Εμείς διαβάζουμε, γράφουμε την κριτική μας, αλλά και ρωτάμε τον «δημιουργό», ώστε να μας αποκαλύψει τις «κρυφές» πτυχές του έργου του…
ΚΡΙΤΙΚΗ: Μια αληθινή ανθρώπινη ιστορία που κάτω από την επιφάνειά της κρύβει ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί, είναι αυτό το νέο δημιούργημα της συγγραφέως, που μας κερδίζει από τις πρώτες αράδες του.
«Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον...» λέει ο λαός μας και πάνω σ’ αυτό το «οικοδόμημα» στήθηκε μια ιστορία που οι ήρωες καλούνται να λειτουργήσουν ευεργετικά για όλους εμάς, μιας και τα όσα βιώνουν είναι κομμάτια της ζωής όλων μας.
Ο λόγος της ευθύς και συγκροτημένος, η πλοκή δυναμική και καλοδουλεμένη και όσο για τους «πρωταγωνιστές», μάρτυρες των όσων πισωγυρισμάτων η ζωή τους προστάζει να κάνουν.
Μια αληθινή ιστορία που πραγματικά αξίζει να διαβαστεί…
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Πρόκειται για μία αληθινή ιστορία που από την πρώτη στιγμή που την άκουσα με συγκλόνισε. Η συνειδητοποίηση ότι τα απωθημένα μας μοιάζουν με ένα ηφαίστειο, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να εκραγεί και να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα του, ήταν αυτή που με ώθησε να γράψω το βιβλίο.
Είναι το απωθημένο φυγείν αδύνατον ή όλα είναι δημιούργημα των δικών μας φόβων ή εμμονών;
Αυτό είναι το βασικό δίλημμα στο οποίο επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο μου. Οι πραγματικοί ήρωές μου είχαν συγκεκριμένες απόψεις για το θέμα αυτό και εγώ όφειλα να τις σεβαστώ όλες. Νιώθω ότι τα κατάφερα, αφού ο κάθε αναγνώστης βγάζει το δικό του συμπέρασμα διαβάζοντας το βιβλίο μου.
«Οι απωθημένοι έρωτες, είναι σαν εύφλεκτο αέριο…», λέτε σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτούς.
Οι απωθημένοι έρωτες, όπως τους βίωσαν οι ήρωες του βιβλίου μου, λειτουργούν σαν άγκυρες που δεν σε αφήνουν ποτέ να συνεχίσεις το ταξίδι σου σε μακρινές θάλασσες. Η προσωπική μου θέση ωστόσο είναι ότι δεν υπάρχουν απωθημένοι έρωτες. Όπως γράφω «ο έρωτας δεν είναι φαντασίωση, ούτε εμμονή. Ο έρωτας είναι πράξη. Είναι παρουσία, άγγιγμα, χαρά, πόνος. Ο έρωτας είναι αλήθεια».
Πόσο «σκοτεινή» μπορεί να είναι η ψυχή ενός ανθρώπου;
Κατράμι. Η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να αγγίξει το πιο βαθύ, το πιο απόλυτο μαύρο χρώμα, όπως μπορεί να φτάσει και στο πιο λαμπερό, εκτυφλωτικό φως.
Τα «θέλω», με το πέρασμα των ετών αλλάζουν και «μεταλλάσσουν» τον άνθρωπο, ανάλογα με το φύλλο και την ψυχοσύνθεσή του. Πιστεύετε πως διαφέρουν μεταξύ γυναίκας και άνδρα;
Η επαφή μου με την πραγματική ηρωίδα του βιβλίου μου, με δίδαξε ότι τα ανεκπλήρωτα «θέλω» αφήνουν διαφορετικά χνάρια στα δύο φύλλα. Οι γυναίκες τα μαζεύουμε μέσα μας και παίρνουμε πιο δύσκολα την απόφαση να τα ζήσουμε, όταν όμως αυτό συμβεί τότε τα απολαμβάνουμε χωρίς όρια. Οι άντρες, από την άλλη, καλύπτουν τα «θέλω» τους με μεγαλύτερα στρώματα εγωισμού, συχνά επιχειρούν να τα αποδομήσουν ή να τα απαξιώσουν και αν φτάσει η στιγμή της αναμέτρησης μαζί τους, η σύγκρουση είναι μετωπική.
Είναι τελικά οι επιλογές μας αυτές που καθορίζουν την πορεία της ζωής μας;
Θα σας απαντήσω με ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου: «Τις ζωές μας τις καθορίζουν οι δυσκολίες. Ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε είναι αυτός που μας στιγματίζει ή μας οδηγεί στην ευτυχία».
Τι θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό σας το βιβλίο;
Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί «Το απωθημένο φυγείν αδύνατον» έχει αγαπηθεί δυνατά, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, από τόσους πολλούς αναγνώστες, αλλά δεν θα προτρέψω κανέναν να το διαβάσει. Πιστεύω πως στην ουσία, τα βιβλία επιλέγουν τους αναγνώστες τους και όχι το αντίστροφο.
Παύλος Ανδριάς, για τον aylogyrosnews
