«Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα της Κάλλης», συντροφιά με την συγγραφέα Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη
Η αθωότητα της ψυχής μας, είναι αυτή που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής.
Ένα ταξίδι που ξεκινά από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που κάναμε όνειρα, πλάθαμε ιστορίες για το αύριο και γράφαμε τα πάντα στο «Ημερολόγιό» μας και μοιραζόμαστε τα μυστικά μας στο «Λεύκωμά».
Εσείς, είχατε λεύκωμα;
Το λεύκωμα στην εποχή των σχολικών μου χρόνων, την περίοδο της εφηβείας μου, ήταν κάτι σαν μόδα. Ένα ερωτηματολόγιο που γύριζε από χέρι σε χέρι και μέσα του έκρυβε τις πιο κρυφές επιθυμίες των νεανικών μας χρόνων. Όχι μόνο εγώ, άλλα τα περισσότερα κορίτσια της τάξης μου, είχαν την τύχη να σφαλίσουν μέσα σε ένα τέτοιο τετράδιο, αναμνήσεις γραμμένες από στυλό με άρωμα γιασεμί.
Ποια ήταν η αγαπημένη σας ερώτηση;
Εκείνη την περίοδο εστιάζαμε περισσότερο στην ερώτηση «τι εστί έρως;» και «τι είναι το φιλί». Σήμερα όταν το ξανακοιτώ συγκινούμαι και χαμογελώ με κάθε ερώτηση.
Πως ήταν το παιδικό σας δωμάτιο;
Γεμάτο αφίσες αγαπημένων ηθοποιών και τραγουδιστών. Επειδή μοιραζόμουν το δωμάτιο με τις δύο αδερφές μου, θυμάμαι ότι ποτέ δεν μου έφτανε ο χώρος για να κολλάω όσες αφίσες ήθελα.
Ποια περιοδικά διαβάζατε;
Επειδή μιλάμε για την περίοδο εκείνη, την Σούπερ Κατερίνα. Από εκεί προμηθευόμουν και τις αφίσες που κοσμούσαν το δωμάτιο μου.
Ποιο ήταν το επάγγελμα που θέλατε να κάνετε;
Πάντα ήθελα μέσα από το επάγγελμα μου, να μπορώ να βοηθώ τους ανθρώπους. Η ψυχολογία ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Για κάποιο λόγο η ζωή με πήγε αλλού. Όμως είμαι της άποψης ότι ποτέ δεν είναι αργά, για να κάνεις όσα αγαπάς.
Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που γράψατε;
Το πρώτο μου βιβλίο ήταν «Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας», που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις Ωκεανός. Μια ιστορία που διαδραματίζεται στην γενέτειρα μου την Μυτιλήνη, στο χωριό του μεγάλου μας λογοτέχνη Στρατή Μυριβήλη.
Θυμάστε την πρώτη παρουσίαση βιβλίου σας;
Και βέβαια. Δεν θα μπορούσα να την ξεχάσω. Ήταν στην πόλη μου την Μυτιλήνη, στο βιβλιοπωλείο Book and Art. Παρόλη την ευγένεια και την γλυκύτητα της οικοδέσποινας, το άγχος μου ήταν τόσο μεγάλο που είχα γράψει τα λόγια μου σε χαρτί, καθώς ήμουν σίγουρη ότι δεν θα θυμόμουν τίποτα από όσα ήθελα να πω. Μόλις το βιβλιοπωλείο γέμισε από φίλους, αγαπημένους ανθρώπους και συγγενείς, ο φόβος και το άγχος έφυγαν στην στιγμή.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Είναι πολλά. Στην κορυφή όμως βρίσκεται, το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη.
Ποια ήταν η αγαπημένη σας ταινία στα εφηβικά σας χρόνια;
Στα εφηβικά μου χρόνια με θυμάμαι ν’ ακούω περισσότερο μουσική. Από ταινίες όμως ξεχώριζα το «Dirty dancing» με τον Patrick Swayze
Σινεμά ή θέατρο;
Αγαπώ και τα δύο. Ίσως λίγο παραπάνω το θέατρο, για την αμεσότητα του και για τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχεις σαν θεατής, βιώνοντας στο έπακρο τα συναισθήματα και την συγκίνηση που σου μεταφέρει ο ηθοποιός.
Τηλεόραση παρακολουθούσατε; Ποιο ήταν το αγαπημένο σας σίριαλ;
Το «Λόγω Τιμής». Η προβολή του συνέπεσε την περίοδο που τελείωνα το Λύκειο και τους προβληματισμούς, τους έρωτες και τα πάθη των πρωταγωνιστών, τα βίωνα σαν κομμάτι της ζωής μου.
Αναμνήσεις ή όνειρα; Σε ποιο από τα δύο υπήρχαν περισσότερες αναφορές;
Αυτό που μας μένει στο τέλος είναι οι αναμνήσεις. Είναι η βιβλιοθήκη μας. Από εκεί αντλούμε το υλικό που καθορίζει μετέπειτα την ψυχολογία μας, την ισορροπία μας. Είμαστε τυχεροί άνθρωποι, αν έχουμε κατορθώσει να γεμίσουμε την βιβλιοθήκη μας με όμορφες αναμνήσεις, κυρίως παιδικές, είναι αυτές που δεν ξεχνιούνται ποτέ και όταν ξεχαστούν, πάντα υπάρχει λόγος που γίνεται.
Ποια ευχή κάνατε, πριν πέσετε για ύπνο;
Να είναι καλά η οικογένεια μου. Την κάνω ακόμα και σήμερα.
Περιγράψτε μας μια όμορφη ιστορία από τα παιδικά σας χρόνια… Την έχετε βάλει σε κάποιο βιβλίο σας;
Είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια και οι αναμνήσεις μου είναι πολλές. Είχα την τύχη να είμαι από τα παιδιά που μεγάλωσαν στις αλάνες και στις γειτονιές και χόρτασα παιχνίδι και ξεγνοιασιά. Μπορεί να μην έχω βάλει κάποια από τις ιστορίες μου στα βιβλία μου, άλλα έχω βάλει εικόνες, χρώματα και μυρωδιές. Η ωραιότερη ανάμνηση ήταν η γέννηση της μικρής μου αδερφής. Όταν την πρωτοείδα, η μητέρα μου είχε κρύψει κάτω από τα σεντονάκια της ένα ζευγάρι κόκκινα λούστρινα παπουτσάκια. Τα λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Ακόμη και σήμερα είναι μια από τις πιο φωτεινές αναμνήσεις μου.
Ονομάζομαι Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη.
Γεννήθηκα και κατοικώ στο όμορφο νησί της Λέσβου, όπου γη και αέρας πλέκουν τις πιο όμορφες ιστορίες. Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, άλλα η μεγάλη μου αγάπη είναι η συγγραφή.
Το 2015 παρουσίασα στο κοινό το πρώτο μου μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Το Άσπρο Φόρεμα της Θάλασσας», μια ιστορία που διαδραματίζεται στη γενέτειρά μου τη Μυτιλήνη, στο χωριό του μεγάλου μας λογοτέχνη Στρατή Μυριβήλη.
Δύο χρόνια αργότερα, από τον ίδιο εκδοτικό, ακολουθεί το δεύτερο μυθιστόρημά μου «Κάτω από το Φως του Αποσπερίτη», που βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Το 2020 από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, κυκλοφόρησε το τρίτο μου μυθιστόρημα, με τον τίτλο «Ρωγμή», ένα βιβλίο που μιλά για την δύναμη του μυαλού και του υποσυνειδήτου.
https://www.youtube.com/watch?v=0ghHqg6VBAk
Έχω βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τα διηγήματα «Στη Δύση του Ηλίου» και «Μαργαρίτα».
(Για τον aylogyros news & την Καλλιόπη Γραμμένου)
