"Εάν δε σπάσεις αυγά, δεν κάνεις ομελέτα"

Της Δήμητρας Σωτηριάδου

"Τώρα σκύβεις και άλλο το κεφάλι γιατί ποτέ δε σήκωσες"

Θέλει τόλμη και ψυχή το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη. Και μη νομίζεις...

ότι χρειάζεται και μεγάλο άλμα. Όσο πιο γρήγορα περάσεις στην πρακτική, τόσο πιο εύκολο θα είναι το αποτέλεσμα. Μικρά - μικρά βηματάκια χρειάζονται κι όταν κάνεις το πέρασμα, θα νομίζεις ότι έκανες βουτιά από το κενό και στάθηκες όρθιος στα πόδια σου. Τόσο βάρος θα φύγει από πάνω σου, αν τολμήσεις να κάνεις πράξη ό,τι σκέφτεσαι, ό,τι ονειρεύεσαι. Θα ανακουφιστείς, αλλιώς μια ζωή θα τρώγεσαι, θ' αυτοκαταστρέφεσαι.

Μικρά μικρά βηματάκια τολμηρά αν έκανες χρόνια τώρα, από τότε που ήσουν ανήλικος - στο σχολείο ακόμα - σήμερα θα ήσουν ελεύθερος πολίτης και δε θα ένιωθες ότι σε χρησιμοποιούν. Τι εννοώ;

Αντέδρασες ποτέ στο δάσκαλο ή τον καθηγητή  όταν σε ρωτούσε να μάθει, αυστηρά, ποιός το έκανε αυτό; Ρίσκαρες ακόμα και να τιμωρηθείς αρκεί να απαντούσες "εγώ κύριε δεν καρφώνω".

Τάχθηκες ποτέ με το μέρος ενός αδικημένου σε μια επαγγελματική σύσκεψη; Τάχθηκες ποτέ εναντίον ακόμα και του διευθυντή σου για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το τμήμα σου και τις υπηρεσίες που προσφέρει;

Πήρες ποτέ θέση και απείλησες να παραιτηθείς ζητώντας αύξηση που τη δικαιούσαι όπως πιστεύεις;

Ήρθες ποτέ σε ρήξη, έστω εκφραστική, για όποιον ένιωσες απειλή ή έβαλε σε κίνδυνο έναν φίλο σου;

Ήρθες σε ρήξη με το σύστημα; Έκανες μια μικρή επανάσταση να μη πληρώσεις χαράτσι, να γράψεις μια διαμαρτυρία επώνυμα;

Ή μήπως σκεφτόσουν μη σε κακοχαρακτηρίσει ο δάσκαλος, ο διευθυντής, ο φίλος... ο κομματάρχης; ... Μην εκτεθείς και χάσεις την πολυτέλεια που δήθεν έχεις.

Δε μοιάζει όλο αυτό με τη γνωστή συνταγή που ακολουθούμε χρόνια εργοδότης - εργαζόμενος - ερωμένη - μητέρα και πάει λέγοντας; Μια συνταγή που καίει δυστυχώς τα φαγητά και βαρυστομαχιάζει τους ανθρώπους. Μια συνταγή με υλικά την καταπίεση και τη συντήρηση των καταστάσεων.

Εάν, όμως, είχες μάθει να αναζητάς και να αναπνέεις τον ελεύθερο αέρα, θα έκανες ό,τι πίστευες και θα ήσουν αετός με ανοιγμένα τα φτερά του, έτοιμος να πετάξει και να δημιουργήσει.

Τώρα σκύβεις και άλλο το κεφάλι γιατί ποτέ δε σήκωσες, κι άντε το πολύ πολύ να ενισχύσεις με την παρουσία σου ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα που το παίζει εντός της Βουλής αντιμνημονιακό. Μέχρι εκεί θα είναι η επανάστασή σου και πάλι θα δώσεις την υπογραφή σου για να επικρατήσει ένας άλλος δικομματισμός στη χώρα των διεφθαρμένων πολιτικών.

Και ξέρεις γιατί πάνω απ' όλα δεν τολμάς, δε ρισκάρεις να περάσεις από τη θεωρία στην πράξη; Γιατί φοβάσαι να ξεβολευτείς, δεν είσαι έτοιμος να δοκιμάσεις την ανεργία, τη φτώχεια, την αλληλεγγύη. Εάν σου τα πάρουν όλα, φοβάμαι ότι θα στραφείς στο συνάνθρωπό σου, μπορεί και να τον σκοτώσεις άνθρωπε πολιτισμένε, άνθρωπε καταξιωμένε... (madeincreta)