Κουβέντα στην «αυλή» μας, με την ηθοποιό και σκηνοθέτη Μαρία Βασιλείου, με αφορμή την συμμετοχή της στην παράσταση «Σταματία το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου στο Θέατρο Αλκμήνη – Secret room
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η Υποκριτική ήρθε στην ζωή μου σε ώριμη ηλικία έπειτα από την ανάγκη μου να βιώσω την θεατρική εμπειρία από την μεριά του ηθοποιού. Αποφάσισα να συμμετάσχω σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι θέλω να ασχοληθώ σοβαρά με την τέχνη του θεάτρου. Γράφτηκα σε μια σχολή υποκριτικής και ξεκίνησα το ταξίδι.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Σταματία το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Θα ξεκινήσω από το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας. Υποδύομαι την Σταματία, μια γυναίκα γεννημένη το 1933, η οποία μας αφηγείται την ζωή της ξεκινώντας από το 1950, δηλαδή λίγο μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, μέχρι τις μέρες μας. Μέσα σε 90 λεπτά διαγράφονται 70 χρόνια ιστορίας της Ελλάδας, μέσα από τα μάτια μιας απλής γυναίκας όπως εκείνη την βίωσε. Το θέατρο μπορεί να διεγείρει την ανάγκη για περαιτέρω γνώση ιστορικών και κατ’ επέκτασιν πολιτικών γεγονότων που μας έχουν διαμορφώσει ως έθνος. Όσο αφορά την επιλογή του συγκεκριμένου έργου ομολογώ πως έχω μια προτίμηση σε έργα που φέρουν το πολιτικοκοινωνικό στίγμα μιας εποχής που δεν έζησα, ή μου είναι λιγότερο γνωστή, όπως αυτή του έργου. Ο απόηχος όμως των γεγονότων επηρέασαν και διαμόρφωσαν και την δική μου γενιά. Εντέχνως ο συγγραφέας σαν εξωτερικός παρατηρητής, κατέγραψε καταστάσεις και συμπεριφορές ανθρώπων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, με αμεροληψία. Επιπλέον η χρήση της απλής καθαρεύουσας ανακατεμένης με την δημοτική, σαν αποτέλεσμα του γλωσσικού ζητήματος που ταλαιπώρησε την Ελληνική κοινωνία για περισσότερο από ένα αιώνα, δίνουν στο κείμενο μια ξεχωριστή πινελιά που είναι και μέρος της γοητείας του έργου.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Η Σταματία το γένος Αργυροπούλου, είναι ένα έργο τόσο αληθινό και ταυτόχρονα τόσο σύνθετο, που δεν αφήνει σχεδόν τίποτα και κανένα πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου μας άθικτο. Είναι ανώφελο να απαριθμήσω τις αξίες και τις ιδέες που διαπραγματεύονται, θα γίνω κουραστική. Ορμώμενη από την κομματική αντιπαλότητα που φωτίζεται στο έργο, ως απόρροια της βαθιά διχασμένης μεταπολεμικής Ελλάδας, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή κυρίως προς τους νέους, σε παρορμήσεις και συναισθήματα που διχάζουν και πολώνουν το μυαλό και την ψυχή. Η διχόνοια, αποτελεί μέχρι και σήμερα την αιώνια κατάρα της φυλής μας και ένας τρόπος για να την ξορκίσουμε, είναι η γνώση της ιστορία μας με ειλικρίνεια και χωρίς προκαταλήψεις. Επι πλέον, η ηθική της εποχής και οι ρόλος των γυναικών που υπαγορεύεται και μερικές φορές επιβάλλεται από την οικογένεια και από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, φέρνει σε αδιέξοδο την ηρωίδα υπογραμμίζοντας το ερώτημα, είμαστε αυτό που θέλουμε εμείς, ή γινόμαστε αυτό που θέλουν οι άλλοι. Είναι ένα έργο, που ο καθένας από εμάς ανεξαρτήτως ηλικίας βρίσκει τις δικές του αναφορές. Το σίγουρο είναι, ότι κανένας δεν μένει ασυγκίνητος.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς και πόσο αγγίζει τον ψυχισμό σας το «χειροκρότημα» του θεατή;
Το θεατρικό σανίδι, είναι η απόλυτη έκθεση του ηθοποιού σαν σώμα, πνεύμα και ψυχή. Ο ηθοποιός πάνω στην σκηνή είναι διάφανος εσωτερικά και εξωτερικά. Το θεατρικό σανίδι είναι σκληρό αλλά ταυτόχρονα και δίκαιο. Ή θα σε δεχθεί ή θα σε απορρίψει. Δεν υπάρχει μεσαία οδός ή γκρίζα ζώνη. Είναι άσπρο ή μαύρο. Το χειροκρότημα, είναι η άμεση αντίδραση του κοινού ως προς την παράσταση. Είναι η στιγμή που οι θεατές επικοινωνούν την θετική τους, ή όχι αντίδραση. Όμως για εμένα, σημαντικότερο από το χειροκρότημα, είναι η επόμενη ημέρα. Θυμούνται την παράσταση; Μπορούν να την διηγηθούν σε έναν φίλο; τους έχει απασχολήσει το έργο, σε βαθμό που να θέλουν να το συζητήσουν; Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο, από μια παρέα φίλων, που μετά το θέατρο έχουν την ανάγκη να μοιραστούν τις σκέψεις τους και να μιλήσουν, ορμώμενοι από την παράσταση, για τους εαυτούς τους, την ζωή, και τις εμπειρίες τους. Αυτό, είναι για εμένα το πιο δυνατό χειροκρότημα.
Θα σας δούμε και κάπου αλλού φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Τους επόμενους μήνες, θα αρχίσω τις πρόβες με την ομάδα μου ενός λογοτεχνικού έργου του οποίου έχω κάνει την δραματοποίηση, για να παρουσιαστεί το Καλοκαίρι.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Είναι λίγο δύσκολη η ερώτηση, γιατί είναι πολλές οι ατάκες που αγαπώ, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίζω κάποια, είναι η παρακάτω: «Παρά το γεγονός της κάκιστης συμπεριφοράς εκείνων των αστυνομικών στο σπίτι μας μέσα, δεν παραδέχομαι ότι ένστολος Έλλην είναι δυνατόν να προβεί εις βιαιότητας εναντίον ομοεθνών του. Ότι να μου ειπούν, αυτό εγώ δεν το παραδέχομαι!» Η Σταματία είναι μια γυναίκα που αρνείται να δει την πραγματικότητα, ιδιαιτέρως όταν αυτή αναιρεί τις πεποιθήσεις και τις ιδέες με τις οποίες έχει γαλουχηθεί. Φαίνεται υπερβολικό σε εμάς σήμερα, αλλά πριν την κρίνουμε, ας αναλογιστούμε πόσες φορές εμείς οι ίδιοι έχουμε αρνηθεί να δούμε την αλήθεια, ενώ αυτή είναι μπροστά στα μάτια μας!
Λίγα λόγια για την Μαρία Βασιλείου
Εκπαίδευση: Γενικό Λύκειο Σαλαμίνας, Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος.
1989-1993 (DEREE COLLEGE) Bachelor στην Διοίκηση Επιχειρήσεων.
2010-2013 Απόφοιτος Ανωτέρας Δραματικής Σχολής
ΙΑΣΜΟΣ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Σεμινάρια: 2013 Μαθήματα φωνητικής με την κα J.Maccino.και μαθήματα χορού με την κα Α. Αθανασιάδη.
2014 «Η νεωτερικότητα του Ευριπίδη – Ιππόλυτος» με την κα. Λ. Κονιόρδου.
2014 – 2015 Σεμινάρια υποκριτικής ( πρώτου και δευτέρου επιπέδου ) με θέμα τις βασικές τεχνικές για την αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων ανάλυσης και σύνθεσης ρόλων με τον σκηνοθέτη κ. Θ. Μοσχόπουλο.
2016 Σεμινάριο σκηνοθεσίας με τον κ. Θ. Μοσχόπουλο.
2019 Σεμινάριο στο Αρχαίο Δράμα με τον κ. Θ. Μοσχόπουλο.
Εργασιακή Προϋπηρεσία
Θέατρο: 2009 Τρείς ψηλές Γυναίκες του Ε. Άλμπι από την Θεατρική ομάδα του Δήμου Σαλαμίνας σε σκηνοθεσία Μ. Καλιότσου στην αίθουσα Δ. Μπόγρη στη Σαλαμίνα.
2013 Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2013 “Europa Nostra 2013”, σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου στο Ωδείο Ηρώδου Tου Αττικού.
2016 Η παγίδα του Ρομπέρ Τομά σε σκηνοθεσία Μ. Καλιότσου στην αίθουσα Δ. Μπόγρη στη Σαλαμίνα και στον χώρο τέχνης Ειλισσός στην Αθήνα.
2016 Ρούντολφ το ελαφάκι παιδική παράσταση σε σενάριο και σκηνοθεσία του κ. Ν. Καμτσή στο θέατρο Τόπος Αλλού και σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, δημοτικά σχολεία, σε σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Θεατρική ομάδα «Αιακίδες»
Το 2018 δημιούργησα την θεατρική ομάδα « Αιακίδες» και έχουμε παρουσιάσει τις παρακάτω παραστάσεις στην αίθουσα Δ. Μπόγρη και στο Ευριπίδειο Θέατρο στη Σαλαμίνα σε δική μου σκηνοθεσία και παραγωγή:
2018 – 2019 « Η ΕΞΟΔΟΣ» με κείμενα παρμένα από την ομώνυμη τετράτομη έκδοση «Η ΕΞΟΔΟΣ» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, τον «Κοινό Λόγο» της Έλλης Παπαδημητρίου, τα «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου και από την «Γιαγιά Φιλιώ η Μικρασιάτισσα» της Φιλιώς Χαϊδεμένου.
2019 «Σαλαμίνια 2019» Παρουσίαση αποσπασμάτων από τους «Πέρσες» του Αισχύλου σε μορφή θεατρικού αναλόγιου.
2020 «Σταματία το Γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου παρουσία του συγγραφέα του έργου.
2020 «Το στρίψιμο της βίδας» του Χένρυ Τζέημς σε δική μου μετάφραση, και δραματοποίηση για το θέατρο. Η παράσταση είχε συμπεριληφθεί από τον Δήμο Σαλαμίνας στο πρόγραμμα «Πολιτιστικός Αύγουστος 2020».
2020 «Βίντεο - Αφιέρωμα για τα 2500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας»
https://www.youtube.com/watch?v=y46CO3gzMUo&t=2s
2021 «Εθνική Παλιγγενεσία» κεντρική εκδήλωση του Δήμου Σαλαμίνας και της Περιφέρειας Αττικής για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Οργάνωσα, συντόνισα και παρουσίασα την εκδήλωση που περιλάμβανε μουσικό συγκρότημα, παραδοσιακούς χορούς και οπτικοακουστικό υλικό που δημιουργήσα αποκλειστικά για την συγκεκριμένη επέτειο.
2021 «Η Σαλαμίνα το 1821» ιστορικό ντοκιμαντέρ δικής μου σκηνοθεσίας που αναφέρεται στην ζωή και την δράση των κατοίκων του νησιού κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Έχει αναρτηθεί στο YouTube του Δήμου Σαλαμίνας στην παρακάτω διεύθυνση:
https://www.youtube.com/watch?v=oTJppEhiN1s&t=1
2022 «Ξεριζωμός… ένας αιώνας μετά Σμύρνη – Σαλαμίνα». Ανέλαβα την σκηνοθετική επιμέλεια της κεντρικής εκδήλωσης του Δήμου Σαλαμίνας για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή. Για τις ανάγκες της εκδήλωσης δημιούργησα αφιερωματικό βίντεο για τους πρόσφυγες.
2022 «Σταματία το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου στο Ευριπίδειο Θέατρο. Επανάληψη του θεατρικού έργου έπειτα από αίτημα πολλών θεατών.
2022 Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα «Σαλαμίνια 2022» επιμέλεια και παρουσίαση εκδήλωσης στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων για τέταρτη συνεχή χρονιά υπό την αιγίδα του Δήμου Σαλαμίνας και της Περιφέρειας Αττικής.
2023 «Καραϊσκάκεια 2023» Εκδήλωση προς τιμή του Αρχιστράτηγου Γεωργίου Καραϊσκάκη υπό την αιγίδα του Δήμου Σαλαμίνας.
2023 «Σταματία το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου στο θέατρο Αλκμήνη, σε δική μου Σκηνοθεσία και Ερμηνεία.
Επι πλέον μαζί με την ομάδα μου έχουμε συμμετάσχει σε εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος ( Μουσείο Σχολικής Εκπαίδευσης και Ζωής, Συμμετοχή στην Επιστημονική Διημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Δημήτρη Μπόγρη, σε παρουσιάσεις βιβλίων, οργάνωση και παρουσίαση εκδηλώσεων, Εθνικών Επετείων και Εορτών υπό την αιγίδα του Δήμου Σαλαμίνας.
Κινηματογράφος: 2009 «casus belli» ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Ζώη.
2016 «Ο μαγικός καθρέφτης» ταινία του Χρήστου Δήμα.
Τηλεόραση: 2011 «Βασιλιάδες» καθημερινή σειρά του Mega σε σκηνοθεσία Ν. Κρητικού.
2019 Συμμετοχή σε ένα επεισόδιο σειράς ντοκιμαντέρ «Να Μαθαίνω Γράμματα» από τον Cosmote TV/History και εκτέλεση παραγωγής Prime Time TV σε σκηνοθεσία Σ. Λαμπρόπουλου.
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
