Τραγούδησε στο παρελθόν για τους αγώνες, για την αγάπη, τον πόνο, για την πατρίδα. Σήμερα που σιωπά… τα τραγούδια του μιλούν από μόνα τους ...
Πάγωσε η ψυχή μας
με όλα αυτά που ζούμε
άστεγοι μαζεμένοι υποφέρουν.
Προχώρησε η μέρα
με δαγκωμένα χείλη
σηκώνουν τα χέρια και ουρλιάζουν.
Πέντε καμιόνια στείλαν
στου φεγγαριού τη χάση
και γύρισαν γεμάτα με παιδάκια που πεινάνε.
Γεμάτα ξαναφύγαν
κανείς δεν θα μας φιμώσει
κάλλιο να γίνουμε όλοι αντάρτες.
Πέρασαν δυο χρόνια
Οι ψεύτες εκβιάζουν
και οι Έλληνες κρυώνουν και πεινάνε.
Στους δρόμους της Αθήνας
αγάπη και χαμόγελα μοιράζουν
άνεργοι κι υποστήριξη ζητάνε.
Κύριε Νταλάρα κάποτε πιστέψαμε σε σένα και σε χιλιοτραγουδήσαμε. Τώρα διαπιστώσαμε ότι απλά αυτό ήταν το επάγγελμα σας. Λυπούμαστε για εσάς, αλλά χαιρόμαστε που υπάρχουν τα τραγούδια και με αυτά θ’ αγωνιστούμε για την ελευθερία μας.
Ο τροβαδούρος
