«Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα της Κάλλης», συντροφιά με την συγγραφέα Έφη Φλωτσίου
Η αθωότητα της ψυχής μας, είναι αυτή που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής.
Ένα ταξίδι που ξεκινά από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που κάναμε όνειρα, πλάθαμε ιστορίες για το αύριο και γράφαμε τα πάντα στο «Ημερολόγιό» μας και μοιραζόμαστε τα μυστικά μας στο «Λεύκωμά».
Εσείς, είχατε λεύκωμα;
Βέβαια στο Γυμνάσιο. Αν δεν είχες λεύκωμα ήσουν ξενέρωτη. Θυμάμαι με τις συμμαθήτριές μου περιμέναμε πως και τι, να μας το επιστρέψουν να δούμε τι μας γράφανε. Περισσότερο μου άρεσε όταν το ανακάλυψα μετά από χρόνια σε ένα συρτάρι. Ήταν συγκινητικό, σε μια σελίδα ένα αποξηραμένο λουλούδι που είχε κολλήσει μια φίλη μου. Ήταν σαν να ξύπνησε ο χρόνος που κοιμόταν μέσα στις σελίδες.
Ποια ήταν η αγαπημένη σας ερώτηση;
Αυτό το... «Τι είναι ο έρωτας για σένα…» Είχε πλάκα γιατί προσπαθούσαμε από τις απαντήσεις να δούμε ποια ήταν ερωτευμένη, ή ποια προσπαθούσε να αποφύγει να καρφωθεί.
Πως ήταν το παιδικό σας δωμάτιο;
Είμαστε πολλά αδέρφια και το δωμάτιο ήταν κοινόβιο. Κυρίως θυμάμαι να μαλώνω με τα αγόρια για να κάνουν ησυχία. Ήταν πολύ όμορφα όμως.
Ποια περιοδικά διαβάζατε;
Διάβαζα μανιωδώς Μικρό Σερίφη, Μπλεκ, Αστερίξ και Οβελίξ, και πολλά αστυνομικά. Δεν μου άρεσαν τα κοριτσίστικα περιοδικά.
Ποιο ήταν το επάγγελμα που θέλατε να κάνετε;
Ήθελα να γίνω κοινωνική λειτουργός. Με φανταζόμουν πάντα να βοηθάω τον κόσμο.
Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που γράψατε;
Ήταν «Τα 3 Κλειδιά της Προσωπικής Ανάπτυξης», από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Αναφέρεται στη σημασία της ανάληψης ευθύνης, και πως ο καθένας μπορεί να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό του και να συμμετέχει στην δημιουργία της πραγματικότητας που ζει, χρησιμοποιώντας τρεις βασικούς πυλώνες, το κεφάλι, τα χέρια και την καρδιά, με οδηγό πάντα παγκόσμιες και διαχρονικές αρχές. Είναι ένα βιβλίο που οι αναγνώστες το αγάπησαν όχι μόνο σαν οδηγό ζωής, αλλά και για τις πολλές ιστορίες που συνοδεύουν τα κείμενα.
Θυμάστε την πρώτη παρουσίαση βιβλίου σας;
Ήταν στο ραδιόφωνο, πρώτη φορά και ήμουν πολύ αγχωμένη στην αρχή, αλλά ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος που είχε την εκπομπή, είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος και ένιωθα σαν να μιλάω σε ένα φίλο μου.
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας; Υπάρχει κάτι που περιμένουμε από εσάς;
Βέβαια. Αλλά επειδή είναι δύο τα «παιδιά», να δούμε ποιό θα βγει πρώτο…
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Η πιο δύσκολη ερώτηση. Τα βιβλία είναι μετά τα παιδιά μου ότι αγαπώ περισσότερο. Για αυτό ζητώντας συγνώμη από τα υπόλοιπα, θα πω ότι αγαπώ όλα τα βιβλία του Κωστή Παπαγιώργη.
Ποια ήταν η αγαπημένη σας ταινία στα εφηβικά σας χρόνια;
Το «Όσα παίρνει ο Άνεμος».
Σινεμά ή θέατρο;
Το καλό θέατρο.
Τηλεόραση παρακολουθούσατε; Ποιο ήταν το αγαπημένο σας σίριαλ;
Δεν έχανα καμία ασπρόμαυρη ελληνική ταινία. Και ένα σήριαλ του Φώσκολου «Οι ιερόσυλοι».
Αναμνήσεις ή όνειρα; Σε ποιο από τα δύο υπήρχαν περισσότερες αναφορές;
Όνειρα. Πάντα όνειρα. Και αυτά που έκανα για τη ζωή αλλά και όσα έβλεπα στον ύπνο μου. Είχα απίστευτη περιέργεια να εξιχνιάσω το νόημά τους. Μέχρι που έπεσαν στα χέρια μου οι μελέτες του Γιούνγκ, και με βοήθησαν απίστευτα. Πιστεύω σε αυτό που λέει, ότι ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μόνο όταν έχει αισθητή γνώση της ασυνείδητης ζωής του, μέσα από τα όνειρά του και τα σύμβολά τους.
Ποια ευχή κάνατε, πριν πέσετε για ύπνο;
Να δω όμορφα όνειρα….
Περιγράψτε μας μια όμορφη ιστορία από τα παιδικά σας χρόνια… Την έχετε βάλει σε κάποιο βιβλίο σας;
Υπάρχει ένα μικρό διήγημα αδημοσίευτο. Το επισυνάπτω εδώ: Η ΚΟΥΚΛΑ
Δεν είχανε πολλά πράγματα . Είχαν μια μικρή κάμαρη, ένα κουζινάκι κι έναν ξυλόφουρνο στην αυλή, όπου πήγαιναν κι έρχονταν μαζί παιδιά, πρόβατα, κατσίκες και κότες. Η Εύα στόλιζε το τζάκι με κούκλες που έφτιαχνε από κοκκινόχωμα, και ονειρευόταν να αποκτήσει μια αληθινή.
Εκείνη τη χρονιά στο σχολείο στείλανε δώρα. Από την νέα Κυβέρνηση είπε ο δάσκαλος. Βιβλίο για όλους, αυτοκίνητο για τα αγόρια και κούκλα για τα κορίτσια. Τα μοίρασε το πρωί, με την παρατήρηση κανείς να μην τολμήσει να ανοίξει τα πλαστικά κουτιά. Γιατί αλίμονό του.
Η Εύα κοιτούσε την κούκλα απ΄ το διάφανο πλαστικό και δάκρυα χαράς έτρεχαν στα μάτια της. Ήταν πολύ πιο όμορφη από όσο την είχε φανταστεί. Δεν άντεχε ως το σχόλασμα. Ήθελε να την πιάσει στα χέρια της τώρα. Τον μισούσε βαθιά αυτόν τον δάσκαλο με τις ιδέες του. Τι νόημα είχε μια φυλακισμένη κούκλα. Εξάλλου δική της ήταν. Δεν του έπεφτε λόγος. Απλά όταν θα άρχιζε να φωνάζει και να ωρύεται μ αυτούς που δεν διάβασαν, θα άνοιγε το κουτί και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Το κρατς ακούστηκε σαν κεραυνός ακριβώς την ώρα που ο δάσκαλος κατακόκκινος απ΄ την ταραχή του σταμάτησε να φωνάζει. Το αίμα της πάγωσε. Τα παιδιά έμειναν κοκαλωμένα με τρομάρα κι απορία.
Το πρώτο χαστούκι τη ζάλισε. Τα επόμενα δεν τα καταλάβαινε καν. Το δόντι της που κουνιόταν έπεσε πάνω στο βιβλίο της ανάγνωσης μαζί με αίμα. Το φόρεμα της κούκλας γέμισε πιτσιλιές αίμα. Έτσι να μάθεις να ακούς και να σέβεσαι είπε ο δάσκαλος και φώναξε διάλλειμα.
Τα παιδιά έκαναν κύκλο γύρω της στο προαύλιο. Τη θαύμαζαν. Έλεγαν πως κάτι έπρεπε να του σκαρώσουν να μάθει να βαράει. Ο χαζός. Ακούς εκεί. Μα η Εύα δεν ένιωθε πόνο πια. Μόνο στεναχώρια για το αίμα στο φόρεμα της κούκλας και μια απέραντη ευτυχία μαζί. Τα καταφέραμε σκεφτόταν. Δεν φοβηθήκαμε.
Η Έφη Φλωτσίου είναι στέλεχος της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού της εταιρείας ΕΥΔΑΠ. Είναι επίσης Life & Business Coach Inspirational Certified Coach (ICC) της Inspirational Coaching & Mentoring (ICM) Academy. Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος κυκλοφορεί το βιβλίο της «Τα 3 Κλειδιά της Προσωπικής Ανάπτυξης».
(Για τον aylogyros news & την Καλλιόπη Γραμμένου)
