Κουβέντα στην «αυλή» μας, με τον ηθοποιό Πανό Μαλικούρτη με αφορμή την συμμετοχή του στην παράσταση «Παρασκευή και 13» του Αντώνη Καλομοιράκη, στο θέατρο NOUS
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η καρδιά μου! Από πολύ μικρός είχα μια κλίση προς τις τέχνες, θέατρο, χορός, μουσική, ζωγραφική αλλά δυστυχώς για εμένα, οι γονείς μου πίστευαν ότι αν ακολουθούσα αυτό το δρόμο θα γινόμουν gay. Έτσι λοιπόν αντί για θέατρο, πιάνο και χορό που ήθελα να μάθω εκείνοι επέμεναν να με γράφουν σε αθλητικούς συλλόγους, μπάσκετ, taekwondo, κολύμβηση και άλλα. Δυστυχώς για εκείνους , έμαθα όλα όσα ήθελα από μικρός να μάθω και έγινα όλα όσα εγώ ονειρευόμουν και εκείνοι φοβόντουσαν!
Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Παρασκευή και 13» του Αντώνη Καλομοιράκη & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο μου, ήταν ο Αντώνης ο οποίος μου εξηγούσε ότι θα με χρειαζόταν να αντικαταστήσω έναν ηθοποιό στην παράσταση. Το έργο το είχα παρακολουθήσει ήδη ως θεατής και ήλπιζα ότι θα μου ζητούσε να κάνω την κομμώτρια, την οποία ερωτεύεται και έχει ερωτικές σκηνές! Τελικά ήθελε να κάνω αντικατάσταση στο ρόλο του Θανάση, έναν νεαρό Δον Ζουάν της σημερινής επιφανειακής μας εποχής, κολλητό φίλο του κυρίου χαρακτήρα του έργου τον οποίο παίζει εκείνος!
Πόσο διαφορετική θα ήταν η καθημερινότητά μας, αν συνέβαιναν κάποιες «σκηνές» της παράστασης;
Η καθημερινότητα και ο κόσμος δεν απέχει και παρά πολύ! Η πραγματικότητα και το τι συμβαίνει στη σκηνή είναι δυο ίδια και ταυτόχρονα διαφορετικά πράγματα που το ένα έχει την ικανότητα να αλληλοεπιδρά με το άλλο! Τους χαρακτήρες αυτούς (του έργου) τους ξέρω καλά, τους έχω τρακάρει σε διαφορά application, κάποιοι έχουν κλάψει στον ώμο μου, και κάποιους άλλους τους έχω ακόμα στη ζωή μου, άλλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι εκεί έξω! Η δουλειά που έχει κάνει ο Αντώνης είναι πολύ όμορφη και σκληρή, όπως και η ζωή ! Αυτό είναι και το μυστικό μιας σωστής κωμωδίας!
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Αντιλαμβάνομαι και νιώθω την μαυρίλα που υπάρχει αλλά και την ανάγκη του κόσμου για διασκέδαση. Αν κάτι μπορώ να υποσχεθώ λοιπόν, είναι μια μικρή διέξοδο, με άφθονο γέλιο!
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς και πόσο αγγίζει τον ψυχισμό σας το «χειροκρότημα» του θεατή;
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι για έναν άνθρωπο με ΔΕΠΗ, που καταφέρνει με ένα μαγικό τρόπο να υπάρχει συγκεντρωμένος στη ζωή του μόνο στη σκηνή, το «σανίδι» είναι κάτι ζωτικής σημασίας ! Ένας ασφαλής χώρος λατρείας! Όπως κάποιοι έχουν μια εκκλησία η ένα ναό ! Έτσι εγώ το θέατρο ! Και αν το θέατρο είναι η εκκλησία τότε το χειροκρότημα είναι οι προσευχές!
Θα σας δούμε και κάπου αλλού φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Μαζί με το «Παρασκευή και 13» είμαι και στη παράσταση της ομάδας μου «Αυτή κι Αυτοί» στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη όπου ανεβάζουμε για δεύτερη χρόνια Την «Κυριακή έχουμε γάμο», ένα Ξανθουλικό λαογραφικό μυθιστόρημα. Μια δουλειά για την οποία καμαρώνω πολύ. Ταυτόχρονα έχουμε βάλει μπρος για την επόμενη δουλειά μας! Διαλέγουμε ένα ελληνικό βιβλίο, το δραματοποιούμε και του δίνουμε ζωή. Αυτό μας αρέσει και ξέρουμε να κάνουμε!
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Μόλις δείτε τον Καλομοιράκη να παίζει θα καταλάβετε τι εννοώ!
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
