Κουβέντα στην «αυλή»… με την συγγραφέα Ελένη Κιουσέ
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Αφάνταστα μου έχουν λείψει η ανεμελιά, ο ενθουσιασμός και η αγνότητα που μας χαρακτηρίζουν ως παιδιά. Καθώς και το θέαμα των πυγολαμπίδων τα βράδια στις αλάνες που παίζαμε. Ο αγαπημένος μου παραμυθένιος ήρωας ήταν και παραμένει η Τοσοδούλα, γιατί γεννήθηκε μέσα σ’ ένα λουλούδι και κοιμόταν σε καρυδότσουφλο με κουβέρτα της μοσχοβολιστά πέταλα.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο. Θεωρώ όλους τους ήρωές μου φίλους μου και φυσικά μοιραζόμαστε κοινά χαρακτηριστικά. Είναι κάτι που λειτουργεί υποσυνείδητα και διαβάζοντας τις ιστορίες μου βρίσκω ολοένα και περισσότερα δικά μου κομμάτια μέσα τους.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Το να γράψω το δικό μου μυθιστόρημα ήταν ένα όνειρο που πάντα είχα. Αφορμή στάθηκε η παρακίνηση των αγαπημένων μου προσώπων. Σημαντικό έναυσμα για μένα αποτέλεσε η παρότρυνση της καθηγήτριάς μου στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής που παρακολουθούσα κάποια χρόνια πριν.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Αρχικά πληρότητα. Στη συνέχεια βαθιά ικανοποίηση και ανυπομονησία να το μοιραστώ.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Τα χρόνια που διανύουμε θεωρώ πως είναι «δύσκολα» για το βιβλίο, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Η αίσθηση που έχω είναι πως προτιμάμε πιο «εύκολους» τρόπους ψυχαγωγίας λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων της καθημερινότητάς μας. Θέλω να ελπίζω πως η σχέση μας με το βιβλίο αποκαθίσταται και πως σύντομα θα απαντάμε γύρω μας περισσότερα χέρια που κρατούν βιβλία παρά κινητά.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Θείο δώρο θεωρώ τον αυθορμητισμό μου και βασικό μου ελάττωμα την έλλειψη πρακτικότητας.
Την μοίρα μας την ορίζουμε ή μας συναντά αυτή στο διάβα της ζωής μας;
Η μοίρα, κατ’ εμέ, είναι ένας συνδυασμός χαοτικής τυχαιότητας, επιλογών και αποφάσεων που καλούμαστε να πάρουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Σε υπερβολικό βαθμό. Δεν πιστεύω πως θα μπορούσα να επιβιώσω διαφορετικά…
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Σίγουρα βόλτα στο δάσος με τον σκύλο μου, καφέ, συζητήσεις με τον σύντροφό μου, διάβασμα, άπλετη επικοινωνία με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και μπόλικο φαγητό!
Έχετε κάποιο «γούρι»;
Τους ανθρώπους που με περιβάλουν με αγάπη και νοιάξιμο.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Και τα δύο. Και από άγνοια ίσως…
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Δύσκολη ερώτηση. Λόγω της υπερβολικής αγάπης που τρέφω για τα ζώα, θα απέδιδα αυστηρότερες ποινές σε οποιονδήποτε τα βασανίζει.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μείνει για πάντα παιδί!
Γεννήθηκα ξημερώματα 29ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα. Δίσεκτο έτος και δίσεκτη μέρα. Από μικρή αγαπούσα το γράψιμο – από ημερολόγια, λευκώματα, συνθήματα σε τοίχους, ραβασάκια, μέχρι εκθέσεις και άρθρα σε διάφορα σάιτ. Έχω σπουδάσει στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Αθήνας και μιλάω άπταιστα τρεις γλώσσες. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και επιμέλειας-διόρθωσης, και ασχολούμαι με τη δημιουργία περιεχομένου για μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Η Τσαούσα» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
