Η Κλαίρη Θεοδώρου, μας αποκαλύπτει τα όσα δεν γνωρίζουμε για το βιβλίο της «Ο βασιλιάς πεθαίνει πάντα τελευταίος»

Η Κλαίρη Θεοδώρου, μας αποκαλύπτει τα όσα δεν γνωρίζουμε για το βιβλίο της «Ο βασιλιάς πεθαίνει πάντα τελευταίος»

Εμείς διαβάζουμε, γράφουμε την κριτική μας, αλλά και ρωτάμε τον «δημιουργό», ώστε να μας αποκαλύψει τις «κρυφές» πτυχές του έργου του…

ΚΛΘ

ΚΡΙΤΙΚΗ: Ένα προσεγμένο και καλοδουλεμένο βιβλίο απ’ όλες τις πλευρές είναι το νέο δημιούργημα της Κλαίρης Θεοδώρου, σε βαθμό που αρκετές φορές αισθάνεσαι πως σου κόβεται η ανάσα από την αγωνία.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν λειτουργεί εκτός πλαισίου, μιας και από την αρχή μέχρι το τέλος υπάρχει πλάνο δράσης – αντίδρασης – ανατροπών, με κυρίαρχο στοιχείο την ένταση και το άρωμα του μυστηρίου.

Οι ήρωες «εισβάλουν» στο βιβλίο για κάποιον συγκεκριμένο λόγο και αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους, μέχρι να δοθεί η λύση, με πλήρη καταγραφή, των ψυχικών αποθεμάτων τους… σε βαθμό που μας μαγνητίζουν και μας παρασύρουν σ’ ένα τρελό παιχνίδι «αναζητήσεων».

Διαβάστε το και αφήστε τη σκέψη σας ελεύθερη να πλανάτε πάνω από τη «σκακιέρα» της ιστορίας…   

κλαιρη

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο; Ένα έξυπνο αστυνομικό μυθιστόρημα… που δεν σας κρύβω, με ξάφνιασε ευχάριστα. 

Έμπνευση, λαχτάρα, εσωτερική ανάγκη; Ειλικρινά δεν ξέρω ούτε εγώ η ίδια καλά καλά πού να το αποδώσω… Η αλήθεια είναι πως αγαπώ την αστυνομική λογοτεχνία. Ίσως λοιπόν να μην είχα τολμήσει απλά ακόμα να δοκιμαστώ στο συγκεκριμένο είδος. Ίσως και να μην είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Ως τώρα…

Μιλήστε μας λίγο για το Βασιλιά… Ποιος πραγματικά είναι;

Ο Βασιλιάς είναι ο κεντρικός ήρωας στη best seller σειρά βιβλίων αστυνομικής λογοτεχνίας της διάσημης συγγραφέα Λούνα Μάρκος, της κεντρικής ηρωίδας μου δηλαδή. Το επίθετό του στα Γερμανικά -η ιστορία διαδραματίζεται στο Μόναχο- είναι König που σημαίνει Βασιλιάς. Ύστερα από είκοσι άκρως πετυχημένα βιβλία η Λούνα αποφασίζει να τον σκοτώσει, λαχταρώντας μία στροφή στη συγγραφική της καριέρα. Το κοινό εξαγριώνεται, απαιτεί τη νεκρανάστασή του και το παιχνίδι ξεκινά…

Παράλληλα βέβαια ο Βασιλιάς στο βιβλίο μου έχει και δεύτερη ταυτότητα, δεύτερη υπόσταση θα μπορούσε να πει κανείς.  Είναι οι πάντες και κανένας ταυτόχρονα. Άλλωστε σε αυτή την ιστορία κανείς και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Διότι ο Βασιλιάς πεθαίνει πάντα τελευταίος. Κάποιες φορές όμως δεν πεθαίνει και καθόλου…

Ποια η σχέση του αντιήρωα επιθεωρητή του βιβλίου σας, με τον «Βασιλιά» και σε τι εξυπηρετούν οι λίστες που υπάρχουν μέσα σ’ αυτό;

Ο αντιήρωας επιθεωρητής μου, ο Σπρίνγκερ (το άλογο στο σκάκι) είναι το άκρως αντίθετο του γεμάτου κλισέ «Βασιλιά», του ήρωα επιθεωρητή στα βιβλία της Λούνα Μάρκος δηλαδή. Ο Σπρίνγκερ είναι μίζερος, άχρωμος, άοσμος, βαθιά κομπλεξικός και μισογύνης. Παράλληλα όμως είναι μεθοδικός και ευφυής και οι λίστες είναι ο τρόπος να θέτει το μυαλό του σε κίνηση. Ως άνθρωπος λατρεύω τις λίστες, καταγράφω πάντα τα υπέρ και τα κατά πριν πάρω μια σοβαρή απόφαση. Αυτό το μάλλον ψυχαναγκαστικό χαρακτηριστικό μου λοιπόν το έχω αποδώσει στον Σπρίνγκερ. Νομίζω ότι του ταιριάζει γάντι!

Γιατί οι οικογενειακές ιστορίες, αυτές που «γράφονται» μέσα στους τέσσερις τοίχους, λέτε πως μπορούν να αποδειχθούν πιο τρομακτικές απ’ όλες;

Η οικογένεια και το σπίτι μας φέρουν -για μένα τουλάχιστον- την έννοια της φωλιάς. Είναι ο τόπος, στον οποίο πρέπει κανείς να αισθάνεται ασφαλής, το μέρος όπου μπορεί να καταφεύγει κάθε φορά που ο έξω κόσμος γίνεται ιδιαίτερα σκληρός, βίαιος και επικίνδυνος. Όταν λοιπόν κλείνει η πόρτα του σπιτιού μας και βρισκόμαστε μαζί με τα πιο κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα, τότε τα πάντα πρέπει να φαντάζουν πιο όμορφα και όλη η ασχήμια να εγκλωβίζεται έξω από την πόρτα. Τι γίνεται όμως, όταν το «τέρας» κρύβεται μέσα στη φωλιά; Όταν δεν υπάρχει κανένας τόπος να κρυφτείς, ούτε ένας άνθρωπος να πιστέψεις; Τότε οι τέσσερις τοίχοι γίνονται η πιο τρομαχτική και σκοτεινή φυλακή. Και η ελπίδα για απόδραση, ασφάλεια, σωτηρία πεθαίνει. Με άσχημο τρόπο…

 κλαιρη1

Είναι τελικά οι επιλογές μας αυτές που καθορίζουν την πορεία της ζωής μας;

Σε μεγάλο βαθμό, ναι! Σε συνδυασμό βέβαια με τον παράγοντα «τύχη» που κανείς πρέπει να είναι αφελής, αν επιλέγει να τον αγνοήσει.

Τι θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό σας το βιβλίο;

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται η δική μου προτροπή… Τα βιβλία βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους προς τα χέρια και τις καρδιές  εκείνων που τους αρμόζουν. Και για να ξαναγυρίσω στο προηγούμενο ερώτημα, εδώ έχουμε να κάνουμε και πάλι με τις προσωπικές μας επιλογές, την τύχη και λίγη από αυτή την απίστευτη μαγεία που κρύβει το κάθε βιβλίο μέσα του…

(Φωτογραφίες της συγγραφέως - Copyright Βάσω Μαραγκουδάκη)

 

Παύλος Ανδριάς, για τον aylogyrosnews



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35