Κουβέντα στην «αυλή» με την συγγραφέα Δήμητρα Κουρτελλή
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Αυτό που μου έχει λείψει από τα παιδικά μου χρόνια είναι η ξεγνοιασιά που είχα ως παιδί, καθώς όσο μεγαλώνουμε αποκτούμε περισσότερες υποχρεώσεις και έγνοιες.
Μια από τις αγαπημένες μου ηρωίδες στον κόσμο των παραμυθιών είναι η Σταχτοπούτα, γιατί από παιδί πίστευα ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο κι όλα μπορούν να γίνουν, αρκεί να το τολμήσεις.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Οι ήρωες του βιβλίου μου δεν προδίδουν κάποιο μυστικό του εαυτού μου, όμως, μέσα από τις διάφορες καταστάσεις που ζούνε και ο τρόπος αντιμετώπισης τους φανερώνουν κάποια γνωρίσματα του εαυτού μου. Όπως την αντίληψη που έχω με το ψέμα, δηλαδή ότι κανένα ψέμα, μικρό ή μεγάλο, δεν μένει κρυφό κι ότι τα πάντα είναι πιθανά. Ακόμη οι ήρωες βιώνουν κάποια γεγονότα ή καταστάσεις που είναι δικές μου εμπειρίες, προσαρμοσμένες με τις ιστορίες τους.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Από πολύ μικρή έχω αγάπη προς τα βιβλία. Οποιονδήποτε βιβλίο υπάρχει γύρω μου, το παίρνω και το διαβάζω. Μεγαλώνοντας και κάνοντας οικογένεια, προτίμησα να διαβάζω μυθιστορήματα, γιατί αυτό το είδος με ξεκουράζει, με χαλαρώνει και με ταξιδεύει στον κόσμο του κάθε βιβλίου. Έτσι, σιγά σιγά, άρχισε να ξυπνάει μέσα μου η ανάγκη για να γράψω κάτι δικό μου, έστω κι αν το διάβαζα μόνο εγώ. Καθώς βρισκόμασταν σε καλοκαιρινές διακοπές και η υπόλοιπη οικογένεια ξεκουραζόταν, το πήρα απόφαση και άρχισα να γράφω. Εκείνη τη στιγμή ξεκίνησα μαζί με τον Αργύρη και τη Μαριώ το ταξίδι ζωής τους.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Τα συναισθήματα που ένοιωσα τελειώνοντας το έργο μου ήταν ανάμεικτα. "Τα όνειρα που άργησαν" είναι το πρώτο μου συγγραφικό έργο και υπάρχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική σύνδεση. Όταν τελείωσε, ένοιωθα από τη μια ενθουσιασμένη και χαρούμενη, αφού κατάφερα να συγγράψω το δικό μου έργο. Από την άλλη ένοιωσα μελαγχολία, επειδή θα τελείωνε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι παρέα με τους ήρωες μου που είχαν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Θεωρώ ως αρετές μου και κατά συνέπεια ως πλεονεκτήματα την ενσυναίσθηση και την υπομονή μου. Ως ελάττωμα μπορεί να θεωρηθεί η ευθύτητα και η ειλικρίνεια που έχω όταν νοιώσω ότι αδικήθηκα ή αδικήθηκε κάποιο άλλο άτομο. Ίσως κάποιες φορές το μετανιώσω, όμως, ξέρω ότι μετά οι τύψεις που θα νοιώσω, γιατί δεν υπερασπίστηκα τον εαυτό μου ή κάποιο άλλο άτομο που χρειαζόταν τη βοήθεια μου, θα είναι πολύ μεγαλύτερες.
Τη μοίρα μας την ορίζουμε ή μας συναντά αυτή στο διάβα της ζωής μας;
Αυτό που πιστεύω είναι ότι στη ζωή μας δεν γίνεται τίποτα στην τύχη κι όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, είτε αρνητικά, είτε θετικά. Τη μοίρα μας, τη συναντάμε στο διάβα της ζωής μας με τις ευκαιρίες που μας δίνονται, αλλά στο δικό μας χέρι είναι προσπαθώντας να την ορίσουμε και να την οδηγήσουμε εκεί που θέλουμε όπου θα μας κάνει ολοκληρωμένους και ευτυχισμένους ανθρώπους.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Πάντοτε! Είμαι από τα άτομα που πιστεύουν ότι το κάθε γεγονός που μας συμβαίνει στην πορεία της ζωής μας είναι ένα δίδαγμα και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω θετικά. Ακόμη κι αν φτάσω στο σημείο να απογοητευτώ ή να πληγωθώ πολύ από έναν άτομο ή μια κατάσταση θα μαζέψω τις δυνάμεις μου και θα προσπαθήσω να βρω τα θετικά μηνύματα και διδάγματα.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Η καθημερινότητα μου αλλάζει ανάλογα με τις εποχές. Συγκεκριμένα από το Φθινόπωρο που ξεκινάει η σχολική χρονιά μέχρι τον Ιούνιο που τελειώνει είμαι συνεχώς σε εγρήγορση για να προλάβω τις υποχρεώσεις μου στην οικογένειά μου, στο σπίτι μου και στην εργασία μου. Το καλοκαίρι αλλάζει η καθημερινότητά μου και είναι αφιερωμένη μόνο στην οικογένεια μου, τον σύζυγό μου και τα παιδιά μου. Προσπαθώ να ζούμε μικρές, καθημερινές, γεμάτες και ξέγνοιαστες αναμνήσεις που θα μας βοηθούν στις πιεστικές στιγμές των υπόλοιπων μηνών.
Έχετε κάποιο «γούρι»;
Το γούρι μου είναι το Σταυρουδάκι που φοράω πάντα. Παίρνω δύναμη απ’ αυτό και νοιώθω πιο ασφαλής και σίγουρη.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Αυτό που πιστεύω είναι ότι κάποιες φορές υπάρχουν άτομα σε θέσεις, στις οποίες δεν συνάδουν με το αντικείμενο τους κι αυτό δημιουργεί προβλήματα ή λάθη σ’ αυτό που καλούνται να υποστηρίξουν. Για να ασκήσεις ένα λειτούργημα πρέπει να έχεις τις γνώσεις, την εμπειρία, την αγάπη και την ενσυναίσθηση γι’ αυτόν τον τομέα και τους ανθρώπους του.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα έθετα σε εφαρμογή μεγαλύτερες και πιο ουσιώδεις ποινές για όσους και όσες ασκούνε ψυχολογική, λεκτική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση σε οποιονδήποτε άλλον συνάνθρωπό του, γιατί κανείς δεν είναι κτήμα κανενός και δεν έχει το δικαίωμα να φέρεται ή να μειώνει με οποιονδήποτε τρόπο τον συνάνθρωπό του. Όμως, θα ήμουν αυστηρότερη όταν πρόκειται για παιδιά, γιατί αυτές οι αθώες ψυχούλες έρχονται στον κόσμο από εμάς τους ενηλίκους και έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τα πάντα για να είναι ευτυχισμένα και να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν μια υγιής και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Θα του έλεγα να αγαπά και να σέβεται πάνω απ’ όλα τον εαυτό του, γιατί αν αγαπάμε τον εαυτό μας και τον σεβόμαστε, τότε δεν ανεχόμαστε ή υποκύπτουμε σε καταστάσεις ή άτομα που δεν μας εκτιμούν. Κατά συνέπεια δεν επηρεαζόμαστε και δεν παρασυρόμαστε από αρνητικά πρότυπα.
Η Δήμητρα Κουρτελλή γεννήθηκε στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λάρνακα. Είναι παντρεμένη και έχει δυο παιδιά. Κατέχει πτυχίο στη Δημοτική Εκπαίδευση και μεταπτυχιακό στην Ειδική Εκπαίδευση.
Το πρώτο της συγγραφικό έργο έχει τίτλο "Τα όνειρα που άργησαν". Έχει ως συγγραφικό στόχο, οι αναγνώστες και οι αναγνώστριες να αγκαλιάσουν το πρώτο της βιβλίο, να αγαπήσουν τον τρόπο συγγραφής της και να καταφέρει να μεταδώσει τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα από τη συγγραφική της δουλειά.
(Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά)
