Οι ξεχωριστοί ΓΙΑΓΚΙΝΗΔΕΣ μας συστήθηκαν πριν από λίγους μήνες όταν αποφάσισαν να μοιραστούν την αγάπη τους για τα ρεμπέτικα παίζοντας μουσική αρχικά στα στενά της Θεσσαλονίκης και πολύ γρήγορα σε μεγάλα φεστιβάλ και μουσικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέσα από τους ίδιους, η νέα γενιά μαθαίνει κι εκείνη τους θησαυρούς του ρεμπέτικου και δίνουν σε αυτά τα τραγούδια νέα πνοή και ενέργεια!
Οι Γιαγκίνηδες όμως δεν μένουν μόνο εκεί αλλά δημιουργούν με σεβασμό, μεράκι και κέφι και δικά τους, πρωτότυπα τραγούδια, στα βήματα των παλαιότερων δασκάλων τους.
Πρώτο δείγμα, που ήδη έχει αγαπηθεί από το πολυπληθές νεανικό κοινό τους είναι η «Καταφερτζού»! Σε στίχους και μουσική του Σπύρου Ζήση και του Παναγιώτη Σικλαφίδη η «Καταφερτζού» μας μιλά με ένα γλυκόπικρο χιούμορ για το αδιέξοδο μίας σχέσης δύο διαφορετικών χαρακτήρων.
Ακούστε το τραγούδι και δείτε το video clip ΕΔΩ
...και το lyric video ΕΔΩ στο YouTube
Έπαιξαν οι μουσικοί Σπύρος Κουρουμπέτσης στα κρουστά, Μυρτώ Σταυρακίδου-Ζάχου στο βιολί, Δούκας Σισκόπουλος στο μπάσο και οι Γιαγκίνηδες στις φωνές, στο μπουζούκι και στην κιθάρα. Η μίξη και το master έγιναν από τον Σπύρο Χατζηκωνσταντίνου (woodroom studio) και οι ηχογραφήσεις από τον Δούκα Σισκόπουλο (music temple studio), το γύρισμα και το μοντάζ του video clip έγιναν από τον Στέφανο Ράπτη ενώ το εξώφυλλο και τα γραφιστικά στο video lyric από την Φαίη Λυγνού.
Ακολουθήστε τους Γιαγκίνηδες στα social media:
- Instagram: https://www.instagram.com/giagkinides/
- Facebook: https://www.facebook.com/giagkinides
- YouTube: //www.youtube.com/@giagkinides">https://www.youtube.com/@giagkinides
Στίχοι
Αν δεν ξέρεις τι ζητάς θα στο βρει εκείνη μονομιάς
Κι άμα όντως κάτι θες θα σ' αλλάξει γνώμη τρεις φορές
Άκου συμβουλή, άσε τη δουλειά σου τη σκληρή
Κοίτα κατά εδώ, μόνος μες στο κρύο τραγουδώ
Δεν ταιριάξαμε όμορφη καταφερτζού, ήθελες να φτάσεις ως τα αστέρια
Κι εγώ είχα μια μόνο έγνοια στο νου, να πίνω κρασί τα μεσημέρια
Αυτή έψαχνε πολλά κι εγώ ήθελα ούζα στου Θωμά
Ζήταγε προαγωγή κι εγώ να γυρνάω ως το πρωί
Εσύ το πιοτό το 'χεις για το χείριστο κακό
και καλοπερνάς μόνο όταν κάποιον ξεγελάς
Πονηρή σαν αλεπού μα όταν την βολεύει σουρλουλού
Και το μάτι το σχιστό το 'χει για αντιπερισπασμό
Τώρα η ζωή σ' έχει φέρει εκεί που θες εσύ
Χρήμα κι ομορφιά μα τι σου 'χει μείνει στην καρδιά
