Κάποτε, όπως λέει η παράδοση, ο βασιλιάς της Φρυγίας, Μίδας, βρήκε στο βασιλικό κήπο του το Σιλήνο να κοιμάται ξένοιαστος ύστερα από βαρύ μεθύσι. Χωρίς να χάσει καιρό, τον έδεσε με αλυσίδες από τριαντάφυλλα και έσπευσε να τον παραδώσει στο Διόνυσο που τον είχε χάσει και έψαχνε απεγνωσμένο να τον βρει. Ο θεός, ενθουσιασμένος που ξαναβρήκε το Σιλήνο του, ρώτησε τον Μίδα τι ήθελε να του χαρίσει για να τον ευχαριστήσει.
Ο πλεονέκτης βασιλιάς ζήτησε από το Διόνυσο ό, τι πιάνει να γίνεται χρυσάφι. Εκείνος ανταποκρίθηκε στην υπόσχεσή του, αλλά ο βασιλιάς παραλίγο να πεθάνει από την πείνα, αφού ό, τι άγγιζε γινόταν χρυσός. Με δάκρυα παρακάλεσε το Διόνυσο να τον απαλλάξει απ’ αυτό το πραγματικά αχάριστο δώρο κι ο θεός τον συμβούλεψε να πλυθεί στα νερά του ποταμού Πακτωλού. (Ο Πακτωλός (τουρκικά: Sart Çayı = Ποταμός των Σάρδεων) είναι ποταμός της Τουρκίας, που πηγάζει από τις βόρειες πλαγιές του Τμώλου, ρέει βόρεια και συμβάλλει στον Έρμο ποταμό).
Μ’ αυτόν τον μύθο ξηγούσαν οι αρχαίοι πως ο ποταμός αυτός περιείχε ψήγματα χρυσού. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο ποταμός λεγόταν και Χρυσορρόας, επειδή έρρεε σ’ αυτόν χρυσάφι. Μολονότι από την εποχή ρου Στράβωνα είχαν ήδη εξαντληθεί, ο Πακτωλός διατήρησε τη φήμη του και το συμβολισμό του ως πλούσια πηγή υλικών αγαθών.
Σήμερα και τους πολύ πλούσιους τους λέμε πακτωλούς ή τις πλούσιες πηγές κάποιου είδους. Λέμε ότι η τάδε περιοχή είναι «πακτωλός» πετρελαίου κλπ.
Η μουσίτσα
