Η αθωότητα της ψυχής μας, είναι αυτή που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής. Ένα ταξίδι που ξεκινά από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που κάναμε όνειρα, πλάθαμε ιστορίες για το αύριο και γράφαμε τα πάντα στο «Ημερολόγιό» μας και μοιραζόμαστε τα μυστικά μας στο «Λεύκωμα».
Η συγγραφέας Ειρήνη Βαρδάκη, μας δίνει τις δικές της απαντήσεις…
Εσείς, είχατε λεύκωμα και ποια ήταν η αγαπημένη σας ερώτηση;
Ναι, νομίζω όλοι είχαμε τότε. Θυμάμαι μόνο ότι αγαπούσαμε περισσότερο τις πιο αστείες ερωτήσεις.
Πως ήταν το παιδικό σας δωμάτιο;
Πνιγμένο στα παιχνίδια και στα βιβλία. Σίγουρα ήταν περισσότερα τα παιχνίδια. Κάποια τα έχω ακόμη και τώρα, όπως τα αγαπημένα μου πόνυ.
Ποια περιοδικά διαβάζατε και ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο;
Δεν διάβαζα περιοδικά, παρότι κάποια έκαναν θραύση τότε. Όσο για τα βιβλία, νομίζω ότι ερωτευόμουν τα περισσότερα που έπεφταν στα χέρια μου. Κάθε επόμενο έκλεβε από το προηγούμενο. Νομίζω τότε ξεχώρισα το “Έγκλημα και Τιμωρία”.
Ποιο ήταν το επάγγελμα που θέλατε να κάνετε;
Δεν υπήρχε καμία σταθερότητα στις επιλογές μου. Βαριόμουν πανεύκολα το οτιδήποτε. Πιο έντονα θυμάμαι να θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική. Ακούγεται αστείο μα και βαθιά ρομαντικό. Είναι η ηλικία εκείνη που πιστεύεις ότι έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τον κόσμο.
Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που γράψατε και τι θυμάστε από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου σας;
Πρώτο βιβλίο ήταν η “Κρυσταλλία”. Το έγραψα σε πολύ μικρή ηλικία. Έμεινε στο συρτάρι, και εκδόθηκε πολλά χρόνια αργότερα. Την πρώτη παρουσίαση την θυμάμαι με νοσταλγία, παρά το άγχος και την αμηχανία.
Ποια ήταν η αγαπημένη σας ταινία στα εφηβικά σας χρόνια;
Είμαι γεννημένη τη δεκαετία του 80. Οπότε καταλαβαίνεις ότι λάτρευα το star wars, το stand by me -για μένα ήταν πολύ καλύτερο από goonies- και τον αγαπημένο ΕΤ.
Σινεμά, θέατρο ή τηλεόραση και γιατί;
Θέατρο. Δεν υπάρχει γιατί. Απλώς θέατρο.
Αναμνήσεις ή όνειρα; Σε ποιο από τα δύο υπήρχαν περισσότερες αναφορές;
Αισθάνομαι ότι έχει να κάνει με την ηλικία. Μικροί ζούμε με τα όνειρα μας. Τα περισσότερα φαντάζουν εφικτά ή έστω επιθυμητά, χωρίς να είναι πραγματικά. Δεν σπαταλάς χρόνο στις αναμνήσεις γιατί δεν έχεις πολλές. Οι αποθήκες είναι σχεδόν άδειες. Έπειτα γεμίζουν. Εικόνες, στιγμές, πρόσωπα -ειδικότερα πρόσωπα-. Από την άλλη τα όνειρα λιγοστεύουν. Δεν έχεις πια άγνοια κινδύνου. Έχεις ήδη σπάσει τα μούτρα σου αρκετές φορές, ξέρεις ότι υπάρχουν όρια, ότι υπάρχουν ανέφικτα, και εκείνα που επιθυμούσες κάποτε, δεν τα επιθυμείς πια. Είναι απλά μαθηματικά. Άδικα μεν, αλλά… μαθηματικά.
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;
Δουλεύω μια δυνατή ιστορία.
Η Ειρήνη Βαρδάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Στα μυθιστορήματά της το έγκλημα έρχεται σε ένα ιδιάζον γκρο πλαν, με το ψυχολογικό θρίλερ να αποκαλύπτει διαρκώς νέες, διαφορετικές πτυχές του. Επίσης, διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε τρεις συλλογές αστυνομικών διηγημάτων, ενώ στην πιο πρόσφατη συμμετείχε με τον βραβευμένο Σουηδό συγγραφέα Arne Dahl.
Για τον aylogyros news & την Καλλιόπη Γραμμένου
