Όταν κάποτε ο Αμερικανός μουσικός Ricci Ruggier είχε πει ότι «ειδικός είναι εκείνος που κάνει όλα τ’ άλλα πράγματα χειρότερα», αρκετοί δεν συμφώνησαν μαζί του.
Στην εποχή μας όμως, αρκετός κόσμος θα συμφωνούσε μαζί του, καθώς κάθε λίγο και λιγάκι, όλο και κάποιος ειδικός κάνει την εμφάνισή του και μας αλλάζει τα φώτα.
Γέμισε ο κόσμος ειδικούς, λες και η κατάρα της κλωνοποίησης μας έχει βάλει για τα καλά στο μάτι.
Όπου κι αν κοιτάξεις, ειδικούς βλέπεις και κάνοντας ξόρκια προσπαθείς να τους αποφύγεις, για να μην σου καταστρέψουν τη ζωή.
Ειδικός σου λέει για τους σεισμούς, τους λιμούς και τους καταποντισμούς. Ειδικός για τη θρησκεία, τη μαγεία, τη βλακεία. Ειδικός για τα πουλιά, τα κοτόπουλα τα παπιά. Ειδικός για τη μοιχεία, τη ληστεία και ιδιοφυΐα για τους νόμους και την κοινωνία.
Μα αν στ’ αλήθεια, έχουμε τόσους ειδικούς ανάμεσά μας, πρέπει να είμαστε το επίκεντρο του κόσμου. Πρέπει να λύνουμε και να δένουμε σ’ όλο τον πλανήτη και ακόμα παραπέρα.
Αλλά θα μου πεις, φυσικό δεν είναι! Από τη στιγμή που στο παρελθόν βγάλαμε τόσους φιλόσοφους, τι το παράξενο να έχουμε και τόσους ειδικούς. Ίσως είναι η φυσική εξέλιξη της ιστορίας.
Τι να πω! Έχω χάσει και τα αυγά και τα καλάθια. Το μόνο που αναρωτιέμαι συνεχεία και ζητάω και τη γνώμη των φίλων μου είναι, γιατί αυτή η χώρα κοντεύει να εξαφανιστεί από προσώπου γης με τόσους ειδικούς;
Και μη μου πεις ότι γι’ αυτό φταίνε οι δημοσιογράφοι, ότι δεν φέρουν μερίδιο ευθύνης, γιατί θα είσαι άδικος.
Από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει ειδικός, οφείλεις να τον ακούσεις. Το θέμα είναι τι θα πει. Αν πει κάτι σωστό και συγκροτημένο, πάει καλά. Δεκτό και σεβαστό. Αν τώρα αρχίζει και λέει μπαρούφες, τι να κάνεις. Να του αφαιρέσεις το λόγο; Άδικο απ’ τη στιγμή που είμαστε πολιτισμένος λαός και βασιλεύει η δημοκρατία.
Είναι η στιγμή που όλα ισοπεδώνονται και ο «ειδικός» λέει το κοντό του και το μακρύ του. Γιατί ο σωστός ειδικός, ξέρει τι πρέπει να πει και που πρέπει να σταματήσει. Ο μαϊντανός ειδικός, είναι αυτός που κάνει τη ζημιά και σκορπά τον πανικό και την καταστροφή.
Εκεί είναι που χρειάζεται να λειτουργήσει το ένστικτο μας. Η σωστή σύλληψη της πληροφορίας και της ενημέρωσης και όχι η άρπα κόλα επιφανειακή φυλάκιση της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας.
Για να δεις πόσο απλό είναι αυτό που λέω, ρίξε μια ανάγνωση στις επόμενες σελίδες και θα διαπιστώσεις πως μπορούν να μεταφραστούν βαρύγδουπα κείμενα, μελέτες και συμβουλές ειδικών, με μια νότα αισιοδοξίας, χιούμορ και χαλαρότητας.
Θυμήσου, ότι το κόμπλεξ είναι σύνδρομο των νεόπλουτων και των ανεγκέφαλων, που ευτυχώς είναι ελάχιστοι.
(απόσπασμα από το βιβλίο «Άντε και σας πίστεψα...» του Παύλου Ανδριά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ, Χ. Τρικούπη 31, τηλ. 210-3300443)
