Σήμερα που ο άνθρωπος, λόγω της τεχνολογίας και της επιστήμης, έχει προχωρήσει, βλέπει μόνο το μέλλον.
Από που ήρθε και όταν τελειώσει της ζωής του το ταξίδι, που θα πάει;
Ο Δημιουργός του σύμπαντος, ο Πλάστης και Θεός μου, όταν τέλειωσε το έργο Του στη γη, χώρισε τη θάλασσα και τα βουνά, τους κάμπους, τα λιβάδια, τον ουρανό, τα σύννεφα, τον ήλιο, το φεγγάρι, βροχή κι αέρα φύσηξε να πάρουνε πνοή.
Εκάθισε και σκέφτηκε πως κάποιος με πνεύμα, με ψυχή, με γνώση και αγάπη, πρέπει να βρίσκεται κοντά για να τον προστατεύει.
Επήρε χώμα από τη γη, νερό απ’ τη βροχούλα
με τ’ Άγια χεράκια Του έκανε πηλό
και έπλασε τον άνθρωπο.
Εφύσηξε και από τη δική Του δύναμη έδωσε πνοή
και με το άγιο μύρο Του μας έδωσε το πνεύμα.
Από το χώμα γίναμε, στο χώμα πάλι θα πάμε,
βασιλιάς ή στρατιώτης, ματαιότης.
Το παν η ματαιότης
Από το «Προσωπικό αρχείο» της Ελένης Γκαρμάτη-Πάρλαλη
