πάντα όταν είχα άγχος και ήθελα τη βοήθεια της τύχης όπως για παράδειγμα στις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο ή πριν από μια παράσταση έπαιρνα τηλέφωνο τη μητέρα μου για να μου ευχηθεί καλή επιτυχία. Και πάντα έπιανε! Τώρα η μαμά μου δεν μπορεί... έχει άνοια... και εγώ φοράω το ρολόι της. Ένα παλιό ρολόι quartz από αυτά που λειτουργούν χωρίς μπαταρία και κουρδίζουν με την κίνηση.  Τη θυμάμαι να το φοράει πάντα. Το φοράω ακόμα κι αν χάνει κάποιες φορές... εγώ το ξαναρυθμίζω και το ξαναρυθμίζω. Το φορώ και στην παράσταση.

 

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Έχω πολλές αγαπημένες ατάκες και ιδιαίτερα από τον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο. Τόσο πολλές υπέροχες ατάκες... μία για κάθε περίσταση. Το τελευταίο καιρό, η αγαπημένη μου ατάκα είναι «Πίνου! για να ξεχνώ τουν πόνο!» του Χατζηχρήστου από την ταινία «Της κακομοίρας» προσπαθόντας να δω ένα μικρό χαμόγελο στη μαυρίλα που μας περιβάλλει.

 

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Αυτό που λέω και στα δικά μου παιδιά: Να λέει πάντα την αλήθεια ακόμα κι αν είναι σκληρή ή δύσκολη και πάνω από όλους στον εαυτό του.

 

σοφια

Η Σοφία Λιπαντετζόγλου γεννήθηκε στην Αθήνα  και έχει καταγωγή από τη Μικρά Ασία.  Η υποκριτική έχει μπει έντονα στη ζωή της τα τελευταία 4 χρόνια, κάνοντας μαθήματα υποκριτικής με τη σκηνοθέτη και ηθοποιό Ιωάννα Μπακαλάκου και είναι μέλος της θεατρικής ομάδας του πολιτιστικού και επιστημονικού συλλόγου ΑΡΓΩ του Χαλανδρίου.Πριν από αυτά η Σοφία σπούδασε Μικροβιολογία στο Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου και έχει μεταπτυχιακό στη Μικροβιολογία Τροφίμων. Έχει εργαστεί για 22 χρόνια σε μεγάλες εταιρίες όπως ΕΒΓΑ, ΦΑΓΕ, Danone και Nutricia ως Διευθύντρια Διασφάλισης Ποιότητας και Διευθύντρια Ιατρικής Ενημέρωσης.

Το Σεπτέμβριο του 2021 είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην θεατρική παράσταση "Ο Σαίξπηρ ταξιδεύει με την Αργώ"  που περιείχε 10 κωμωδίες του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μπακαλάκου. Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Ρεματιάς και ο βασικός της ρόλος ήταν στη "Στρίγγλα που Έγινε Αρνάκι"  όπου υποδύθηκε την Κατερίνα (Στρίγγλα) ενώ στην ίδια παρασταση έπαιξε επίσης 5 ακόμα ρόλους.

Το 2020 επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στην κωμωδία του Γρηγόριου Ξενόπουλου "Δεν είμαι Εγώ"  σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μπακαλάκου η οποία ήταν προγραμματισμένη να ανέβει στα θέατρα Ρεματιάς και Αλίκη Βουγιουκλάκη αλλά λόγω πανδημίας η παράσταση δεν ανέβηκε.

Το καλοκαίρι του 2019 συμμετείχε στην θεατρική παράσταση "Ο Δράκος" του Γεβγκένι Σβάρτζ σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μπακαλάκου, στα θέατρα Ρεματιάς και Ανθούσας.

Επίσης έχει λάβει μέρος με μικρούς ή βοηθητικούς ρόλους σε αρκετές Ελληνικές σειρές όπως Σασμός, Σε Ξένα Χέρια κ.α. αλλά και  σε μεγάλες ξένες παραγωγές όπως στην ταινία «The Greek Freak» της Disney και τις σειρές Jack Ryan και Τεχεράνη.

Φέτος πρόκειται να συμμετέχει στην νέα παράσταση «Γίνε η Βασίλισσά Μου» της Magda Morian, που θα την δούμε συντομα στο θέατρο ΗΜΕΡΑΣ κάθε Σάββατο και Κυριακή.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο με τη μάτια στο σημερινό γίγνεσθαι, που περιγράφει μια πραγματικότητα που πολλοί ακόμα δεν είναι έτοιμοι να αποδεχτούν. Το έργο πραγματεύεται την διαφορετικότητα που προέρχεται από την μοναξιά, το αδιέξοδο, την λανθασμένη εκτίμηση των ανθρώπων μέσα σε σ’ένα κοινωνικό σύστημα που όλα είναι λάθος αλλά επιβάλλεται το λάθος ως σωστό.

Δυο γυναίκες διαφορετικές: η μία απηυδισμένη αστή....η άλλη νησιώτισσα γεροντοκόρη… Δύο διαφορετικοί κόσμοι.  Δύο κόσμοι με έναν σύζυγο, μια πεθερά, μια επαρχιώτισσα μάνα, ένα σαχλοκούδουνο, όλοι τους εν έξαλλο! Δύο κόσμοι με ταμπλετ, διαδίκτυο και…κατσίκια! 

Μια συνάντηση τραγελαφική αλλά αληθινή που φτάνει στα άκρα. Μια συνάντηση που το μόνο που τους υποδεικνύει είναι η αρχή ενός απροσδόκητου έρωτα… Θα μπορέσουν;

 

 Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35