Κουβέντα στην «αυλή» μας, με τον ηθοποιό Κωνσταντίνο Καραμουσάλη με αφορμή την παράσταση: «Καφενείο - ΤΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ», του Μιχάλη Σπέγγου, σε σκηνοθεσία Στέλιου Καλαθά, στο Από Μηχανής Θέατρο.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με αυτή την παράσταση;
Καλησπέρα, πρώτα απ’ όλα είναι ένα έργο ελληνικό, που δεν έχει ξανανέβει στην σκηνή! Αυτό είναι ένα στοίχημα για εμένα. Και κατά δεύτερον, η συνεργασία με την ομάδα Γέφυρα, που είχα την τύχη να συνεργαστώ και παλιότερα.
Ποιο ρόλο ενσαρκώνετε και ποιο συναίσθημα κυριαρχεί μέσα σας, κατά τη διάρκεια της παράστασης;
Ενσαρκώνω τον Κόλλια, έναν άνθρωπο ήπιων τόνων, που θέλει να περνάει απαρατήρητος, αλλά αν είχε τη δύναμη θα τους πατούσε όλους. Ίσως γιατί δεν είχε το σεβασμό που του άρμοζε. Αυτό που εκλαμβάνω εγώ μέσα από τον ρόλο είναι ένα αίσθημα μη σεβασμού.
Θα μπορούσε το Καφενείο «ΤΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ» να είχε έναν διαχρονικό χαρακτήρα;
Νομίζω, ότι, οποιοδήποτε έργο αναφέρεται στο Επέκεινα, έχει μέσα του διαχρονικότητα. Άλλωστε, το δικό μας Καφενείο, όπως και όλα τα καφενεία, είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας.
Υπάρχει κάτι το «λυτρωτικό» μέσα σ’ αυτή την παράσταση;
Υπάρχει ίσως κάτι το λυτρωτικό, με την έννοια ότι μιλώντας για τον θάνατο, τον ξορκίζεις και τον αντιμετωπίζεις με άλλο μάτι.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Όσο για το μήνυμα στον υποψήφιο θεατή, από εμένα είναι: Περισσότερο θέατρο, λιγότερη οθόνη στην ζωή μας.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο για φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Όσο για τα άμεσα σχέδια, ετοιμάζουμε για δεύτερη χρονιά «Το ημερολόγιο ενός τρελού», του Γκόγκολ. Βέβαια, να σημειώσω, ότι τα σχέδια των περισσότερων ηθοποιιών, έχουν κάτι από επέκεινα.
Ποια ατάκα «λατρέψατε» σ’ αυτό το έργο;
«Και τί μένει στο τέλος; Ένα δάκρυ… ή ένα χαμόγελο, διαλέγεις και παίρνεις. Εγώ διάλεξα το χαμόγελο… και μ’ αρέσει να κάνω και τους άλλους να γελάνε».
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Υπάρχει ένα εισιτήριο για εσάς, αρκεί να κάνετε την κράτηση, πατώντας ΕΔΩ
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
