Το νέο βιβλίο της Φώτως Σκορδά με τίτλο «Το πέρασμα των αγγέλων» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Το εξώφυλλο έχει σχεδιάζει η Μαρία Μανουρά.
Τη δόση του την είχε ονομάσει «Ευτύχω» και της μιλούσε σαν να ήταν η πιο όμορφη γυναίκα στο σύμπαν.
«Σας παρακαλώ, δώστε μου κάτι» έλεγε, όταν άπλωνε το χέρι του ζητιανεύοντας. «Όχι για μένα, για την Ευτύχω».
Αλλά, λένε, πως η αγάπη από το μίσος είναι μια ανάσα δρόμος.
Όσο την αγαπούσε, άλλο τόσο τη μισούσε. Γρήγορα η «Ευτύχω» έγινε «Δυστύχω»...
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε άγγελοι.
Κάποιες φορές, στο πέρασμά μας από τη γη, χάνουμε τα βήματά μας και βαδίζουμε σε δρόμους με πολύ πόνο.
Τότε χρειαζόμαστε κάποιον άλλον άγγελο να μας δείξει τον δρόμο και να μας βοηθήσει να πετάξουμε πάλι ψηλά…
Αποκτήστε το εδώ:
https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/to-perasma-twn-aggelwn
Η Φώτω Σκορδά γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει το μεταπτυχιακό της στη Γαλλική Ακαδημία με αντικείμενο τον Πολιτισμό Τέχνης. Εργάζεται ακατάπαυστα χωρίς διακοπές, αλλά δηλώνει ως επάγγελμα Μάνα.
Οι παιδικές της αναμνήσεις αναβλύζουν κανέλα και γαρύφαλλο, δαντέλες και γιασεμιά. Πώς αλλιώς; Αφού η γιαγιά κι ο παππούς της ήρθαν πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Θυμάται ανοιχτές εξώπορτες, πιάτα που πηγαινοέρχονταν στη γειτονιά για «μεζέ», ανθρώπους να πίνουν τον καφέ τους το απογευματάκι κάτω απ’ το μεγάλο πεύκο. Το είχε φυτέψει ο παππούς, όταν έφτασαν στην ασφάλεια της Αττικής γης. «Όπως θα στεριώσει αυτό», έλεγε, «έτσι να στεριώσει κι η ζωή μας εδώ».
Όταν γέννησε τον γιο της, άρχισε να του αφηγείται «τα δικά μας παραμύθια». Αυτά κάποτε μπήκαν στο χαρτί: Η Ονειρούπολη (4 τίτλοι), Η Καίτη και εκπαιδευτικές-ψυχαγωγικές κασέτες «Αν Ήμουν Αλφαβήτα», «Το Ένα, Δύο, Τρία Μπρος», «Τα Ζώα Τραγουδούν» [εκδ. Ατλαντίς]. Το Πρώτο Πάσχα, Τα Μεγαλύτερα Θαύματα Γίνονται στην Καρδιά μας, Το Ψυχοψιχουλάκι [εκδ. Ακρίτας]. Κλέφτης του Παραδείσου [εκδ. Κυριακίδης]. Μελικαλίκα [εκδ. Ατέρμονον]. Στις προσευχές της είναι πάντα η επιθυμία να γράψει το επόμενο βιβλίο. Πότε την ακούει ο Θεός, πότε όχι…
Ζει στο ίδιο προσφυγικό σπίτι με την αυλή, τις ευωδιές του και τη μεγάλη κληρονομιά: τα πολύχρωμα μωσαϊκά που είχε φτιάξει ο παππούς – γερασμένα πλέον κι αυτά, μοναδικά όμως για τις ζωές που πέρασαν στην ιστορία του. Κοιτάζει, σήμερα, όλα αυτά τα σημαντικά «ασήμαντα πράγματα» και σκέφτεται πως η Ζωή μάλλον είναι μια εγωίστρια που θέλει να της κλέβει συνέχεια, σαν τον Εγώ και το Εγώ του, τις μυρωδιές των γιασεμιών της…
Ετοιμάζει το παιδικό site ΜΙΑΦΟΡΑΚΑΙΡΟΥΠΟΛΗ. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
