Κουβέντα στην «αυλή» με τον ερμηνευτή, Κωνσταντίνο Νιχωρίτη…
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με τη μουσική;
Τα ερεθίσματα τα πρώτα τα πήρα από τον πατέρα μου που χωρίς να το γνωρίζει μου διαμόρφωσε την μουσική μου κουλτούρα. Συχνά τις Κυριακές προς το τέλος της δεκαετίας του ‘80, μικρό παιδάκι με έπαιρνε μαζί του βόλτα στα σοκάκια της «Αρχαίας Αθήνας» και μαγεύτηκα απ’ την εικόνα των πλανόδιων μουσικών της εποχής.
Ο αγαπημένος τροβαδούρος στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Θα έλεγα πως ο «θείος Νίκος» μακρινός συγγενής μίας θείας μας στην ίδια πολυκατοικία με ενέπνευσε και με καθοδήγησε στα πρώτα βασικά μου μαθήματα κιθάρας, όταν συνήθως τα βράδια άκουγα παρέες να κάνουν πρόβες στον από κάτω όροφο στο σπίτι του. Ήταν γραφτό να μη γλιτώσω κι εγώ και τον ευγνωμονώ γι’ αυτό.
Μιλήστε μας για το νέο σας τραγούδι «Ήρθες Κι Έφυγες» και πείτε μας αν ετοιμάζετε κάτι ακόμα;
Το τραγούδι αυτό είναι Βιωματικό και αναφέρεται σε ένα Πλασματάκι που μόλις πάτησε το πόδι του στη Γη. Γύρισε πάλι πίσω στην «Πολιτεία των Αγγέλων», όπως εμείς και το αγαπημένο φιλικό ζευγάρι (γονείς), θέλουμε να νομίζουμε ότι βρίσκεται. Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω θερμά και τον Δημήτρη Λιόλιο αξιόλογο Μουσικό – Παραγωγό – Φίλο, για την εξαιρετική προσέγγιση και σεβασμό ως προς την υλοποίηση του τραγουδιού αυτού. Σίγουρα ετοιμάζουμε κι άλλα ενδιαφέροντα μουσικά Projects στο άμεσο μέλλον, δεν σταματάμε να δημιουργούμε, μείνετε συντονισμένοι λοιπόν.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, ένα καλό τραγούδι;
Αν συνοδεύεται από στίχο, σίγουρα ο στίχος να διαβάζεται/ακούγεται κατευθείαν στο μυαλό και να ερμηνεύεται αμέσως για να πετυχαίνει το στόχο του δημιουργού. Μεταφορά συναισθημάτων με μουσική που να αγγίζει την ψυχή και να σε ταξιδεύει, μόνο η μουσική το κάνει σε βαθμό που σβήνει την όποια σκέψη της στιγμής. Αλλάζεις τοπία και βρίσκεσαι σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Αυτή είναι η δική μου γνώμη, να σε οδηγήσει το τραγούδι αυτό να παρατήσεις τα πάντα εκείνη τη στιγμή και να το ακούσεις ξανά και ξανά, εν κατακλείδι συναίσθημα και αλήθειες από τον Δημιουργό.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σου μέσα από την κάθε μορφή κρίσης που βιώνουμε;
Νομίζω η αντίδραση σε κάθε μορφή δουλειάς όπως και στην δική μας σε κάθε μορφή κρίσης είναι η συνεχόμενη Δημιουργία και η προσήλωση στον στόχο με καθαρό μυαλό. Υφέσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν στο πέρασμα των χρόνων κι είμαστε εδώ εμείς που έχουμε όρεξη για δουλειά και δημιουργία να τις ξεπεράσουμε. Στο διάγραμμα της ζωής υπάρχει και η καμπύλη πάνω από την οριζόντια γραμμή ξέρετε!!!
Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα ασύνθετο γκρουπ ή μια καλοδουλεμένη ορχήστρα;
Εγώ νομίζω ότι η Εξουσία πρέπει να είναι μία καλοδουλεμένη Ορχήστρα που το μουσικό της αποτέλεσμα θα ακούγεται εύηχα στο μέγιστο των ακροατών/πολιτών. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Ικανούς μουσικούς/πολιτικούς σε θέσεις κλειδιά του Σολ του Φα κτλ. ανάλογα.
Την Ελλάδα με ποιο τραγούδι θα την ταυτίζατε;
«ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ» και συγκεκριμένα το ρεφραίν:
Ελλάδα συγγνώμη, αν θες ν' αλλάξω γνώμη
Πρέπει κι εσύ να μάθεις ν' αγαπάς
Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις
Και τα όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής μουσικής, ποιο είδος μουσικής θα προτείνατε στους ξένους;
Θα δημιουργούσα ένα ποτ πουρί από ρεφραίν γνωστών παραδοσιακών τραγουδιών από όλα τα μέρη της Ελληνικής Επικράτειας.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Αείμνηστος Αντώνης Βαρδής. Καλλιτέχνης που κατάφερε να τον αποδεχτούν σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι Έλληνες Καλλιτέχνες αντίστοιχα. Σεβασμός και μόνο στο Μουσικό του έργο που μας άφησε κληρονομιά.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Όχι αντικείμενο αλλά η γυναίκα μου η Σόνια, που πέρα από την όμορφη οικογένεια που έχουμε δημιουργήσει είναι δίπλα μου συνέχεια και με σπρώχνει με την θετική της αύρα στη δημιουργία. Το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο σε αυτά που μου έχει δώσει όσα χρόνια είμαστε και θα είμαστε μαζί.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Πάψε βρε…», το λέω σε καλούς φίλους πάντα χιουμοριστικά όταν με πειράζουν.
Ποια γεύση σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η γεύση της ανεμελιάς χωρίς φόβο και πάθος, η αγνότητα των πράξεων χωρίς να περιμένουμε αντίτιμο σε ότι προσφέραμε απλόχερα.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Έχεις δικαίωμα να πέσεις, αλλά οφείλεις αμέσως να σηκωθείς και να συνεχίσεις!!!
Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά
